درحال حاضر البته خبرهای خوب و امیدوارانه‌ای به گوش می‌رسد و در اتاق فکر‌هایی که برای تشکیل کابینه آقای روحانی تشکیل شده است، خانم‌ها حضور پررنگ و فعالی دارند. چه در حوزه‌های سیاسی، چه حوزه اقتصادی و چه حوزه فرهنگی و کارگری و به‌نظر می‌رسد زنان موفق و توانمندی از هر دو جناح سیاسی در کابینه حضور دارند.
در ابتدای تشکیل دولت احمدی‌نژاد نسبت به حضور زنان آن‌طور که انتظار می‌رفت، استقبال خوبی صورت نگرفت و تلاش‌های متعددی که در دولت آقای هاشمی‌رفسنجانی با تاسسیس معاونت زنان و در دولت اصلاحات با حضور پررنگتر خانم‌ها در مسئولیت‌های سیاسی صورت گرفته بود، نادیده گرفته شد.
البته در دولت دهم با انتخاب خانم دستجردی این ضعف کمی برطرف شد و با توجه به اینکه نسبت به وزرای دیگر توانایی‌ها و قابلیت‌های زیادی داشتند اما متاسفانه آن هم سرانجام خوشی پیدا نکرد. این موضوع را باید مدنظر داشت که توقع از کابینه تدبیر و امید این است که وضعیت زنان در کابینه بهبود یابد. اگر قرار است 31 استاندار انتخاب شوند، انتخاب 5 استاندار زن خواسته زیاد یا پیچیده‌ای نیست یا در میان چند صد فرماندار در سراسر کشور اگر 15 تا 20 خانم حضور داشته باشند، اتفاق بجا و مناسبی است.
این حضور نه فقط در سطح وزیر کشور که باید در همه مسئولیت‌ها باشد. چه مشکلی وجود دارد سفیر خانم یا رایزن فرهنگی خانم در دیگر کشورهای جهان حضور پیدا کند؟ انتظار نسل امروز از دولت تدبیر و امید این است که براساس نیازهای زنان جامعه ایرانی سهم آنان در مدیریت بازگردانده شود. ضمن اینکه دولت آقای روحانی یک مزیت مهم دارد و آن هم روحانی بودن آقای روحانی است.
به نظر می‌رسد ایشان با توجه به پیشینه‌ای که در چانه‌زنی داشته‌اند، بتوانند مسائل را راحت‌تر پیش ببرند. در زمان دولت اصلاحات حتی برای افتتاح یک استخر سرپوشیده در یکی از شهرستان‌ها مشکل وجود داشت و یکی از مسئولان شهر مانع این کار می‌شد چراکه اصلا تصور و تلقی از استخر بانوان نداشتند. دکتر روحانی می‌تواند با همفکری از طریق روحانیون و ائمه‌جمعه در شهرهای دور و نزدیک بسیاری از مسائل را حل کند و امکان مشارکت سیاسی اجتماعی زنان را در مدیریت شهر فراهم سازد.
در زمان دولت اصلاحات برخی معتقد بودند که زنان توانایی حضور در مناصب اجرایی را ندارند در حالی که در همان زمان، شهردار فیروزکوه یک خانم بود و به گفته مردم آن منطقه، اندازه 10 مرد کار می‌کرد و به تمام پروژه‌ها سرکشی می‌نمود و همه از وی رضایت داشتند. هنوز آن‌طور که باید عرصه برای حضور پررنگ و اثرگذار زنان ایرانی در عرصه مدیریت فراهم نشده ولی با توجه به بستر اجتماعی این امیدواری وجود دارد که در دولت تدبیر و امید قفل حضور زنان باز شود.