صراط: سخنان رییس جمهور در جمع هنرمندان بازتاب زیادی در بین اهالی فرهنگ و هنر داشت که اتفاقا حاوی نکات زیادی در حوزه های مختلف فرهنگی و هنری بود. نکته‌ای از سخنان رییس جمهور که مورد توجه نگارنده است، اظهارات وی درباره سینما بود.
روحانی در این دیدار خطاب به سینماگران گفت: دولت برای اهدافش به سوی شما دست نیاز دراز می‌کند. دولت تداوم امید را از شما و آثار امیدبخش و نشاط‌آفرین می‌خواهد، تولید آثار یأس‌آور کافیست.
اظهارات رییس جهور را شاید بتوان به نوعی آسیب شناسی این سالهای سینمای ایران دانست؛ سینمایی که با مضامین محدود و فضای افسرده و یاس آور مخاطب را از خود دور کرده و جالب اینکه متولیان و سازندگان این گونه کارها نیز سالیان سال است مشکل سخت افزاری را بهانه این قهر ملی قرار داده و از دولت برای آنچه احیای سینما می خوانند پول(بخوانید باج) بیشتری می خواهند.
متاسفانه امروز موج سینمای افسرده و ضد امید قدرت و وسعت بیشتری پیدا کرده و اگر فکری به حال آن نشود می تواند تاثیرات منفی زیادی بر جامعه و مردم بگذارد.
نگارنده متعتقد است جریانی که امروز در سینما به این فضا دامن می زند بصورت ایدئولوژیک افسرده و ضدامید است. جریانی نق زن که مدام از همه چیز ایراد می گیرد و هیچ چیز را ولو کاملا امید بخش باشد مثبت نمی داند چراکه اساسا قرار نیست چیزی را مثبت ببیند.
به نظر می رسد قدم اول اجرایی شدن سخنان رییس جمهور می تواند در جشنواره امسال فجر برداشته شود. بهرحال دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید روی کار آمده و شعار جشنواره امسال نیز منفک از این استراتژی نخواهد بود.طبعا استدلال برخی این است که تولیدات جشنواره امسال محصول این دولت نیست که البته حرف درستی هم هست ولی دبیر محترم جشنواره با اختیاراتی که دارد می تواند در داوری ها و اختصاص جوایز که بهانه ای برای دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن فیلم ها است این سیاست را اعمال کند و در اولین گام به سینمای افسرده و یاس آور یک «نه» محکم بگوید.
بهرحال جشنواره فجر یک جشنواره حاکمیتی است و طبعا باید از سیاستهای کلان آن که در جهت پیشرفت کشور و اعتلای فرهنگ جامعه است تبعیت کند و در این مسیر ابزارهایی دارد که باید از آن استفاده کند. طبعا هر عقل سلیمی می پذیرد که جوایز جشنواره فجر که امتیازی برای فیلم ها محسوب می شود به فیلم هایی تعلق بگیرد که از این سیاست کلان پیروی کند و به ناامیدی و یاس در جامعه دامن نزند.
به نظر می رسد انتخاب داورانی که این استراتژی را قبول دارند و سینما را تنها برای سینما نمی خواهند و آن را وسیله ای برای پیشرفت کشور و اعتلای مردم آن می دانند می تواند یکی از راهکارهای مناسب در این باره باشد. به این شکل دبیر محترم جشنواره فجر هم به وظیفه خود در این باره عمل کرده و توانسته در جهت احقاق شعار رییس جمهور و تحقق وعده اش به مردم در این حوزه حرکت کند.