'تار ایرانی' در آذربایجان؛ شجریان در آغوش گوگوش

به گزارش صراط، " تار" که یک ساز اصیل ایرانی است چندی پیش در اجلاس کمیته میراث معنوی یونسکو در پاریس به نام کشور آذربایجان ثبت شد. 

نکته جالب توجه این مراسم آن جا بود که این ثبت در مقابل دیدگان 'یداله پرمون'، مدیر مرکز منطقه‌ای میراث معنوی یونسکو در آسیای مرکزی و غربی و 'محمدحسن طالبیان'، مدیر دفتر تدوین پرونده‌های ثبت جهانی به ثبت رسید. 

در خصوص مقصران این ثبت جعلی گمانه زنی های بسیاری صورت گرفته اما بسیار روشن است که تعدادی از نهادهای ذیربط کشورمان کوتاهی کردند و بی شک  یکی از مهمترین این نهادها، خانه موسیقی ایران است که مدیریت آن را حمیدرضا نوربخش برعهده دارد. 

بررسی عملکرد اعضای خانه موسیقی ایران در چند ماه اخیر نشان از عملکرد انفعالی این خانه در رابطه با مسائل موسیقیایی کشور دارد، «ثبت تار اصیل ایرانی به نام کشور آذربایجان» نیز آخرین نمره منفی در کارنامه این خانه است. 

یکی از اعضای این خانه که انتقادات بسیاری از عملکرد وی در این چند ماه اخیر شده، محمدرضا شجریان، رئیس شورای عالی خانه موسیقی
است که نگاهی به عملکرد چند ماهه اخیر وی گواهی بر ناکارآمدی این خانه و اعضای ارشد آن است: 

*مصاحبه های متعدد علیه نظام
پس از شکل گیری فتنه، مصاحبه‌هاي شجريان با بي‌بي‌سي فارسي، صداي آمريكا، سي‌ان‌ان، تلويزيون استراليا و ... به خوبي نشان داد كه شجريان هيچگونه اعتقادي به مباني اصلي نظام جمهوري اسلامي كه برآمده از خواست و اراده عمومي ملت ايران است ندارد، به گونه‌اي كه در مصاحبه تيرماه سال ۱۳۸۸ با شبكه بي‌بي‌سي فارسي به نوعي مواضع دولت دهم را به انتقاد گرفت و هتاكي‌هاي فراواني را نثار شخص رئيس جمهور قانوني مردم ايران كرد.

*بی احترامی به حضرت امام
وي در مصاحبه ديگر با همان شبكه كشور بريتانيا اين بار نه رييس جمهور بلكه مستقيما حضرت امام خميني (ره) را در تيررس سخنان نسنجيده خود قرار داد و از اين كه صدايش بر تصاوير پياده شدن امام راحل از هواپيما در سال ۱۳۵۷ از تلويزيون پخش مي‌شود به شدت انتقاد كرد و اعلام كرد كه من اين آهنگ را براي ايشان نخوانده‎ام! 

*تهمت به اسلام
شجریان حتی در مصاحبه با خبرنگار صدای امریکا پا را فراتر گذاشته و اسلام را به مخالفت با هنر متهم می کند. وی در بخشی از گفتگو با این رسانه امریکایی گفته بود که «این ها هرگز با هنر کنار نمی آید، هرگز و هرگز !!! همچنان که در طول ۱۴۰۰ سال با هنر کنار نیامدند. باز هم نخواهند آمد. موسیقی هم مانند خیلی از هنرها نمی تواند در خدمت این ها باشد.» 

به نظر بهتر بود که شجریان به جای پرداختن به مسائل سیاسی و غیرمرتبط با حوزه موسیقی در این سال ها تلاش خود را معطوف به حل مسائل این حوزه می کرد تا در غفلت اعضای خانه موسیقی این چنین یکی از سازهای کشورمان به نام آذربایجان ثبت نمی شد. البته نباید از اهمال نهادهای دولتی در این خصوص به سادگی گذشت اما این نکته نیز غیرقابل انکار است که خانه موسیقی نقش بسزایی در حفظ میراث موسیقیایی کشورمان برعهده دارد.