به گزارش سرویس وبلاگ صراط؛نویسنده وبلاگ سربندهای خاکی در آخرین به روزرسانی وبلاگ خود نوشته است:
آقای مهر و ماه تاب دوری از فرزندان آواره اش را نداشت
بار سفر بست و به دیار داغدیدگان رفت
چه رفتنی زیباتر از این؟!
چه التیامی بهتر از نگاه مهربانش ؟!
چه دوایی شفابخش تر از دستان نوازشگرش؟!...
بابای مهربان امت!
خوش آمدی
ساعتی چند داغ از دست دادن پدرم را با حضورت از یاد بردم
برای دقایقی با وجود مهربانت یتیمی را فراموش کردم
همانطور که چند روزی است معنای یتیمی را بهتر از همیشه فهمیده ام
با تمام وجود به حرف آرمیتای شهید رضایی رسیده ام که می گفت: تو بابای امتی
بابای مهربانم! خوش آمدی...