روزنامه شرق در چهارم مهر ماه امسال کاریکاتوری را کار کرده است که گروهی از افراد را نشان می دهد که به صف پشت سر هم ایستاده اند و بر چشمان یکدیگر یک چشم بند می بندند. برخی از روزنامه نگاران و نمایندگان مجلس در کنار وزیر ارشاد و دادستان چنین برداشت کردند که کاریکاتوریست قصد آن داشته است که رزمندگان مسلمان در جنگ هشت ساله را به تمسخر گیرد آن گاه که زیباترین تصاویر در بستن پیشانی بند بر سر همرزمان خود می بستند تا باب بهشت را بر ایشان بگشایند، با این تصویر وارونه که در واقع آنها چشمان یکدیگر را از دیدن واقعیت می بستند!
من نیز در ابتدا آن کاریکاتور را ندیده و با همین تصور آن کاریکاتور را مشاهده کردم. متعجب بودم که مشابه چنین اقدامی در روزهای جولان دوم خردادی ها در روزنامه های وابسته به جریان خاص چند بار انجام شده بود ولی از روزنامه شرق در چنین دوره ای که سابقه چند بار توقیف را در پرونده دارد و در آخرین دور انتشار تقریبا کاملا در چارچوب تفسیر مسئولان از قانون گام برمی داشته است چطور چنین جسارت و جرئتی کرده است و با کشیدن یک کاریکاتور در جسارت به مقدس ترین اشخاص و ایام کار را بر خود تنگ می کند؟ علی رغم آن که چنین ذهنیتی داشتم ولی نه چنان برداشتی را داشته ام که آقایان و خانم های معترض داشته اند و نه اصلا جرئت می کنم چنین تهمتی را به کاریکاتوریست و صاحبان روزنامه برنم. متعجبم از شخصیت معقول و متین و آرامی مانند وزیر ارشاد که چنین برداشتی را به مثابه نیت واقعی و اصلی کاریکاتوریست مفروض داشته و پیش از قاضی حکم به توقیف روزنامه شرق داده است. این در حالیست که انتساب چنین تصویری به چنان تصویر مقدسی نه تنها به یک ذهن بسیار به سختی متبادر می شود خود صاحبان روزنامه و کاریکاتوریست مذکور چنان نیت و برداشتی را نفی و اعلام برائت کرده اند. اما گویا بخش اعظمی از نمایندگان مجلس، وزیر ارشاد و دادستان در جامعه اسلامی و در دوره حاکمیت اسلام اصل را بر «گناه» و «جرم» گذاشته اند و روزنامه نگاران باید ثابت کنند که برداشت آنها غلط است! وااسفا و واعجبا از این برداشت از اسلام و حکمرانی!