در انتخابات روز يك‌شنبه شهروندان فرانسوي در اعتراض به سياست‌هاي نادرست دولت، به سوسياليست‌هاي كشورشان رأي دادند تا اين حقيقت را بازگو كنند كه فرانسه با ساركوزي رو به سقوط است بنابراين نيازمند چرخش تاريخي است. از سال ۱۹۵۸ سابقه نداشته است كه محافظه كاران و راست‌گرايان فرانسه با چنين شكستي مواجه شوند. دولت ساركوزي در سه سال گذشته از چند مسئله غفلت كرد تا اينكه مجلس سنا را كه پشتوانه محكمي براي سياست‌هايش بود از دست داد. مسئله اول به شخصيت عريان سياسي رئيس‌جمهور برمي گردد كه هم به مذاق بسياري از مردم جهان خوش نيامده و هم موجب اعتراض سياسي فرانسوي‌ها شده است. از همان ابتدا كه ساركوزي كرسي رياست دولت را به دست گرفت به خاطر برخي از مسائل خانوادگي و ادغام كردن بي‌مورد زندگي عريان شخصي و زندگي سياسي انتقاد بسياري را برانگيخت. مسئله دوم به ناكارآمدي اقتصادي و چگونگي مواجهه با بحران اقتصادي بازمي گردد. وقتي نوع زندگي شخصي و سياسي ساركوزي با بحران اقتصادي جهاني و ناتواني دولت در جمع كردن مشكلات اقتصادي كشور هم آوا شد، وي را يك گام به سمت سقوط سوق داد. فرانسه در حال حاضر با مشكلاتي مثل كسري بودجه، بدهي خارجي و افزايش بيكاري روزافزون مواجه است. وقتي اين مشكلات اقتصادي فرانسه در كنار بحران و احتمال فروپاشي منطقه يورو قرار مي‌گيرد، تحليل چرايي شكست حزب حاكم در انتخابات سنا راحت تر صورت مي‌گيرد. در حال حاضر فرانسه و آلمان سعي دارند به هر شكل ممكن منطقه يورو را نجات داده و آن را در كنار دلار سرپا نگه دارند اين در حالي است كه بسياري از كشورهاي اروپايي حاضر در يورو به اين فكر افتاده‌اند كه خود را از منطقه جدا كنند. يونان و لهستان در صف اول اين جدايي قرار دارند. فروپاشي منطقه يورو مي‌تواند سياست‌هاي اقتصادي ۱۵ ساله فرانسه و آلمان را به عنوان دو كشور تأثيرگذار و حامي منطقه يورو با چالش‌هاي بزرگي مواجه كند.
شكست يك ماه پيش دولت ائتلافي آنجلا مركل در انتخابات محلي آلمان نيز اين پيام را زودتر از فرانسه به گوش مقامات سياسي رساند، اما فرانسه در كنار اين مسائل با بحران رسوايي اخلاقي مردان كابينه‌اش نيز مواجه است كه شرايط ساركوزي را براي انتخابات رياست جمهوري سال ۲۰۱۲ سخت‌تر مي‌كند. پس از شكست تاريخي دولت در روز يك‌شنبه كه سنا را از دست محافظه كاران خارج كرد برونو لماري، وزير كشاورزي كابينه ساركوزي و رئيس حزب حاكم در فرانسه به زبان هشدار گفت كه حقيقت اين است كه اين شكست به شدت به ضرر دولت تمام خواهد شد و انتخابات رياست جمهوري هفت ماه بعد را به طور جدي تحت تأثير قرار خواهد داد. جين پريره رافرين، نخست‌وزير محافظه‌كار پيشين فرانسه نيز اعلام كرد كه اين انتخابات بايد درس بزرگي به ما بدهد تا از اين طريق به دنبال نرم كردن سياست‌هاي كنوني و همچنين اجراي اصلاحات در داخل باشيم در حالي كه كسي نسبت به اين مسئله نمي‌انديشد.
البته مجلس عوام فرانسه هنوز در اختيار محافظه‌كاران قرار دارد اما اهميت مجلس سنا در اين بود كه طي چند ماه آينده مي‌توانست از بسياري از سياست‌ها و برنامه هايي اصلاحي دولت حمايت كند. اما با وجود چنين چرخشي اين احتمال وجود دارد كه سنا از برنامه‌هاي اصلاحي ساركوزي كه برايش برد تبليغاتي و انتخاباتي دارد جلوگيري كند. همان مسئله‌اي كه در حاضر در امريكا و بين كنگره و دولت باراك اوباما شكل گرفته است. مسئله بعدي به نوع گرايش مردم به سمت چپ گرايان بازمي‌گردد. تاريخ تحليلي كشورهاي مختلف نشان داده است كه وقتي دولت‌ها نمي‌توانند با مشكلات اقتصادي روبه‌رو شده و بر آن فائق آيند، منتقدان و همچنين شهروندان در اعتراض به انديشه‌هاي اقتصاد ليبرالي به سمت تفكرات سوسياليستي سوق پيدا مي‌كنند بنابراين در حال حاضر برگ برنده در اختيار سوسياليست‌هاي فرانسه قرار دارد. اين مسئله سبب شده تا بسياري از كارشناسان براساس تحليل خود و آنچه نظرسنجي‌ها اعلام مي‌كنند نيكلا ساركوزي را بازنده انتخابات رياست جمهوري بدانند. بنابر نظرسنجي‌هاي انجام شده از سوي دو شركت فرانسوي ايپسوس و لوژيكا، فرانسوا اولاند، نامزد احتمالي حزب سوسياليست فرانسه نيكلا ساركوزي را در انتخابات رياست جمهوري شكست خواهد داد. اين اتفاق حتي در صورتي كه مارتين اوبري، دبير كل فعلي حزب سوسياليست فرانسه نامزد انتخابات شود، رخ خواهد داد و ساركوزي فرد شكست خورده ميدان خواهد بود. به اين دليل كه مردم فرانسه بر اين باور هستند كه اولاند و اوبري بهتر از ساركوزي مي‌توانند با بحران كسري بودجه و همچنين بدهي خارجي و بيكاري مبارزه كنند. اين در حالي است كه ساركوزي مشكلات كشور را رها كرده و بيشتر به دنبال نظامي‌گري و لشكركشي به كشورهايي مثل ليبي است.
مجتبی بهرامی
شكست يك ماه پيش دولت ائتلافي آنجلا مركل در انتخابات محلي آلمان نيز اين پيام را زودتر از فرانسه به گوش مقامات سياسي رساند، اما فرانسه در كنار اين مسائل با بحران رسوايي اخلاقي مردان كابينه‌اش نيز مواجه است كه شرايط ساركوزي را براي انتخابات رياست جمهوري سال ۲۰۱۲ سخت‌تر مي‌كند. پس از شكست تاريخي دولت در روز يك‌شنبه كه سنا را از دست محافظه كاران خارج كرد برونو لماري، وزير كشاورزي كابينه ساركوزي و رئيس حزب حاكم در فرانسه به زبان هشدار گفت كه حقيقت اين است كه اين شكست به شدت به ضرر دولت تمام خواهد شد و انتخابات رياست جمهوري هفت ماه بعد را به طور جدي تحت تأثير قرار خواهد داد. جين پريره رافرين، نخست‌وزير محافظه‌كار پيشين فرانسه نيز اعلام كرد كه اين انتخابات بايد درس بزرگي به ما بدهد تا از اين طريق به دنبال نرم كردن سياست‌هاي كنوني و همچنين اجراي اصلاحات در داخل باشيم در حالي كه كسي نسبت به اين مسئله نمي‌انديشد.
البته مجلس عوام فرانسه هنوز در اختيار محافظه‌كاران قرار دارد اما اهميت مجلس سنا در اين بود كه طي چند ماه آينده مي‌توانست از بسياري از سياست‌ها و برنامه هايي اصلاحي دولت حمايت كند. اما با وجود چنين چرخشي اين احتمال وجود دارد كه سنا از برنامه‌هاي اصلاحي ساركوزي كه برايش برد تبليغاتي و انتخاباتي دارد جلوگيري كند. همان مسئله‌اي كه در حاضر در امريكا و بين كنگره و دولت باراك اوباما شكل گرفته است. مسئله بعدي به نوع گرايش مردم به سمت چپ گرايان بازمي‌گردد. تاريخ تحليلي كشورهاي مختلف نشان داده است كه وقتي دولت‌ها نمي‌توانند با مشكلات اقتصادي روبه‌رو شده و بر آن فائق آيند، منتقدان و همچنين شهروندان در اعتراض به انديشه‌هاي اقتصاد ليبرالي به سمت تفكرات سوسياليستي سوق پيدا مي‌كنند بنابراين در حال حاضر برگ برنده در اختيار سوسياليست‌هاي فرانسه قرار دارد. اين مسئله سبب شده تا بسياري از كارشناسان براساس تحليل خود و آنچه نظرسنجي‌ها اعلام مي‌كنند نيكلا ساركوزي را بازنده انتخابات رياست جمهوري بدانند. بنابر نظرسنجي‌هاي انجام شده از سوي دو شركت فرانسوي ايپسوس و لوژيكا، فرانسوا اولاند، نامزد احتمالي حزب سوسياليست فرانسه نيكلا ساركوزي را در انتخابات رياست جمهوري شكست خواهد داد. اين اتفاق حتي در صورتي كه مارتين اوبري، دبير كل فعلي حزب سوسياليست فرانسه نامزد انتخابات شود، رخ خواهد داد و ساركوزي فرد شكست خورده ميدان خواهد بود. به اين دليل كه مردم فرانسه بر اين باور هستند كه اولاند و اوبري بهتر از ساركوزي مي‌توانند با بحران كسري بودجه و همچنين بدهي خارجي و بيكاري مبارزه كنند. اين در حالي است كه ساركوزي مشكلات كشور را رها كرده و بيشتر به دنبال نظامي‌گري و لشكركشي به كشورهايي مثل ليبي است.
مجتبی بهرامی