آفرین درست گفتی!
اما من کسانی را می‌شناسم که وقتی دستشان برید، فقط لب به تحسین باز کردند!!!!!!!
اون زنان زمان حضرت یوسف نبی علیه‌السلام را به یاد داری؟ همان‌هایی را می‌گم که دور هم جمع شدند تا ببینند معشوق زلیخا کیه؟
خود خدا گفته‌ها ! من از خودم داستان نمی‌سازم. فرمود وقتی نادانسته با دیدن جمال یوسف دستانشان را بریدند،همگی گفتند که وای چه زیباست حاشا که این بشر باشد... راستی اون زن‌ها، جای زخمشون درد و سوزش نداشت؟ البته که داشت اما اون‌ها محو زیبایی یوسف بودند.
فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَ قُلْنَ حاشَ لِلَّهِ ما هذا بَشَراً إِنْ هذا إِلاَّ مَلَكٌ كَرِيم (۳۱ - سوره یوسف)
هنگامي كه چشمشان به او افتاد، او را بسيار بزرگ (و زيبا) شمردند، و (بی‌توجه) دستهای خود را بريدند، و گفتند: منزه است خدا! اين بشر نيست، اين يك فرشته بزرگوار است.»
چــــــــــــــــــــــی می‌خوام بگــــــم؟
اگه کسی واقعا محو جمال حضرت حق باشه، هر وقت که از او زخمی به غنیمت گرفت، فقط می‌گه :
« وای چه زیبایی....»
فقط لب به تحسین باز می‌کنه دیگه به مغزش خطور نمی‌کنه که غر بزنه و به زمین و زمان ناسزا بگه...