قوم ترکمن

قوم ترکمن قالیبافی را در کنار دامداری، همچون هنری ارجمند و اجدادی و عاملی برای تقویت زیربنای اقتصاد خانوادگی و ایلی خود حفظ کرده‌اند. قالیبافی حرفه زنان ترکمن است و آنان این هنر را نسل به نسل از گذشتگان به ارث برده‌اند؛ زن و دختر ترکمن به فرشبافی نه برای تفریح بلکه امری ضروری برای زندگی خود می‌نگرد. هرچند که این روزها بدلیل شرایط تحریم و گرانی مواد اولیه، ادامه این هنر برای نسل حاضر با مشکلاتی روبرو شده اما بازهم با تمام ناملایمات، این هنر ظریف ترکمن سینه به سینه از نسلی به نسل دیگر درحال انتقال است.

عِجه کِیکه حاجیلی دوجی ۵۷ ساله قوم ترکمن ، اهل روستای قره قاشلی منطقه مراوه تپه واقع دراستان گلستان است. همسر کِیکه ۱۳ سال قبل بعلت سکته فوت کرده است. و ازآن سال به بعد کِیکه به تنهایی زندگی میکند.او شش ماه از سال را از ماهِ آذر تا آوایل خرداد به همراه دامهایش از روستای محلِ زندگیش به چاروه " چراگاه " میرود . زندگی با کار کردن و رسیدگی به دامها برای او معنا میشود و از اینکه تمامِ روز فعال است و کار میکند،لذت میبرد و معتقد است بالارفتن سن نیز نمیتواند مانعی برای فعالیت و جنب و جوشش شود. چراگاه در زبان مردم ترکمن چاروه است.