تکه‎پرانی لازم نیست، استیضاحش کنید ...

برای چندمین بار، باز هم بلندپایه ترین مقام پارلمان ایران، بجای اقدام عملی در برابر بی کفایتی های دولت فشل بنفش، به عادت مالوف گفتاردرمانی یا به عبارت بهتر، قافیه بافی های پیش از دستور روی آورد و این مرتبه با جمله سازی با دو عبارت هم‎وزن «زعفرانیه» و «غیزانیه» گفت: «نمی‌شود انتظار داشت، مردم سختی بکشند ولی برخی افراد روز به روز مرفه‌تر شوند. ما مسئولان باید از پوسته اطرافیان خود خارج شویم، فقط زعفرانیه را نبینیم، به غیزانیه هم نگاه کنیم و ببینیم سیاست‌های تبعیض‌آمیز ما چگونه مردم را از حق خودشان محروم کرده است.»!

گفتنی است، اگرچه نگرانی قالی باف درباره توسعه نامتوازن مناطقی همچون زعفرانیه تهران و غیزانیه خوزستان قابل تحسین است اما باید از رئیس کنونی مجلس و شهردار اسبق پایتخت پرسید که بعنوان مُشتی از خروار، مجوز ساخت مرکز خرید لاکچری «پالادیوم»، که نامش بیش از زعفرانیه زبانزد عام و خاص است، در دوران مسئولیت چه کسی داده شد؟ افزون بر این، ساخت مگاپروژه هایی همچون اتوبان طبقاتی صدر، تونل نیایش، دریاچه شهدای خلیج فارس، باغ کتاب تهران و اعطای جواز ساخت مال هایی مثل ایران مال، کوروش، هزارویک شهر و... که همگی آنها در مناطق مرفه نشین پایتخت احداث گردیدند، نشان از این واقعیت دارد که از قضا، اگر سهم رئیس مجلس یازدهم در کم برخورداری مناطقی همچون غیزانیه، از دیگر مسئولین دولتی بیشتر نباشد، قطعاً کمتر نیز نخواهد بود!

جالب اینجاست، این برای اولین بار نیست که کاتب مخصوص نطق های پیش از دستور قالی باف، علاقه شدیدش به واج آرایی و پیدا کردن لغات هم قافیه را به نمایش می گذارد. همین چندی بیش بود که در پاسخ به این سخنان روحانی که گفت "آدرس غلط به مردم ندهید؛ مردم اگر می‌خواهند لعن و نفرین کنند، آدرسش کاخ سفید در واشنگتن است"، رئیس مجلس اینطور با استمداد از عبارات هم‎آوای «جورجیا» و «آریزونا»، نطق نثرگونه اش را آهنگین نمود: «بی تفاوتی نسبت به گرانی ها و رها کردن بازار، به پاستور و بهارستان ارتباط دارد نه به جورجیا و آریزونا. پس به مردم آدرس غلط ندهید.»!

آنگونه که مسلم است، چنین قافیه بافی هایی نه تنها دولت را سر راه نکرده و کمترین باری از کوه مشکلات مردم بر نخواهد داشت، بلکه کابینه بنفش را در تداوم مسیر قانون گریزی های خود نیز جسورتر خواهند نمود. از سوی دیگر ای کاش هیات رئیسه مجلس به اصطلاح انقلابی یازدهم، بجای پیشبرد استراتژی جنگ لفظی با دولتمردان، با اعلام وصول بسیاری از طرح های استیضاح خاک گرفته در کشوهای بهارستان، در میدان عمل به مقابله با زیاده خواهی های اعتدالیون برمی‎خاست!