به گزارش صراط، پیش از شروع بازی‌های جام ملت‌ها امیر قلعه‌نویی به نقش یک دروازه‌بان خوب در قهرمانی تیم اشاره کرد و گفت دروازه‌بان خوب برای سرمربی از پدر و مادر خوب هم مهمتر است و به واقع این پیام را به شاگردش داد؛ تیم ملی در صورتی در جام ملت‌ها قهرمان خواهد شد که او در چارچوب دروازه تیم ملی ستاره باشد و توپ‌های سخت را مهار کند. علی بیرو نه تنها در قطر ستاره نبود، بلکه در بازگشت به چارچوب دروازه تیم پرسپولیس و در مصاف با آلومینیوم اراک گل بد خورد.
در این مواقع مواقع چنین عملکردی با این جمله توجیه می‌شود که «همه دروازه‌بان‌های خوب دنیا گل بد می‌خوردند»، اما آنچه که در مورد علیرضا بیرانوند اکنون صدق می‌کند، این است که با افت فنی مواجه شده و این حتما دلیل دارد. جدا از دلیل روحی و روانی که در این مورد باید علی بیرو و مربی دروازه‌بان‌های تیم اظهار نظر کنند، یکی از دلایل اصلی افت علیرضا بیرانوند این است که او در تیم رقیب ندارد و مطمئن است که با هر دروازه‌بانی مرد شماره یک تیم است.
در همه این سال‌ها چه در استقلال و چه در پرسپولیس با نگاهی به دروازه‌بان‌های دوم دو تیم متوجه می‌شوید، آنها تنها برای ذخیره نشینی بخدمت گرفته شده اند، نه رقابت با دروازه‌بان اول تیم و بازی کردن در چارچوب دروازه تیم. چه پرسپولیس و چه استقلال در پست دروازه‌بانی همیشه به دنبال یک دروازه‌بان برای ذخیره‌نشینی بوده‌اند. در حالی به خوبی می‌دانیم در فوتبال آن چیز که موجب پیشرفت بازیکن می‌شود، یک رقیب خوب است. نکته‌ای که هم رونالدو به آن اشاره می‌کند و هم مسی. آنها حضور یکدیگر را در کنار هم عامل پیشرفت می‌دانند و به همین دلیل است که سال‌های سال در بالاترین سطح فوتبال دنیا در اوج بوده‌اند.
در استقلال هم شرایط مشابه است. گاه شاهد افت سیدحسین حسینی بوده‌ایم. نمونه‌اش فصل گذشته که تماشاگران تیم استقلال خواهان جدایی او از تیم بودند. به واسطه گل‌های بدی که می‌خورد. او در استقلال رقیبی برای بازی کردن ندارد و شک ندارد با هر دروازه‌بانی مرد شماره یک استقلال است. این هم به دروازه‌بان اصلی ضربه می‌زند و هم تیم. استقلال و پرسپولیس برای اینکه در پست دروازه‌بانی ضربه نخورند، باید در این پست هم دو دروازه‌بان خوب به خدمت بگیرند. همان طور که در سایر پست‌ها این کار را انجام می‌دهند.