غریب را اگر کریم بخواند، بعید نیست...

به گزارش سرویس وبلاگ صراط؛نویسنده وبلاگ "پیش آی و گوش دل به پیام «ســــــروش» کن" در  وبلاگ خود نوشته است:

خدایا! یک ماه توی هوایت نفس کشیدم...
میدونستم که هوای این ماه عشق زاست.
و هر خبری هست توی همین شبای قدره.

میدونستم باید خودم را در لحظه لحظه ی روزهایش پرت کنم.
میدونستم اگه بخوام حسرت نخورم، باید چنگ بزنم به ثانیه‌هاش.
خیلی کار داشتم باهات، خیلی برنامه‌ها داشتم ....... اما خدایا!

خدایا! کریم را که می‌گویند، تویی؟
بیست و نهمین روز از بزم عظیم توست.
سفره‌ات مقابلم پهن است هنوز و من هنوز گرسنه‌ام.
چشمم خیره مانده به لقمه‌های نور که یکی یکی به دست حبیبانت می‌دهی.
و اضطرابی کشنده جانم را می‌خلد که: نکند بگویند «مجلس تمام گشت و به آخر رسید عمر»...

مرا که هیچ اهلیّت گفت و شنود نیست...
کاش خودت خوش بنگاری در صفحه‌ی قدرم

کاش تقدیرم را عشق جــــاوادنه بنویسی،
که به هیچ ترفندی که شیطان زند، برنگردد.

و هدایتی که با آزمون های سخت، زایل نشود.
و عزت و آبرویی که تو برایم فراهم‌کنی نه‌ خلق.

خدایا! سفره‌ات پهن است. من به خودم هیچ اعتباری ندارم که می‌دانم بنده‌ی ضعیف و درمانده تو‌ام.
از من بعید نیست که بعد از این همه امید و آرزو که داشته‌ام، دست خالی از خوانت رحمتت برگردم.
از من بعید نیست اما از تو بعید است ... از تو که گرامی‌ترین بخشندگان و کریم‌ترین کریمانی.
پس جام جان مرا به جرعه‌ای گوارا حیات بخش و قاب دلم را به رنگ آسمانت زینت ده.

آمین