در برنامه اخیر 90، یک بار درباره اهدای رایگان «کیک و ساندیس» به خبرنگاران و عکاسان در حاشیه بازی سپاهان اصفهان اشاره شد که البته لحن چندان محترمانهای نداشت و بوی اهانت به خبرنگاران و مسئولان ورزشگاه از آن به کشام میرسید.
در مورد دیگری نیز به اهدای «کیک و ساندیس» به هواداران یک تیم لیگ برتری اشاره شد تا پرونده اخبار کارشناس یو حرفهای پربینندهترین برنامه رسانه ملی پربارتر از قبل شود!
نکته جالب اینجاست که برنامه 90 با قبول تلویحی آغاز افت کیفی فوتبال ایران و کاهش تماشاگرانش از دهه هفتاد (اواخر دولت هاشمی و آغاز دولت خاتمی)، هرگز اشارهای به مشکلات اقتصادی آن دوران، خصوصاً دوره هاشمی نکرد و تنها کاهش تماشاگران در سالهای اخیر(دولت نهم و دهم) را به مشکلات اقتصادی مرتبط دانست.
این رفتن فردوسیپور یادآور یکی از اصطلاحات تازه فوتبالیستها برای انتقاد از داورها بود؛ جایی که بازیکنان مدع یمیشوند که داور به سمت تیم حریف آنها غش کرده است؛ این بار اما فردوسیپور عامدانه به سمتی که خودش خواسته، غش کرده است.
جالب اینجاست که تصویری از رحیمی (معان رییسجمهوری در دولت دهم) در آیتم مربوط به کاهش تعداد تماشاگران نمایش داده شد که البته مسئولان صداوسیما، قطعاً دلیل قانعکنندهای برای این امر دارند.
بعد از اشاره به نام خاتمی در دی ماه گذشته از سوی برنامه 90 و پیغامهای نیمهعاشقانه برای اصغر فرهادی و بقیه اعمال غیرورزشی فردوسیپور که پشتپرده خاستگاه سیاسی وی را برملا کرده و البته با یادآوری بعضی اتفاقات در جریان فتنه سال88، اکنون باید دید در روزهایی که اصحاب فتنه خواهان رفع حصر فتنهگران هستند، برنامههای آتی90، در پوشش پرداختن به مسایل فوتبال کشور، این بار چگونه نسبت به همفکران فردوسیپور، ادای دین خواد کرد!