این پرسش "جمهوری اسلامی چگونه بر تحریم ها غلبه خواهد کرد؟ ” هم پرسشی است که این روزها ذهن خیلی ها ، از حزب اللّهی ها گرفته تا معاندین نظام را ، به خود مشغول کرده است. برای جواب دادن به این سوال ، اجازه بدهید از روش تجزیه استفاده کنم :
جمهوری اسلامی ایران : یک دولت-ملّت بسیار مهم درمنطقه راهبردی خلیج فارس و خاور میانه با ایدئولوژی مدرن مذهبی
چگونه : با چه روشی ؟ با چه ابزاری ؟ در چه زمانی ؟
غلبه خواهد کرد : پیروز خواهد شد
و اما تحریم : مجازاتی که از سوی یک یا چند کشور یا نهاد بین المللی یا ترکیبی از این دو برای ایجاد تغییر در رفتار یک بازیگر یا جمعی از بازیگران اعمال می شود.
یک بار دیگر سوال را مرور می کنیم : جمهوری اسلامی چگونه بر تحریم ها غلبه خواهد کرد؟
جواب : شرط موفقیت تحریم ، ایجاد تغییر در رفتار است . یعنی اگر تا دیروز از این خیابان رد می شدی، از امروز راهت را عوض کنی. لذا اگر این تغییر رفتار به دلخواه تحریم کنندگان رخ ندهد ، آنجاست که تحریم شکست می خورد . حالا از اینجا به بعدش را از زبان مقام معظم رهبری بخوانید :
«دو چیزِ به هم پیوسته وجود دارد که اینها زنجیره‌هاى اقتدار ملت را تشکیل میدهد:
یکى تصمیم قاطع نظام مقدس جمهورى اسلامى است بر عدم انحراف، عدم تسلیم، ایستادگى کردن در مقابل زیاده‌خواهى و زورگوئى از سوى ابرقدرتها و از سوى استکبار. نظام اسلامى به مجموع خود، با هویت جمعى خود، به‌طور قاطع می داند چه کار می کند و راه را انتخاب کرده است و ایستاده است. این، عامل اول.
عامل دوم، حضور هوشمندانه و مصممانه‌ى مردم وفادار. اگر این دو از هم جدا میشدند، اگر مسئولان نظام و مدیران کشور بودند، اما مردم در صحنه نبودند، یقیناً کار پیش نمی رفت. اگر مدیران نظام دچار اختلال می شدند در نیت خود، در تشخیص خود، در فهم خود، در تصمیم‌گیرى خود در مقابل لشکر متراکم کفر و ضلالت که در مقابلشان صف کشیده‌اند، یقیناً این در اختلال نظام تأثیر می گذاشت؛ مردم را هم از صحنه خارج می کرد. این دو عامل با یکدیگر هست، امروز هم هست و انشاءالله در آینده هم خواهد بود. با وجود این دو عامل، هیچکدام از ضربه‌ها و ترفندها و کیدها و توطئه‌هاى دشمن در این ملت اثرى نخواهد گذاشت.» ( بیانات مقام معظّم رهبری در دیدار با مردم قم – ۱۳۹۰/۱۰/۱۹)
هر چند این بیانات واضح و نورانی احتیاج به توضیح و تفسیر ندارد ولی برادر و خواهر عزیز ! الان سرنوشت ما در دست خود ما است. می توانیم مثل عافیت طلبان کوفی در عصر امام مظلوم مان ، حضرت امام حسن مجتبی صلوات الله علیه ، پا پس بکشیم و متاع قلیل دنیا را طلب کنیم و عزّت را فدای عافیت کنیم.راه دیگر که صد البتّه دشوارتر و مردافکن است ، پافشاری بر حقّی است که دشمن با سیاه نمایی آن ، قصد ویران کردن وجود ، هویت و ایمان ما را دارد . درست خواندید! دعوا بر سر بمب اتم یا چند سانتریفیوژ بیشتر و کمتر یا غنای ۲۰ درصدی اورانیوم و گرانی دلار و بلوکه کردن حساب ها و قطع کردن درآمدهای نفتی ایران نیست ،بلکه …
دعوا بر سر ایمان ملّتی است که به چشمِ مادی ” چشم آبی ها ” حقیر و کوچک می آیند ولی وقتی این ملت ، باور و عقیده شان اقتضا کند ، یقه هر قلدری را می گیرند ، تخت سینه ی بدمستان می کوبند و دهان شان را بسته و آنان را سر جای خود می نشانند. همه ی این ، های و هوی ها برای تغییر این رفتار و این باور و این ایمان است.
حالا اگر ما در جنگ اراده ها قاطعانه بایستیم ، عقب نرویم و در زمان لازم حضور خود را اعلام کنیم آن وقت نه تنها این تحریم ها خطرناک نخواهد بود، بلکه عبور از آنها به منزله فتح قلّه ای از سلسله جبال ایمان و عقیده و قدرت الهی خواهد بود که بیش تر از حالا بر اقتدار جمهوری اسلامی خواهد افزود.انشاءالله تعالی.
