صراط: قدیم‌ترها که تلویزیون تازه به خانه‌ها آمده بود و تعداد شبکه‌ها هم کم بود، تکلیف مخاطب روشن بود، یا شبکه یک را نگاه می‌کرد و یا شبکه دو، در نهایت هم شبکه پنج که البته هرکدام از آنها جای مشخصی داشتند.
به گزارش فارس، سال‌های قبل که تعداد شبکه‌های تلویزیونی از تعداد انگشتان یک دست هم کم‌تر بود و خبری از تلویزیون‌ها و گیرنده‌های دیجیتال امروز نبود، مخاطبان هم تکلیف مشخص‌تری داشتند. یعنی یا شبکه یک را نگاه می‌کردند یا دو. وقتی هم که تعداد شبکه‌ها به تعداد 6 تا رسید، نام شبکه‌ها و جای شبکه‌ها هم یکسان بودند. به عنوان مثال شبکه یک که نام یک را دارد، جایش در میان شبکه‌ها هم یک بود و اولین شبکه در دسترس. همینطور شبکه‌های دو، سه، چهار، پنج (تهران) و...
اما با آمدن گیرنده‌های دیجیتال و افزایش شبکه‌های تلویزیونی، چالش جدیدی نیز به وجود آمده است. آن هم جای نامشخص شبکه‌های تلویزیونی است که دیگر نامشان با عدد شبکه یکی نیست. مخصوصا که جای شبکه‌های تلویزیونی روی گیرنده‌های دیجیتال مختل؛ متفاوت است. به عنوان مثال اگر شبکه نسیم روی یک دستگاه دیجیتال شماره 10 را به خود اختصاص داده، روی دستگاه دیجیتال دیگر و یا در تلویزیون دیگر، شماره 14 را از آن خود کرده است.
این در حالی است که امکان مرتب کردن شبکه‌ها روی دستگاه‌های گیرنده دیجیتال وجود ندارد و شما باید به آنچه که دستگاه ارائه می‌دهد، اکتفا کنید.
این نابسامانی در جای مشخص شبکه‌ها منجر شده که دیگر مخاطبان همیشگی تلویزیون جای شبکه‌های مورد علاقه خود را ندانند و برای یافتن هر شبکه‌ای مدت زمانی را صرف جستجو و یافتن شبکه کنند و این اتفاق درحالی روی می‌دهد که بسیاری از مخاطبان در کنار کنترل گیرنده‌های دیجیتال کنترل ماهواره را هم در دست دارند.
از مشکلات دیگری که این روزها مخاطبان تلویزیون با آن دست به گریبان هستند، وجود شبکه‌های تکراری است. به عنوان مثال دو شبکه سه، دو شبکه آی‌فیلم و 2 شبکه پرس‌تی‌وی روی گیرنده‌های دیجیتال قابل دریافت است که آن هم مزید علتی شده برای سردرگمی مخاطبان.
وجود دو شبکه مشابه درحلی روی داده که گفته می‌شود یکسری از این شبکه‌ها نسخه اچ‌دی هستند ولی هنوز مشخص نیست با وجود شبکه تماشا برای مخاطبان داخلی چرا شبکه آی فیلم که مختص مخاطبان خارجی است، در ۲ نسخه به مخاطبان داخلی ارائه می‌شود.
این آشفتگی‌ها و عدم دسته‌بندی مرتب شبکه‌های تلویزیونی منجر شده که تلویزیون با دادن آدرس اشتباهی به مخاطبانش آنها را کلافه کرده و از علاقه آنها به تماشای شبکه‌های داخلی بکاهد.
به گزارش فارس، سال‌های قبل که تعداد شبکه‌های تلویزیونی از تعداد انگشتان یک دست هم کم‌تر بود و خبری از تلویزیون‌ها و گیرنده‌های دیجیتال امروز نبود، مخاطبان هم تکلیف مشخص‌تری داشتند. یعنی یا شبکه یک را نگاه می‌کردند یا دو. وقتی هم که تعداد شبکه‌ها به تعداد 6 تا رسید، نام شبکه‌ها و جای شبکه‌ها هم یکسان بودند. به عنوان مثال شبکه یک که نام یک را دارد، جایش در میان شبکه‌ها هم یک بود و اولین شبکه در دسترس. همینطور شبکه‌های دو، سه، چهار، پنج (تهران) و...
اما با آمدن گیرنده‌های دیجیتال و افزایش شبکه‌های تلویزیونی، چالش جدیدی نیز به وجود آمده است. آن هم جای نامشخص شبکه‌های تلویزیونی است که دیگر نامشان با عدد شبکه یکی نیست. مخصوصا که جای شبکه‌های تلویزیونی روی گیرنده‌های دیجیتال مختل؛ متفاوت است. به عنوان مثال اگر شبکه نسیم روی یک دستگاه دیجیتال شماره 10 را به خود اختصاص داده، روی دستگاه دیجیتال دیگر و یا در تلویزیون دیگر، شماره 14 را از آن خود کرده است.
این در حالی است که امکان مرتب کردن شبکه‌ها روی دستگاه‌های گیرنده دیجیتال وجود ندارد و شما باید به آنچه که دستگاه ارائه می‌دهد، اکتفا کنید.
این نابسامانی در جای مشخص شبکه‌ها منجر شده که دیگر مخاطبان همیشگی تلویزیون جای شبکه‌های مورد علاقه خود را ندانند و برای یافتن هر شبکه‌ای مدت زمانی را صرف جستجو و یافتن شبکه کنند و این اتفاق درحالی روی می‌دهد که بسیاری از مخاطبان در کنار کنترل گیرنده‌های دیجیتال کنترل ماهواره را هم در دست دارند.
از مشکلات دیگری که این روزها مخاطبان تلویزیون با آن دست به گریبان هستند، وجود شبکه‌های تکراری است. به عنوان مثال دو شبکه سه، دو شبکه آی‌فیلم و 2 شبکه پرس‌تی‌وی روی گیرنده‌های دیجیتال قابل دریافت است که آن هم مزید علتی شده برای سردرگمی مخاطبان.
وجود دو شبکه مشابه درحلی روی داده که گفته می‌شود یکسری از این شبکه‌ها نسخه اچ‌دی هستند ولی هنوز مشخص نیست با وجود شبکه تماشا برای مخاطبان داخلی چرا شبکه آی فیلم که مختص مخاطبان خارجی است، در ۲ نسخه به مخاطبان داخلی ارائه می‌شود.
این آشفتگی‌ها و عدم دسته‌بندی مرتب شبکه‌های تلویزیونی منجر شده که تلویزیون با دادن آدرس اشتباهی به مخاطبانش آنها را کلافه کرده و از علاقه آنها به تماشای شبکه‌های داخلی بکاهد.