به گزارش صراط به دنبال حمله رژیم اسرائیل به زندان اوین در روز سوم تیرماه که منجر به شهادت ۷۹ نفر و تخریب بخش‌هایی از آن شد، مددجویانی که در این زندان در حال تحمل حبس بودند، به سایر زندان‌ها از جمله مجتمع ندامتگاه تهران بزرگ منتقل شدند که در نتیجه آن، نگهداری از زندانیان در این ندامتگاه با چالش مواجه شده است. زندانیان مالی واحده اندرزگاه ۳ این مجتمع در نامه‌ای که ارسال کرده اند، از تراکم شدید جمعیت و کمبود فضا گلایه کرده‌اند.
به گزارش ایلنا، نویسندگان این نامه که خود را نمایندگان ۹ هزار مددجوی مالی با میانگین سنی بالای ۴۵ سال و سابقه حبس بالای ۱۰ سال معرفی کرده‌اند، از شرایط نامناسب ندامتگاه تهران بزرگ سخن گفته و نسبت به شرایط نامطلوب نگهداری زندانیان در این ندامتگاه هشدار داده‌اند.
کف‌خوابی؛ از راهرو تا نمازخانه
طبق محتوای نامه، ندامتگاه تهران بزرگ دارای ۱۰ سالن است که هر کدام از ۱۶ اتاق و مجموعاً ۲۴۰ تخت تشکیل شده است. اما پس از حمله وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی به زندان اوین و انتقال گسترده زندانیان محکوم مالی به این ندامتگاه، جمعیت به شکل چشم‌گیری افزایش یافته، به‌طوری که بنابر آنچه در نامه ارسالی آمده است: برخی زندانیان ناچار به خوابیدن در کف اتاق‌ها، راهروها و حتی نمازخانه‌ها شده‌اند. در حال حاضر هر سالن بالغ بر ۷۵۰ نفر زندانی حضور دارد و هر روز بر تعداد آن افزوده می‌شود.
لزوم توجه جدی به حفظ کرامت انسانی زندانیان
زندانیان در این نامه تأکید کرده‌اند که تنها دو سالن موسوم به VIP (سالن ۲ اندرزگاه ۱ و سالن ۲ اندرزگاه ۲) از شرایطی مناسب برخوردارند و به گفته نویسندگان نامه، دیگر سالن‌ها، به‌هیچ‌وجه شرایط قابل تحمل ندارند.
زندانیان در این نامه با اشاره به اینکه پر کردن زندان‌ها تحمیل هزینه‌های گزاف بر دولت‌هاست، بر لزوم توجه جدی سیاست‌گذاران و مسئولان نظارتی به این مساله و ضرورت حفظ کرامت انسانی و تحقق عدالت اجتماعی و حقوق شهروندی تاکید کرده‌اند.
انتقاد از بی‌نتیجه بودن مکاتبات با کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس
نویسندگان نامه همچنین خواستار بازدیدهای مسئولان سطوح بالا، بدون اعلام قبلی هستند تا از شرایط کنونی مطلع شوند. آن‌ها با گلایه‌ای تلخ نوشته‌اند: «آیا ما بخشی از جامعه اسلامی نیستیم؟ چرا هیچ‌گاه مسئولان با ما دیدار نکرده‌اند؟ آیا ما بخش فراموش شدگان این کشور هستیم؟»
آن‌ها با اشاره به تلاش‌هایشان برای مکاتبه با کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس و سایر نهادهای نظارتی، اعلام کرده‌اند که درخواست‌هایشان تا امروز بی‌پاسخ مانده و هنوز صدایشان شنیده نشده است.
درخواست زندانیان برای ملاقات حضوری با اعضای کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس
در پایان این نامه، ۱۳ نفر از زندانیان به‌نمایندگی از ۹ هزار مددجوی محکوم مالی این ندامتگاه، درخواست ملاقات حضوری با اعضای کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس شورای اسلامی را مطرح کرده‌اند و ابراز امیدواری کردند که شاید این بار صدای خاموش‌شان به گوش تصمیم‌گیرندگان برسد.
خبرگزاری مذکور، در راستای مسئولیت اجتماعی خود، ضمن انتشار گزارشی از این نامه، درخواست زندانیان برای ملاقات با اعضای کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس شورای اسلامی را پیگیری کرده است.
نائب رئیس کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس:نامه ارسالی زندانیان ، زمینه‌ای برای پیگیری ماست
در این راستا «محمدتقی نقد علی» نائب رئیس کمیسیون حقوقی و قضائی مجلس شورای اسلامی گفت: تا این ساعت نامه‌ای به کمیسیون نرسیده است. البته بنده مجدداً از دبیر کمیسیون جویا می‌شوم تا مشخص شود، اگر چنین نامه‌ای به کمیسیون رسیده باشد، مورد توجه قرار خواهد گرفت، اما همین خبر، برای ما یک زمینه‌ی پیگیری محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: بر اساس همین نامه ارسالی، مبنی بر اینکه زندانیان به دلیل کمبود فضا، دچار مضیقه شده‌اند، حتماً موضوع را پیگیری خواهیم کرد و از ریاست سازمان زندان‌ها ماجرا را جویا خواهیم شد.
نقد علی در پاسخ به این سوال که آیا کمیسیون با درخواست ملاقات حضوری با این زندانیان، موافقت خواهد کرد؟ تصریح کرد: اشکالی ندارد و هر اقدامی که ضرورت پیگیری داشته باشد را ما انجام خواهیم داد. همچنین اگر این عزیزان مرخصی می‌گیرند و به بیرون می‌آیند، بنده می‌توانم در کمیسیون وقت ملاقات برای جویا شدن آنان در نظر بگیرم.
او افزود: ولی یقیناً باید مدنظر داشت؛ رنجی که این عزیزان به‌خاطر مضیقه جا متحمل شده‌اند، یکی از آثار جنایت خلاف حقوق بشری است که رژیم صهیونیستی انجام داد. چرا که در زندان‌های ما طی سالیان اخیر همواره سعی شده است تا کرامت زندانیان حفظ شود، اما به دلیل این حمله‌ای که اتفاق افتاد، قطعاً آفات و مشکلاتی پیش می‌آید.
نقدعلی متذکر شد: در زمانی که این افراد در زندان اوین بودند، ما از آن زندان بازرسی و دیدار داشتیم، کرامت زندانیان واقعاً حفظ می‌شد و تلاش می‌شد. حال که این بندگان خدا به‌خاطر مشکلاتی که داشتند به زندان افتاده‌اند، فضای سخت زندان نباید مصیبت مضاعفی برای آن‌ها به همراه نداشته باشد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اما با این حال، ما بزودی پیگیر بازسازی‌ها خواهیم بود تا بدهکاران مالی و کسانی که به دلایل مضایق اقتصادی یا ورشکستگی در زندان هستند، کرامت‌شان از بین نرود.
