دوشنبه ۲۶ آبان ۱۴۰۴ - ساعت :
۲۶ آبان ۱۴۰۴ - ۱۹:۵۴

اگر دایناسورها هنوز زنده بودند، می‌توانستیم گوشتشان را بخوریم؟

اگر دایناسورها هنوز زنده بودند، می‌توانستیم گوشتشان را بخوریم؟
یک دیرینه‌شناس معروف توضیح می‌دهد که برخی دایناسورها احتملا طعم خوبی داشتند، اما برخی دیگر اصلاً خوشمزه نبودند.
کد خبر : ۷۱۸۵۶۴

به گزارش صراط به نقل از زومیت، می‌توان گفت هنوز در عصر دایناسورها زندگی می‌کنیم؛ چرا که پرندگان خود دایناسور هستند. اما پرندگان تنها خویشاوندانی نیستند که می‌توانیم به آنها نگاه کنیم تا بفهمیم دایناسورهای منقرض‌شده چه شکلی بودند.

دایناسورها، پرندگان و تمساح‌ها همگی در گروهی به نام آرکوسورها یا شاه‌خزندگان قرار دارند. به همین دلیل است که معمولاً برای بازسازی دایناسورها از پرندگان و تمساح‌ها الهام گرفته می‌شود. اما این بار می‌خواهیم از این روش برای یک سوال متفاوت استفاده کنیم. چه می‌شود اگر فقط بخواهیم بدانیم گوشت دایناسورها چه طعمی می‌داد؟

آیا می‌توانیم گوشت دایناسور بخوریم؟

یکی از افرادی که در بازسازی رفتار و بدن دایناسورها تجربه زیادی دارد، پروفسور استیو بروسات است؛ دیرینه‌شناسی که مشاور ساخت فیلم‌های دنیای ژوراسیک هم بوده است. او در پاسخ به این سوال که آیا فکر می‌کند گوشت دایناسور خوردنی بوده و طعمی خوب داشته، می‌گوید:مطمئناً گوشت دایناسور قابل خوردن بوده و بسته به نوع دایناسور، ممکن است طعم خوبی هم داشته باشد. ممکن است بعضی دایناسورها سمّی یا گوشت بدی داشته باشند. در دنیای امروز، ما انسان‌ها می‌توانیم خیلی از حیوانات را بخوریم، پس فکر نمی‌کنم که نتوانیم دایناسورها را بخوریم و احتمالاً از آن لذت می‌بریم.

امروزه گوشت پرندگان و تمساح‌ها به طور معمول خورده می‌شود و فقط در مواردی می‌تواند خطرناک باشد. یکی از این موارد، پرنده‌ای به نام پیتویی کلاه‌دار است که در گینه نو زندگی می‌کند و سمی است.

در پرهای پیتویی کلاه‌دار سم عصبی (نوروتوکسین) وجود دارد و آنقدر قوی است که حتی دست‌زدن به این پرندگان می‌تواند علائم مسمومیت ایجاد کند. جک دامبچر، پژوهشگر پرندگان دراین‌باره توضیح می‌دهد: «ابتدا احساس سوزش و بی‌حسی می‌کنید. مقادیر بالاتر ممکن است به فلج یا حتی مرگ منجر شود. این سم یکی از سمی‌ترین مواد طبیعی است.»

پیتویی کلاه‌دار سم را از خوردن نوعی سوسک (Choresine pulchra) به دست می‌آورد که در گینه نو زندگی می‌کنند و سمی هستند. وقتی پیتویی‌ها این سوسک‌ها را می‌خورند، سم در بدنشان جمع می‌شود؛ اما سم برای خود پرندگان ضرری ندارد و صرفاً برای شکارچیان خطرناک است.

پرندگان سمی فقط در دسته پرندگان آوازخوان نیستند. حتی بزرگ‌ترین غاز وحشی هم به دلیل خوردن گیاهان خاص در زیستگاه‌هایش، می‌تواند مقادیر کمی از سم را در بدن خود انباشته کند.

گوشت دایناسور چه طعمی می‌دهد؟

حالا اگر از خوردن دایناسورهایی که ممکن است گوشت سمی داشته باشند، اجتناب کنیم، گوشت دایناسور چه طعمی خواهد داشت؟ خبر بد این است که اگر امیدوار بودید گوشت تی‌رکس خوشمزه باشد، باید بگویم که احتمالاً طعم بدی داشته باشد. بروسات می‌گوید: «معمولاً حیوانات گیاه‌خوار خوشمزه‌تر از گوشت‌خواران هستند. پس من فکر می‌کنم دایناسورهای گیاه‌خوار طعم خوبی داشتند، اما شکارچیانی مثل تی‌رکس یا ولوسی‌رپتور احتمالاً بدطعم بوده‌اند.»

در پایان، اگر به دنبال تجربه‌ای منحصر به فرد هستید، شاید استیک استگوسور برایتان جذاب باشد! اما اگر علاقه دارید بیشتر درباره خوردن گوشت‌های قدیمی بدانید، باید بدانید که اخیراً دانشمندان گوشت ۵۰ هزار ساله یک بایسون منقرض‌شده را در سوپ پختند. نتایج جالبی به دست آمد: گوشت همچنان قابل خوردن بود، هرچند طعم و بافت آن به‌طور طبیعی تغییر کرده بود.

برچسب ها: دایناسور گوشت غذا