یورش فتنه گران به حوزه بسیج در 25 خرداد 88

"صراط" -  تعداد زیادی سلاح در حوزه بود که اگر حوزه سقوط می‌کرد، آنها به دست منافقان می‌افتاد و معلوم نبود چه سرنوشتی در انتظار مردم است و قطعاً شاهد آغاز جنگ شهری بودیم.

به گزارش سرویس سیاسی صراط متن زیر مشروح ماجرای حمله فتنه گران به حوزه مقاومت 117 نینوا در 25 خرداد 88 است که آن را فرمانده این حوزه روایت می کند.

ساعت 18:15 تردد مشکوک افراد

حوزه مقاوت بسیج 117 نینوا ضلع شمال شرقی میدان آزادی و ابتدای خیابان محمدعلی جناح کوچه صفار واقع شده است. روز دوشنبه 25 خرداد طبق روال معمول اداری در ناحیه قدس جلسه‌ای برگزار شد و فرمانده رأس ساعت 18 در حوزه حاضر می‌شود و به دوستان و بسیجیان اعلام می‌کند به جهت شلوغی میدان آزادی، عوامل اطلاعاتی در موقعیت به طور پراکنده مستقر و وضعیت را لحظه به لحظه گزارش کنند. از آنجا که بنا بود حوزه در معرض دید قرار نگیرد؛ دستور این بود که تجمعات کمتر و درها بسته و رفت و آمدی در حوزه انجام نشود تا ساختمان در معرض دید قرار نگیرد. این ماجرا ادامه داشت تا اینکه ساعت 18:15 نیروهای اطلاعاتی اعلام کردند افراد مشکوکی در اطراف حوزه با هم صحبت می‌کنند.

فرمانده ادامه ماجرا را اینگونه نقل می‌کند: ما با مشاهده این وضعیت، قضیه را به مقام مافوق اعلام کردیم. آنها هم بر دستور قبلی که رفت و آمد کمتر باشد تأکید کردند تا اینکه ساعت 30/18 نیروهای اطلاعاتی اعلام کردند تعداد افرادی که در اطراف حوزه رفت و‌آمد می‌کنند بیشتر شده است.

حس ششم ما نسبت به این وضعیت هشدار می‌داد. تصمیم گرفتیم اوضاع را بیشتر زیر نظر بگیریم. در ساعت 18:45 افراد مشکوکی که دور و بر حوزه بودند و شمارشان به 16-17 نفر می‌رسید با صدای بلند شروع کردند به فریاد زدن و مردم را به سمت حوزه دعوت کردند. آنها فراید می‌زند که بسیجی‌ها اینجا جمعند؛ بیایید اینجا را بگیریم.

همچنین برخی می‌گفتند تعدادی جنازه در اینجا نگهداری می‌شود. با تحریک این افراد، جمعیت هم با سردادن شعار علیه نظام و بسیج تجمع‌شان را به مقابل حوزه کشاندند. جمعیت بسیار زیادی که شاید بیش از هزاران نفر می‌شد،‌بواسطه تحریک این افراد در مقابل حوزه صف‌آرایی کردند. این وضعیت حتی تصورش هم برای ما سخت و سنگین بود. ما مدام گزارش وضعیت را به رده مافوق اعلام می‌کردیم. در این لحظه من با به‌دست گرفتن بلندگوی دستی سعی کردم در جهت آرام‌سازی و پراکندن جمعیت تلاش کنم. لذا با این بلندگو از بالای پشت بام شروع کردم به فریادزدن که اینجا مقر نظامی است و تعرض به آن پیگرد قانونی دارد. از مقابل مقر حوزه پراکنده شوید، سعی کردم تا فضا را آرام کنم.

متأسفانه همان منافقین و لیدرها، مدام جمعیت را به سمت حمله به حوزه تحریک می‌کردند و دقایقی بعد با پرتاب سنگ و کوکتل مولوتف استارت این حمله را زدند در ادامه ماجرا باز هم تا ساعت 19:40 ما فقط با تذکر، درصدد پراکندن آشوب‌گران بودیم و حوزه تا این ساعت در شعله‌های آتش می‌سوخت و زیر باران سنگ و هجوم و حمله وحشیانه قرار گرفته بود و نیروهای ما هیچ عکس‌العملی را تا این لحظه از خود نشان ندادند.

اولین شلیک فتنه‌گران

گذشت تا اینکه هنگام تذکر مجدد اینجانب با بلندگو، شلیکی به بلندگوی دستی صورت گرفت که با اصابت تیر، بلندگو از دست اینجانب رها شده و به حیاط حوزه و داخل شعله‌های آتش افتاد. وقتی این حمله مسلحانه برای ما محرز شد. با توجه به اینکه ما در حوزه دارای تعداد زیادی سلاح بودیم و اگر خدای نکرده حوزه سقوط می‌کرد و این سلاح‌ها به دست منافقان و لیدرهای آشوب‌گران می‌افتاد، معلوم نبود چه سرنوشتی در انتظار مردم بود و قطعاً آغازگر یک جنگ شهری بودیم که کشته شدن افراد بی‌گناه بسیاری را به‌دنبال داشت لذا تصمیم قطعی و حتمی‌مان حفاظت از حوزه، حتی به قیمت دادن جان بود. در این روز در کل مجموعاً 29 نفر از نیروهای بسیجی حضور داشتند و اینها بیشترشان بچه‌های کم سن و سال بودند و تعداد کمی هم از نیروهای با تجربه و مسن‌تر و پخته حضور داشتند.

حمله نهایی به حوزه

پس از این تیراندازی، ما به صورت ریز گزارش وضعیت را به رده مافوق اعلام کردیم. پس از این تیراندازی، حمله و هجوم مسلحانه به حوزه و ورود به این مقر نظامی توسط منافقان و آشو‌ب‌گران عملیاتی شد، به طوری که کلیه نرده‌های بالای دیوار حوزه را شکسته و شیشه پنجره‌های سمت کوچه را هم خرد کردند. همچنین تابلوهای حوزه خواهران و برادران پایین کشیده شد و تمامی شیشه‌های حوزه را هم شکستند؛ در حالی که شعله‌های آتش زبانه می‌کشید، با به‌کارگیری تمامی کپسول‌های اطفای حریق تلاش کردیم آتش را خاموش کنیم بچه‌ها هم با خیس کردن پتو سعی می‌کردند از سوختن اموال و وسایل حوزه جلوگیری کنند اما نتیجه‌ای نداشت. در این اثنا، تعداد زیادی کوکتل مولوتف به داخل حوزه پرتاب شد و این موضوع نشان می داد که از قبل، حمله به این حوزه برنامه ریزی شده بود.

ما هم به جهت اینکه بتوانیم وضعیت را مهار کنیم با پرتاب نارنجک دودزا و گاز اشک‌آور سعی در پراکندن آشوب‌گران و منافقان داشتیم.

اما بازهم مؤثر واقع نشد،‌ مشاهده وضعیت به‌خوبی نشان می‌داد لیدرها اولین هجوم را می‌آورند تا افراد دیگر را تحریک کنند این وضعیت ادامه پیدا کرد تا به مرز سقوط حوزه رسید. در این موقعیت ما مجبور به شلیک تیرهای مشقی شدیم که این شلیک‌ها بسیار زیاد بود. پس از مدت کوتاهی، وقتی مهاجمان و منافقان متوجه شدند که تیرها مشقی است، روی دیوار حیاط حوزه که فیلم‌های آنها هم وجود است، ایستادند و فریاد می‌زدند ما می‌دانیم تیرهای مشقی است، جرأت دارید به ما شلیک کنید. در این حمله ناجوانمردانه و وحشیانه، 18 موتور از اموال حوزه و بسیجیان و یک دستگاه ماشین تویوتای سواری در آتش سوخت.

یکی از موضوعات مهم، مسلح بودن مهاجمان است، در این حمله مسلحانه، شلیک‌های متعددی با کلت و کلاشینکف به سمت نیروهای حوزه صورت گرفت و سه نفر از نیروهای ما را زخمی کردند که دو نفر به صورت سطحی و یک نفر عمیق بود که امروز (اوایل خرداد 89) بعد از گذشت نزدیک به یک سال تیر از بدن ایشان خارج شد، لذا برخی از این افراد که دارای سلاح بودند با استفاده از شلوغی و ازدحام بعضا مردم را هم مورد اصابت گلوله قرار می‌دادند تا برای حمله به حوزه تحریک کنند. باید تأکید کنم با رشادت و جان‌نثاری بچه‌ها، سه ساعت و نیم مقاومت و ایستادگی کردیم و تلاش کردیم تا این مقر نظام سقوط نکند. چرا که دستور داده شد بود که حتی اگر نیروها کشته شدند ولی حوزه نباید سقوط کند.

حوزه را خدا نگاه داشت!

روز بسیار سخت و دلخراشی بود از این جهت که تصمیم گیری در این وضعیت با توجه به اینکه ما تجربه چنین موقعیت‌هایی را نداشتیم، بسیار سخت و بغرنج بود. بچه‌های حوزه همگی بر این باورند با این حادثه عظیم و حمله‌های سهمگین، حوزه 117 را خدا نگه داشت و حفاظت کرد. من یکی اصلاً تجربه چنین موقعیت‌هایی را نداشتم. اما به فضل الهی و عنایت آقا امام زمان(عج) و نظر شهدا را توانستیم با اتخاذ تدابیر لازم حوزه را حفظ کنیم. اما در ادامه این تهاجم بچه‌ها با نهایت توان سعی کردند با گذاشتن ماشین تویوتا پشت درب در برابر سیل تهاجم مقاومت کنند و با آن همه حمله‌ها و ضربه‌های شکننده‌ای که آشوب‌گران به در وارد می‌کردند، در حالی که این درها در حالت عادی با یک تلنگر باز می‌شد اما آن روز باز نشد و آن میله مانع بازشدن در شد.

البته تعدادی از فتنه‌گران روی دیوارهای حوزه و پس از شکستن نرده‌ها وارد حوزه شدند و تلاش کردند از روی دکل مخابراتی حوزه وارد پشت بام شده و بچه‌ها را خلع سلاح کنند، اما با شلیک تیرهای مشقی متفرق شدند.

16 موتور در آتش سوختند!

ساعت 22:15، شانزده موتور دو ترک یگان ویژه ناجا جهت کمک به محل حوزه آمدند،‌ ولی هر 16 موتور آنها توسط آشوب‌گران به آتش کشیده شد و مأموران که 32 نفر بودند یا توسط گلوله زخمی‌ و یا مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. ما به کمک همسایه‌ها حتی به مأموران ناجا هم کمک کردیم و زخم‌های چند نفر را در داخل حوزه پانسمان کردیم.

مقاومت با شعار الله اکبر

در این مقاوت چند ساعته، بچه‌های حوزه با سردادن شعار الله‌اکبر و خواندن زیارت عاشورا و دعای توسل دل‌گرم می‌شدند و از ادعیه نیرو می‌گرفتند. در ساعت 22:30 مجدداً تعدادی از مأموران یگان ویژه و بسیجیان به کمک ما آمدند و بالاخره ما توانستیم از این مهلکه نجات پیدا کنیم. و به تدریج جمعیت پراکنده شد.

شلیک بچه‌ها به سمت مردم دروغ است

باید تأکید کنم شلیک به سمت مردم و کشتن جمعیت دروغ محض است و کشته شدن 7 نفر در درگیری‌های آن روز توسط همان آشوبگران و فتنه‌گران بود که مردم را برای حمله به حوزه تحریک کردند. مطمئن باشید اگر ما به سمت مردم تیراندازی می‌کردیم نه 7 نفر بلکه با آن موج عظیم جمعیت ده‌ها نفر کشته می‌شدند.

و باز باید تأکید کنم که به رغم نیروهای کم ما و سیل جمعیت، آشوب‌گران تنها توانستند به حیاط حوزه وارد شوند و آن هم با رشادت بچه‌ها فرار کردند.

ورود به حوزه همزمان با قطع برق

البته چندین بار این ورود انجام شد. در این حمله ابتدا آشوب‌گران، برق‌های ساختمان ما را قطع کردند. مسلماً این اقدامات کار افراد عادی و مردم عادی نیست. هم‌چنین تلفن‌های ما را هم در این بحبوحه قطع کردند و ما تنها از طریق بی‌سیم بصیر و تلفن همراه با ناحیه بسیج قدس ارتباط داشتیم.

حوزه پس از درگیری‌ها!

فرمانده حوزه 117 در ادامه به وضعیت مجموعه تحت امرش بعد از این حوادث می‌پردازد و می‌گوید: بعد از حادثه 25 خرداد، ما دیگر درگیری خاصی نداشتیم. البته مکرر ما را با نامه و تلفن تهدید می‌کردند تا روحیه بچه‌ها را تخریب کنند اما نیروها با توکل و ایمان به خدا با صلابت و شجاعت در تمامی عرصه‌ها و صحنه‌های مورد نیاز حضور می‌یابند.

حوزه 117 در سال 86 به عنوان حوزه نمونه استان تهران انتخاب شده و مورد تقدیر قرار گرفته است. حوزه 117 و 10 پایگاه زیر مجموعه، مجموعاً بیش از 450 شهید به نظام اسلامی تقدیم کرده است.

شناسایی عوامل اصلی حمله

تعدادی از افرادی که به حوزه حمله کردند، توسط عوامل اطلاعاتی دستگیر ودر دادگاه‌های علنی پس از انتخابات محاکمه شدند. برخی از آنها به جرم خودشان و برنامه‌ریزی بودن این تهاجم اعتراف کرده‌اند و تعدادی هم متواری هستند.

اینها از عوامل منافقین، انجمن پادشاهی، سلطنت‌طلب‌ها بودند چرا که هم‌زمان منافقین پیام حمله به مقرهای نظامی را صادر کرده بودند.

جرثقیل نیم سوخته هنوز باقی است!

یکی از آثار جرم بزرگ فتنه گران سوزاندن جرثقیل یکی از ساکنان همسایه حوزه 117 است. آنها پس از هدایت جرثقیل در مقابل حوزه سعی کردند از طریق آن وارد مقر شوند که موفق نشدند، لذا آن را به آتش کشیدند و هنوز که هنوز است، مالکش نتوانسته آن را برای بازسازی از داخل این کوچه منتقل کند آیا واقعاً این اقدام ناجوانمردانه برای پس گرفتن رأی یا اثبات تقلب در انتخابات لازم بود!

منبع: ویژه‌نامه "پتک جمهوریت"