به گزارش صراط، «دیوید بارنت» از جمله عکاسانی بود که در زمان وقوع انقلاب اسلامی در ایران حضور داشت و تصاویر جالبی را از لحظه‌های مختلف انقلاب ثبت کرد.
عکس‌های فوق‌العاده این خبرنگار که در مدت 44 روزه حضورش در بحبوحه انقلاب اسلامی ایران گرفته شده، عمدتاً در مجله انگلیسی تایم آن زمان به چاپ می‌رسید. این عکاس آمریکایی در یک مصاحبه سفر به ایران برای گرفتن عکس از حوادث انقلاب را به منزله «بلیط سفر به ماجراجویی» دانسته است.
«دیوید بارنت» مجموعه عکس‌هایی که از لحظه لحظه سقوط نظام پهلوی ثبت کرده را در کتابی به نام «44Days: Iran and the Remaking of the World» (چهل‌وچهار روز: ایران و بازسازی دنیا) چاپ کرده است.
«بارنت» در این کتاب شرح داده پلیس شاه وی را بعد از آنکه او از خرابه‌های یکی از خانه‌هایی که ساواک از آن برای اتاق شکنجه استفاده می کرده، دستگیر کرده است. وی همچنین خاطراتش از لحظه عکسبرداری از ژنرال «تقی لطیفی»، رییس آجودانی ژاندارمری، را شرح داده است.
یکی از موفقیت‌های بزرگ «بارنت» که در آن زمان تنها 33 سال سن داشت این بود که توانست اولین عکس را از لحظه ورود موفقیّت‌آمیز امام به ایران بگیرد. «بارنت» پس از چند روز عکسبرداری از امام خمینی از میان ازدحام جمعیّت، توانست وارد منزل امام شود و از داخل خانه و از نزدیک از وی عکس بگیرد.
«بارنت» به اتاقی معمولی راهنمایی شد و کفش‌هایش را درآورد. او می‌گوید:
«دوربین‌هایم را چک میکنم. بارها پیش آمده که مثل هر عکاس دیگری در تاریخ، بدون اینکه فیلمی داخل دوربینم گذاشته باشم عکس‌هایی پیاپی گرفته‌ام. بیش از یکبار این اشتباه را مرتکب شده‌ام.»
«بارنت» می‌افزاید: «این بار دیگر جایی برای اشتباه نخواهد بود. دکمه عقب روی هر کدام از دوربین‌ها را چک میکنم. بعد با توجه به حدسی که از میزان نور موجود اتاق دارم، نور دوربین را تنظیم میکنم. به جواد سر تکان می‌دهم که آماده‌ام.»
این عکاس مشهور آمریکا خاطراتش را اینطور ادامه می‌دهد: «در باز می‌شود. داخل اتاق بسیار ساکت است و همه‌چیز شکفت‌انگیز است: بیرون سر و صداست و شلوغی و داد و فریاد؛ صدها فرد آرزومند در بیرون همدیگر را هل می‌دهند و سر و صدا می‌کنند. اما در اینجا پنجره شیشه‌ای مشرف به حیاط، بسته است و اوضاع طوری است که انگار دارم به صفحه تلویزیونی نگاه میکنم که صدای آن را بسته‌اند.»
«بارنت» دیدارش با امام خمینی را اینگونه شرح می دهد: «به داخل که می‌روم یک روحانی را می‌بینم که با یک سینی برای برداشتن فنجان خالی چای آیت‌الله خمینی به سمت وی می‌رود. آیت‌الله (خمینی) در حالی که به دیوار تکیه داده است، روی زمین و در فاصله 8 فوت از من نشسته است.»
«از نزدیک که او را می‌بیینم اولین چیزی که به آن می‌اندیشم این است که چقدر شبیه همان چیزی است که تصور می‌کردم. آیت‌الله خمینی درست مانند تصاویرش بود.»
«دو تا عکس می‌گیرم و سپس به سمت گوشه دیگر اتاق می‌روم. آیت‌الله خونسرد و آرام است و با صدایی نرم با روحانیونی که در کنارش هستند، صحبت می‌کند.»
هنگامی که روزنامه تایم در سال 1979 امام خمینی را به عنوان شخصیّت برگزیده سال 1979 انتخاب کرد عکسی را برای روی جلدش انتخاب کرد که «بارنت» آن را گرفته بود. او در یک مصاحبه این عکس را به خاطر «نیرویی» که در چهره امام «بدون هیچ تلاشی» وجود داشت، مهم دانسته بود.
پورتره روی جلد روزنامه تایم از عکسی ساخته شد که عکاس آمریکایی گرفت.
تصاویر زیر حاصل سفر 44 روزه این عکاس آمریکایی به ایران در بحبوحه مهم‌ترین وقایعی است که به سقوط شاه و پیروزی انقلاب اسلامی انجامید:
تظاهرات‌کنندگان مخالف شاه در میدان 24 اسفند بعد از تیراندازی ارتش (جمعه 8 دی 1357)
عزاداران معترض در بهشت‌زهرای تهران گرد هم آمده‌اند تا به کشتارهای روز قبل رژیم شاه در میدان 24 اسفند اعتراض کنند (شنبه 9 دی 1357)
بهشت‌زهرای تهران، یک روز پس از کشتار مردم در میدان 24 اسفند (شنبه 9 دی 1357)
یکی از تظاهرات‌کنندگان یک اتوبوس را در تهران به آتش می‌کشد.
شاه در کاخ نیاوران در مراسم معارفه کابینه شاهپور بختیار، نخست‌وزیر جدیدش شرکت کرده است (شنبه 16 دی 1357)
در یک تظاهرات دانشجویی، سربازان به تظاهرات‌کنندگان می‌پیوندند (شنبه 23 دی 1357)
در حالی که مردم منتظر ورود امام خمینی به ایران هستند بالگردهای نیروهای مسلح بر فراز آسمان شهر تهران به پرواز درآمده‌اند (پنجشنبه 12 بهمن 1357)
معترضان بعد از پرتاب کوکتل مولوتوف، ژنرال تقی لطیفی را در میدان 24 اسفند از اتومبیلش بیرون می‌کشند(دوشنبه، 9 بهمن 1357)
معترضان رژیم شاهنشاهی در میدان 24 اسفند، بعد از تیراندازی ارتش (یکشنبه 8 بهمن 1357)
اجساد تعدادی از کشته شدگان در تظاهرات ضد رژیم شاه (یکشنبه 8 بهمن 1357)
طرفداران آیت‌الله خمینی در مدرسه رفاه جمع شده‌اند و تلاش می‌کنند او را ببینند (جمعه 13 بهمن 1357)
رهبر ایران در جمع طرفدارانش در مدرسه رفاه (جمعه 13 بهمن 1357)
آیت‌الله خمینی در حال نوشیدن چای در مدرسه رفاه، همراه با صادق خلخالی (دوشنبه 16 بهمن 1357)
خدا افراد فاحشه باز رو از کی تا حالا رحمت میکنه؟
مخصوصاً این رو !
ولی همین الانم که بزور چادر سر خانم ها میکنن هم از دید من مثل همون کاره اجبار اجباره حتی اگه کار خوبی باشه نباید کسی رو مجبور به کاری کرد
والا به خدا!!
تو همين عكسا ببين چقد زن با حجاب چادري زياد بود، الان چي؟!
درضمن تز نه طز!!!برو نهضت!!!
شماهم به امید خدا با کسی که دوست داری محشور بشی
تاریخ هردوره ای را دست کم، دویست یال بعد باید نوشت! (ویل دورانت)
حیف و صدحیف از ایرانم!