در بخش هایی از این مقاله آمده است:
«قرار است انتخابات ریاست جمهوری ترکیه در ماه اگوست برگزار شود. اردوغان که حزب اش انتخابات ۳۰ مارس شهرداری‌ها و شوراهای شهر ترکیه را با 44.19 درصد آرا برد، اینک به دنبال تصاحب ریاست جمهوری است.
با توجه به افشای فسادهای مالی و نقش اطرافیان اردوغان در این رسوایی، افشای فایل‌های صوتی مختلف، بستن توییتر و یوتیوب و اعتراضات سکولارها و ملی گرایان، همگان انتخابات ۳۰ مارس را "رفراندوم اردوغان" نامیده بودند. کمال قلیج‌دار اوغلو- رهبر حزب جمهوری خلق ترکیه- نیز گفته بود: "یک دزد نمی‌تواند نخست وزیر باشد." با این همه، اردوغان آرأ 38.8 درصدی سال 2009 را به 44.19 در 2014 افزایش داد. او به شدت تبدیل نظام فعلی به نظام ریاستی- مانند آمریکا یا فرانسه - را تعقیب می کند و قصد دارد به عنوان رئیس جمهور، قدرتمندترین فرد باشد، نه چهره ای نمادین مانند ملکه بریتانیا.
اسلام‌گرایان ترکیه قصد داشتند و دارند تا کشورشان را به عنوان الگوی جهان اسلام جا بیندازند. اسلام گرایانی که متحد آمریکا، عضو ناتو، خواهان عضویت در اتحادیه اروپا و دارای رابطه با اسرائیل هستند (شیمون پرز در نوامبر ۲۰۰۷ در پارلمان ترکیه سخنرانی کرد). در دست گرفتن قدرت از طریق انتخابات آزاد رقابتی و انداختن ترکیه به مدار رشد اقتصادی بالا، انگیزه‌های قدرت‌طلبانه منطقه‌ای آنان را افزایش داد.
«رجب طیب اردوغان از حکومت اخوان‌المسلمین در مصر حمایت کامل کرد، کودتای ژنرال السیسی علیه مرسی را محکوم ساخت. او به همین دلیل از دولت‌های غربی انتقاد کرد و به آنان یادآور
شد که "کودتای دموکراتیک" وجود ندارد. اردوغان همچنین سرکوب اخوان‌المسلمین که سازمان دیدبان حقوق بشر "بدترین کشتار جمعی در تاریخ معاصر مصر" خواند را محکوم کرد و حکومت فعلی مصر را نامشروع خواند.»
اردوغان منابع مالی و تسلیحاتی در اختیار مخالفان اسلام‌گرای سوریه قرار داد، ترکیه را به محل آموزش نیروهای جهادی خارجی برای اعزام به سوریه تبدیل کرد و به دنبال درست کردن "بهانه" حمله نظامی به سوریه بود. افشای فایل صوتی گفت‌و‌گوی داود اوغلو- وزیر خارجه - با هاکان فیدان- رئیس دستگاه اطلاعاتی-، فریدون سنیر اوغلو- مشاور وزارت خارجه- و یاشار اوغلو- معاون رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح ترکیه- هیاهوی بسیاری برپا کرد. این نوار نشان داد که دولت اردوغان به دنبال طراحی توطئه‌ای (شلیک موشک از سوریه به ترکیه، حمله گروه تروریستی داعش به مزار سلیمان در شمال ترکیه، تخریب قبر سلیمان به عنوان بخشی از خاک ترکیه، و...) در خاک سوریه است که بهانه لازم برای حمله نظامی غافلگیرانه به آن کشور را موجه سازد.
از سوی دیگر، مطابق گزارش سیمون هرش، حمله شیمیایی به مردم کار ارتش سوریه نبوده است، بلکه مخالفان اسلام گرا و دولت ترکیه این عمل را انجام داده اند. اردوغان قصد دارد تا با تغییر منشور حزب که مطابق آن هیچ یک از اعضا نمی‌توانند بیش از سه بار در یک مقام حزبی باقی بمانند، مانع چهارمین دور نخست وزیری را مرتفع سازد. در عین حال، با ترمیم قانون اساسی، اختیارات ریاست جمهوری را افزایش دهد تا خود ریاست جمهوری را در انتخابات ماه اوت در دست گیرد. پیروزی در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۵ هدف بعدی اوست.
اردوغان از یک سو دائماً مخالفان را تهدید کرده و خیال بسط قدرت منطقه ای را در سر می پروراند، اما از سوی دیگر، نسبت به حقوق کردها نرمش نشان داده و برای اولین بار به عنوان نخست وزیر به نوعی از ارامنه به خاطر کشتار تاریخی شان پوزش خواهی می کند. آیا قدرت طلبی گسترده با دموکراسی خواهی سازگار است؟
«حادثه انفجار معدن سوما و کشته شدن 301 تن از کارگران در 13 مه 2014، به
تظاهرات ضددولتی در شهرهای مختلف ترکیه تبدیل شد. پلیس با گاز اشک آور،
ماشین های آب پاش و باتوم به مقابله با معترضان پرداخت. مشاور او با لگد به
جان مخالفان افتاده و گفته می شود که اردوغان نیز بر صورت یکی از معترضان
سیلی نواخته است. وقوع این فاجعه حدود 3 ماه مانده به انتخابات ریاست
جمهوری، به زیان اردوغان تمام شد. اردوغانی که قدرت طلبی او سیراب شدنی
نیست.
«در جهان واقع، یهودیت ها، مسیحیت ها، اسلام ها، مارکسیسم ها، لیبرالیسم ها، و... وجود دارند. اسلام گرایان ترکیه سنی مذهب اند، پس نمی توانند رهبری شیعیان را به دست گیرند. اهل تسنن ده ها روایت مختلف از اسلام داشته و دارند. اسلام وهابی عربستان سعودی- با پشتوانه صدها میلیارد دلار نفتی و به رخ کشیدن عنوان "خادم الحرمین شریفین" - یکی از مدعیان رهبری جهان اسلام است. اخوان المسلمین جریانی بسیار پر سابقه در جهان عرب بوده و بعید است که اخوانی های مدعی رهبری، رهبری ترک ها را پذیرا شوند. الازهر مصر یک رقیب دیگر است که در برابر اخوانی ها ایستاد. اسلام طالبان پاکستان و افغانستان هم دیگر اسلام ها را به رسمیت نمی شناسد. گروه های تروریستی چون القاعده، بوکوحرام نیجریه، جبهة النصرة سوریه، داعش، و... نیز هیچ یک از دیگر اسلام ها را قبول ندارند.