صراط:4 امتیاز و یک گل زده. این حاصل نتایجی است که آبی پوشان پایتخت از ابتدای
لیگ هفدهم به دست آورده اند و در یک قدمی سقوط به قعر جدول قرار دارند.
تیمی که اتفاقا فصل گذشته را نیز اینگونه و با کسب نتایج ضعیف آغاز کرد اما
در پایان مقام نائب قهرمانی را به دست آورد. اما حالا از دست دادن 11
امتیاز از 15 امتیاز ممکن در شروع لیگ هفدهم برای تیم پرمهره‌ای چون
استقلال به واقع فاجعه است. تیمی که پرهزینه‌ترین در نقل‌وانتقالات
تابستانی بود.
این روزها اما نوک پیکان همه انتقاداتی که نسبت به عملکرد استقلال مطرح بود به سمت منصوریان نشانه رفت اما به یکباره ورق برگشت و حمایت های صورت گرفته در کنار تجربه فصل گذشته و عدم وجود یک گزینه جانشین مناسب موجب شد تا منصوریان فعلا در استقلال بماند.
پلان اول: حمایت همه جانبه از منصوریان
بلافاصله پس از آنکه آبی های پایتخت مقابل پدیده مشهد در ورزشگاه آزادی شکست را متحمل شدند، شعار هواداران عصبانی در استادیوم و فضای مجازی منصوریان را هدف گرفت و استقلال را وارد بحران کرد. بحرانی که در اولین گام ممکن بود منجر به برکنار سرمربی آبی ها و انتخاب یک گزینه جانشین شود اما به یکباره موجی از حمایت بازیکنان، برخی هنرمندان و مربیان استقلالی راه افتاد تا هیات مدیره باشگاه نیز در انجام هرگونه اقدام شتاب زده ای خودداری کند. در این مسیر اما برخی نیز معتقد بودند برکناری منصوریان منجر به انتخاب بدون فکر و پرشتاب گزینه جانشین خواهد شد. همین مسائل باعث شد تا حمایت ها از منصوریان به فضای مجازی کشیده شده و هواداران استقلال نیز مجاب شوند فعلا گزینه ای بهتر از منصوریان ندارند. اما آنچه مشخص است این است که این آخرین فرصت برای منصوریان است که روی نیمکت مربیگری استقلال نشسته و هواداران و هیات مدیره باشگاه را راضی نگه دارد. در غیر این صورت همین حامیان امروز استقلال نیز به جرگه مخالفان می پیوندند.
پلان دوم: تکرار یک تجربه موفق
آبی‌ها فصل گذشته هم چنین تجربه‌ای داشتند اما آن نتایج به خاطر تغییرات اساسی در کادر فنی و مدیریتی باشگاه استقلال تا حدودی قابل توجیه بود. فصل گذشته می‌شد نتایج ضعیف استقلال با سرمربی جدیدش را به حساب بی‌تجربگی منصوریان و عدم آشنایی او با جو تیم و حتی هیجان‌زدگی‌اش به خاطر حضور روی نیمکت تیم بزرگی چون استقلال گذاشت. از هوادار تا رسانه، منصوریان را درک می‌کردند و باشگاه هم با در نظر گرفتن همه این جوانب منطقی بود که به سرمربی جوان و کم تجربه‌اش فرصت دوباره‌ای دهد تا او جبران کند. علاوه بر فرصتی که باشگاه به منصوریان داده بود اتفاقات پیش‌بینی نشده از جمله محرومیت باشگاه استقلال از نقل‌وانتقالات زمستانی فصل پیش شرایطی را رقم زد تا استعداد‌های جوان فرصتی برای عرض‌اندام پیدا کنند و به کمک آبی‌ها بیایند تا منصوریان 2 نیم فصل کاملا متفاوت را در استقلال تجربه کند و در نخستین سال مربیگری‌اش نمره قابل قبولی بگیرد. حالا تاریخ دوباره برای منصوریان و استقلال تکرار شده و یک فرصت دیگر می تواند نشان دهد که آیا منصوریان این بار نیز مانند فصل گذشته می تواند تیم خود را جمع کرده و به روزهای اوج بازگردد.
این روزها اما نوک پیکان همه انتقاداتی که نسبت به عملکرد استقلال مطرح بود به سمت منصوریان نشانه رفت اما به یکباره ورق برگشت و حمایت های صورت گرفته در کنار تجربه فصل گذشته و عدم وجود یک گزینه جانشین مناسب موجب شد تا منصوریان فعلا در استقلال بماند.
پلان اول: حمایت همه جانبه از منصوریان
بلافاصله پس از آنکه آبی های پایتخت مقابل پدیده مشهد در ورزشگاه آزادی شکست را متحمل شدند، شعار هواداران عصبانی در استادیوم و فضای مجازی منصوریان را هدف گرفت و استقلال را وارد بحران کرد. بحرانی که در اولین گام ممکن بود منجر به برکنار سرمربی آبی ها و انتخاب یک گزینه جانشین شود اما به یکباره موجی از حمایت بازیکنان، برخی هنرمندان و مربیان استقلالی راه افتاد تا هیات مدیره باشگاه نیز در انجام هرگونه اقدام شتاب زده ای خودداری کند. در این مسیر اما برخی نیز معتقد بودند برکناری منصوریان منجر به انتخاب بدون فکر و پرشتاب گزینه جانشین خواهد شد. همین مسائل باعث شد تا حمایت ها از منصوریان به فضای مجازی کشیده شده و هواداران استقلال نیز مجاب شوند فعلا گزینه ای بهتر از منصوریان ندارند. اما آنچه مشخص است این است که این آخرین فرصت برای منصوریان است که روی نیمکت مربیگری استقلال نشسته و هواداران و هیات مدیره باشگاه را راضی نگه دارد. در غیر این صورت همین حامیان امروز استقلال نیز به جرگه مخالفان می پیوندند.
پلان دوم: تکرار یک تجربه موفق
آبی‌ها فصل گذشته هم چنین تجربه‌ای داشتند اما آن نتایج به خاطر تغییرات اساسی در کادر فنی و مدیریتی باشگاه استقلال تا حدودی قابل توجیه بود. فصل گذشته می‌شد نتایج ضعیف استقلال با سرمربی جدیدش را به حساب بی‌تجربگی منصوریان و عدم آشنایی او با جو تیم و حتی هیجان‌زدگی‌اش به خاطر حضور روی نیمکت تیم بزرگی چون استقلال گذاشت. از هوادار تا رسانه، منصوریان را درک می‌کردند و باشگاه هم با در نظر گرفتن همه این جوانب منطقی بود که به سرمربی جوان و کم تجربه‌اش فرصت دوباره‌ای دهد تا او جبران کند. علاوه بر فرصتی که باشگاه به منصوریان داده بود اتفاقات پیش‌بینی نشده از جمله محرومیت باشگاه استقلال از نقل‌وانتقالات زمستانی فصل پیش شرایطی را رقم زد تا استعداد‌های جوان فرصتی برای عرض‌اندام پیدا کنند و به کمک آبی‌ها بیایند تا منصوریان 2 نیم فصل کاملا متفاوت را در استقلال تجربه کند و در نخستین سال مربیگری‌اش نمره قابل قبولی بگیرد. حالا تاریخ دوباره برای منصوریان و استقلال تکرار شده و یک فرصت دیگر می تواند نشان دهد که آیا منصوریان این بار نیز مانند فصل گذشته می تواند تیم خود را جمع کرده و به روزهای اوج بازگردد.
پلان سوم: جانشینی که نیست
بدون شک یکی از موضوعاتی که موجب شده همگان بر سر ابقای منصوریان توافق داشته باشند، عدم وجود یک گزینه جایگزین مناسب برای سرمربیگری در استقلال است. تنها گزینه‌ای که به باشگاه استقلال پیشنهاد شده اسکوچیچ است که بر سر حضور این مربی هم اتفاق نظر وجود ندارد و این مربی کروات به دلیل کارنامه نه چندان پربارش در فوتبال ایران و مهم‌تر از همه نداشتن تیم در این برهه چندان مورد توجه نیست. اسکوچیچ شاید در مقطعی با ملوان نتایج مطلوبی به دست آورد اما این مربی اکنون بیکار است و اگر به واقع مربی بزرگی بود در این مدت بدون تیم نمی‌ماند و یکی از تیم‌های اروپایی به سراغش می‌رفتند. اسکوچیچ حتی از تیم‌های کوچک کشورش هم پیشنهادی ندارد که این وضعیت خود تاییدی است به ناکارآمدی چنین مربیانی در استقلال و باید عمیقا از انتخاب این دست مربیان که در فوتبال اروپا درجه سوم و چهارم محسوب می‌شوند، دوری کرد.
پلان چهارم: شوک لازم و درسی که منصوریان باید بگیرد
شنیده می شود مسئولان باشگاه قصد دارند 3 بازی دیگر به منصوریان فرصت دهند و او باید از این 3 بازی 7 امتیاز بگیرد تا استقلالی‌ها را مجاب کند تا سرمربی استقلال بماند. هرچند این تصمیم مدیریت باشگاه منطقی و به دور از موج احساسات است با این حال شرایط موجود تیم و جدول و طغیان هواداران علیه منصوریان محبوب سکوها، چشم‌انداز روشن و امیدوار‌کننده‌ای پیش رو باقی نمی‌گذارد. به نظر می‌رسد این استقلال نیاز به شوک بزرگ دارد و اتفاقات رخ داده در طول روزهای گذشته می تواند این شوک را به کادر فنی و بازیکنان وارد کند. از سوی دیگر نیز منصوریان نیز از اتفاقات رخ داده باید درس گرفته و به جوان ترهای تیم خود بیش از گذشته اعتماد کند. همان اعتمادی که در نیم فصل دوم لیگ شانزدهم، استقلال را به جایگاه دوم رده بندی در پایان فصل رساند.
حالا استقلال که جایگاه بدی در لیگ برتر دارد، امیدوار است رقیب سنتی‌اش در بازی عقب‌افتاده نتیجه بگیرد. شاگردان علیرضا منصوریان در 5 هفته تنها 4 امتیاز کسب کردند و اکنون در رده پانزدهم جدول 16تیمی لیگ قرار دارند. استقلال در‌حالی یک رده با قعر‌جدول فاصله دارد که یک امتیاز بیشتر از گسترش‌فولاد دارد و تیم تبریزی یک بازی کمتر انجام داده است. نماینده تبریز در هفته پنجم باید با پرسپولیس دیدار می‌کرد که این بازی به‌‌خاطر حضور قرمزها در لیگ قهرمانان آسیا به تعویق افتاد. به این‌ترتیب آبی‌ها امیدوارند پرسپولیس در بازی عقب افتاده با گسترش پیروز شود تا تیم‌شان طعم قعرنشینی را نچشد.
بدون شک یکی از موضوعاتی که موجب شده همگان بر سر ابقای منصوریان توافق داشته باشند، عدم وجود یک گزینه جایگزین مناسب برای سرمربیگری در استقلال است. تنها گزینه‌ای که به باشگاه استقلال پیشنهاد شده اسکوچیچ است که بر سر حضور این مربی هم اتفاق نظر وجود ندارد و این مربی کروات به دلیل کارنامه نه چندان پربارش در فوتبال ایران و مهم‌تر از همه نداشتن تیم در این برهه چندان مورد توجه نیست. اسکوچیچ شاید در مقطعی با ملوان نتایج مطلوبی به دست آورد اما این مربی اکنون بیکار است و اگر به واقع مربی بزرگی بود در این مدت بدون تیم نمی‌ماند و یکی از تیم‌های اروپایی به سراغش می‌رفتند. اسکوچیچ حتی از تیم‌های کوچک کشورش هم پیشنهادی ندارد که این وضعیت خود تاییدی است به ناکارآمدی چنین مربیانی در استقلال و باید عمیقا از انتخاب این دست مربیان که در فوتبال اروپا درجه سوم و چهارم محسوب می‌شوند، دوری کرد.
پلان چهارم: شوک لازم و درسی که منصوریان باید بگیرد
شنیده می شود مسئولان باشگاه قصد دارند 3 بازی دیگر به منصوریان فرصت دهند و او باید از این 3 بازی 7 امتیاز بگیرد تا استقلالی‌ها را مجاب کند تا سرمربی استقلال بماند. هرچند این تصمیم مدیریت باشگاه منطقی و به دور از موج احساسات است با این حال شرایط موجود تیم و جدول و طغیان هواداران علیه منصوریان محبوب سکوها، چشم‌انداز روشن و امیدوار‌کننده‌ای پیش رو باقی نمی‌گذارد. به نظر می‌رسد این استقلال نیاز به شوک بزرگ دارد و اتفاقات رخ داده در طول روزهای گذشته می تواند این شوک را به کادر فنی و بازیکنان وارد کند. از سوی دیگر نیز منصوریان نیز از اتفاقات رخ داده باید درس گرفته و به جوان ترهای تیم خود بیش از گذشته اعتماد کند. همان اعتمادی که در نیم فصل دوم لیگ شانزدهم، استقلال را به جایگاه دوم رده بندی در پایان فصل رساند.
حالا استقلال که جایگاه بدی در لیگ برتر دارد، امیدوار است رقیب سنتی‌اش در بازی عقب‌افتاده نتیجه بگیرد. شاگردان علیرضا منصوریان در 5 هفته تنها 4 امتیاز کسب کردند و اکنون در رده پانزدهم جدول 16تیمی لیگ قرار دارند. استقلال در‌حالی یک رده با قعر‌جدول فاصله دارد که یک امتیاز بیشتر از گسترش‌فولاد دارد و تیم تبریزی یک بازی کمتر انجام داده است. نماینده تبریز در هفته پنجم باید با پرسپولیس دیدار می‌کرد که این بازی به‌‌خاطر حضور قرمزها در لیگ قهرمانان آسیا به تعویق افتاد. به این‌ترتیب آبی‌ها امیدوارند پرسپولیس در بازی عقب افتاده با گسترش پیروز شود تا تیم‌شان طعم قعرنشینی را نچشد.