به گزارش صراط به نقل از ایسنا، به محض اینکه ماهی میمیرد، اسیدهای نوکلئیک و سایر مولکولهای موجود در گوشت آن شروع به تجزیه میکنند و باعث تشکیل ترکیبی به نام هیپوگزانتین (HX) میشوند. هرچه زمان بیشتری از مرگ گذشته باشد، غلظت هیپوگزانتین در گوشت بیشتر است.
به نقل از نیواطلس، به همین دلیل، سطح هیپوگزانتین معیار عینی خوبی برای تازگی ماهی در نظر گرفته میشود. متاسفانه، ارزیابی این سطح معمولا یک روش زمانبر است که نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی تخصصی دارد. اگر در حال آزمایش یک تکه ماهی در آشپزخانه خانه یا رستوران هستید، این روش جوابگو نخواهد بود.
با در نظر گرفتن این محدودیت، دانشمندان دانشگاههای دیکین و موناش استرالیا یک حسگر کوچک با یک شبکه چهار در چهار از ریزسوزنها را توسعه دادهاند. ریزسوزنها اساسا میخهای ریز و تیزی هستند که برای کاربردهایی مانند رساندن دارو از طریق لایه بالایی پوست استفاده میشوند.
با این حال، در این مورد خاص، ریزسوزنها با نانوذرات طلا به همراه زانتین اکسیداز که آنزیمی است که هیپوگزانتین را تجزیه میکند، پوشانده شدهاند. هنگامی که سوزنها به یک تکه گوشت ماهی فشار داده میشوند و آنزیم روی هیپوگزانتین عمل میکند، باعث تغییر در پتانسیل الکتریکی گوشت میشود. حسگر، این تغییر را اندازهگیری میکند و بنابراین اندازهگیری عینی از تازگی را ارائه میدهد.
این فناوری روی تکههایی از ماهی سالمون که تا ۴۸ ساعت در دمای اتاق قرار داده شده بودند، آزمایش شد و با موفقیت غلظت هیپوگزانتین را تا کمتر از ۵۰۰ قسمت در میلیارد (که بسیار تازه محسوب میشود) در عرض ۱۰۰ ثانیه تشخیص داد. نتایج آن همچنین با نتایج بهدستآمده توسط یک کیت آزمایشگاهی موجود در بازار مطابقت داشت.