لعن و نفرین نوعی واکنش در مقابل افراد ظالم است که فرد مظلوم زبان به شکایت باز کرده و از خدا درخواست می‌کند تا رحمت دنیوی خود را از شخص ظالم قطع کرده و او را با مرگی زودهنگام به کام جهنم بکشاند.
نفرین کردن در قرآن
برخلاف دعا درخواست عذاب و ناراحتی برای کسی به صورت نفرین بیان می‌شود در قرآن کریم روایات اهل بیت در مواقع زیر نفرین کردن جایز و روا می‌باشد که به بخشی از آنها اشاره می‌گردد:
ویل للذین کفروا (آیه ۳۷ سوره مریم)
ویل لکل همزه لمزه (آیه ۱ سوره همزه)
ویل لکل افاک اثیم (آیه ۷ سوره جاثیه)
ویل للمصلین (آیه ۱ سوره مطففین)
کسانی که حقایق را کتمان می‌کنند و کسانی که در حال کفر از دنیا بروند. (آیه ۱۵۹ و ۱۶۱ سوره بقره)
افراد ربا خوار (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ۳، ص ۲۷۴)
قاتلان (کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۱۳، ص ۱۷۳)
مردانی که خود را به شکل زنان درمی آورند و یا برعکس. (برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ج ۱، ص ۱۱۳)
باید بدانیم که همان گونه که برای استجابت دعا؛ شرایط خاصی لازم است، و هر دعایی از هر شخصی اجابت نمیشود.
نفرین نیز نیازمند شرایط ویژه‌ای است و این یعنی اگر فردی زمانی که مورد آزار و اذیت و ظلمی قرار گرفت یا دلش شکست و نفرین کرد، حتما نباید مستجاب شود.
خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: و اگر خدا به عقوبت عمل زشت مردم و دعای شرّی (نفرین) که در حق خود می‌کنند به مانند خیرات تعجیل می‌فرمود مردم همه محکوم به مرگ و هلاک می‌شدند و لیکن ما آنان را که به لقای ما امیدوار نیستند به همان حال سرگردانی در کفر و طغیان رها می‌سازیم. (آیه ۱۱ سوره یونس)
کدام نفرین به خود شخص برمی گردد؟
افرادی که صبور نیستند، با دیدن کوچکترین ظلمی، از روی یک عادت قدیمی شروع به لعن و نفرین می‌کنند؛ که ممکن است این افراد اشتباه کنند و شخصی را که مستحق نفرین نیست، نفرین کنند.
یا ظلم آن فرد خیلی کوچک و کم ارزش‌تر از لعن و نفرین باشد. در این چنین مواقعی طبق حدیث از امام صادق (ع) آن نفرین‌ها و لعنت کردن به خود شخص برمی گردد و دامن خودشان را می‌گیرد، به این دلیل که خود شخص ظلم بزرگتر را مرتکب شده و خودش به نفرین و دور ماندن از رحمت خداوند سزاوارتر است.
کدام نفرین مستجاب می‌شود
باید این نکته را به خاطر داشته باشیم که بسیاری از گرفتاری‌های ما بی آن که متوجه باشیم به دلیل آه و نفرین پدر و مادر یا دوست و شخصی است که به او ظلم کرده ایم و او به دلیل شکسته شدن دل و ناراحتی به خداوند پناه برده و مجازات عمل را به خداوند واگذار کرده است.
بهترین روش برای نفرین نکردن دیگران
از یک طرف زبان به شکایت باز کردن، واکنش طبیعی در برابر ظالم است.
از طرف دیگر لعن و نفرین پیاپی اقوام و آشنایان، سبب یادآوری دوباره ظلم‌ها و شدت یافتن کینه‌هاست و ممکن است که آن اشخاص قابل هدایت یافتن باشند و ما در لعن و نفرین کردن آنها عجله کرده باشیم.
پس با این وجود بهترین کار چیست؟ چه کاری انجام دهیم که خیلی با فضای روحی و طبیعی ما فاصله نداشته باشد و هم تکلیف عمل ظالم را هم روشن کند؟
بهترین راه؛ برگشتن به سیره و روش پیامبران است. اما از آنجایی که ما نمی‌دانیم کدام افراد قابل هدایت بوده و کدام افراد قابلیت هدایت را کاملاً از دست داده‌اند.
بنابراین می‌توانیم نفرین خود را شرطی کنیم. یعنی از خداوند بخواهیم که اگر آن افراد قابل هدایت هستند؛ هدایت شوند و اگر قابل هدایت نیستند؛ مورد لعن الهی قرار گیرند.
اینگونه اگر شخص قابلیت هدایت داشته باشد؛ توبه کرده و اشتباه خود را جبران می‌کند و اگر امکان هدایت نداشته باشد؛ گرفتار غضب و لعن خداوند در دنیا و آخرت می‌شود و خداوند به عنوان وکیل شخصی که مورد ظلم قرار گرفته است، حق او را باز می‌ستاند.
چه کسانی مستحق لعن و نفرین هستند
این موضوع با بررسی آیات قرآن کریم و دعا‌هایی مانند زیارت عاشورا امکان پذیر است.
در آیات و زیارات، کسانی که مؤمنان را مورد ظلم و ستم قرار داده و دست به کشتن آنها می‌زنند و درصدد از بین بردن ایمان و اسلام ناب و مکتب اهل بیت (ع) هستند؛ مورد لعن و نفرین قرار می‌گیرند، در واقع این افراد با کار‌های خودشان، به کلی راه هدایت و سعادت را برخود می‌بندند.
این اشخاص چه زنده باشند و چه مُرده باید لعن و نفرین شوند؛ تا نه تنها بر هلاکت و عذاب آنها اضافه شود بلکه دیگران خط سقوط و فلاکت را بشناسند.
در عصر حاضر رژیم نابودگر و کودک کُش اسرائیل و حکومت‌های مستکبری، چون آمریکا و انگلیس مستحق لعن و نفرین بوده و نشان دادند که در همان مسیر سقوط گذشتگان مانند: فراعنه و یزیدیان و آل ابوسفیان می‌باشند؛ بنابراین نفرین کردن و تقاضای مرگ برای این چنین رژیم‌ها و حاکمانی، کاری از جنس نفرین پیامبران الهی است.
یکی از عواقب نفرین سرگردانی انسان است
اگر آدمی کاری کند که نفرین به جا او را بگیرد، ممکن است در زندگی خود دچار سرگردانی شود، همانطور که دعای بد و نفرین حضرت موسی (ع) باعث سرگردانی قوم یهود به مدت چهل سال شد. (مائده، آیات ۲۴ تا ۲۶)
سخت دلی و سنگدلی یکی دیگر از عواقب و پیامد نفرین است
خداوند در آیات ۸۸ تا ۹۰ سوره یونس می‌فرماید: موسى (بعد از آنکه به کلى از به راه آوردن قومش مایوس شد از سوى خودش و برادرش) گفت: اى پروردگار ما! تو به فرعون و درباریانش در زندگى دنیا زینت و اموال داده اى اى پروردگار ما! مثل اینکه خواسته اى از راه خودت گمراهشان کنى، اى پروردگار ما اموالشان را در مسیر فناء قرار بده و دلهایشان را نیز سخت کن تا ایمان نیاورند، تا در آخرت عذابى دردناک بچشند (۸۸).
خداى تعالى (در جواب نفرین موسى و هارون) گفت: نفرین شما مستجاب شد، پس شما بر کار پیشبرد دعوتتان همچنان استوار باشید و راه کسانى را که علم ندارند پیروى نکنید (۸۹).
(این داستان موسى را نیز از قرآن برایشان بخوان که ما) بنى اسرائیل را از دریا عبور دادیم، فرعون و لشکریانش که به انگیزه بغى و یاغى گرى آنها را دنبال مى کردند غرق کردیم، فرعون در آن لحظه که داشت غرق مى شد گفت: ایمان آوردم به خدایى که جز او معبودى نیست، همان خدایى که بنى اسرائیل به وى ایمان آوردند، و اینک من از مسلمانانم
کاش ما آدم‌ها می‌توانستیم هر وقت اشتباهی از دیگری مشاهده کردیم که باعث ناراحتیمان شد برای هدایت او دعا کنیم تا علاوه بر اینکه از دعای ملائکه رحمت بهره‌مند شویم؛ ثواب و آثار دعا خیر برای برادر مومن کردن نیز شامل حالمان بشود.
دعای برای هدایت افراد از لعن و نفرین برتر است؛ البته برای کسی که ظالم است، ولی قابلیت هدایت را در خود زنده نگه داشته باشد.
اما افرادی که خونخوار هستند و مستکبرانی که هیچ امیدی برای هدایت آنها متصوّر نیست و زنده ماندن آنها چیزی جز ظلم بیشتر نخواهد بود؛ پس مستحق مرگ و نفرین هستند.
منبع:دلگرم
