ظریف در پاسخ به اینکه "پس موانع چه هستند؟" گفت: من مانعی نمی‌بینم. من معتقدم که این مسأله کاملا ساده است. ما می‌توانیم به توافقی دست یابیم، ولی مسائلی وجود دارد که از سایرین دشتوارترند. یکی از آنها می‌تواند چگونگی اطمینان از این باشد که (نیروگاه تولید آب سنگین ایران در) اراک صلح‌آمیز باقی خواهد ماند. قصد ما این است که منحصرا صلح‌آمیز بماند، ولی اینکه چگونه باید به آنها اطمینان لازم را بدهیم که صلح‌آمیز باقی خواهد ماند یکی از حوزه‌هایی است که از سایرین دشوارتر است.
وزیر امور خارجه در پاسخ به اینکه "ولی چرا به اراک نیاز دارید؟" گفت: چرا ما به اراک نیاز داریم؟ زیرا باید ایزوتوپ رادیویی برای مقاصد پزشکی تولید کنیم و حتی اراک به تنهایی برایمان کافی نیست. این فن‌آوری‌ای بود که در اختیار ما قرار داشت. برخی افراد باور دارند که ما این فن‌آوری را انتخاب کردیم، چون گزینه‌های دیگری را برایمان فراهم می‌کرد. آنها کاملا اشتباه می‌کنند. باید به برنامه هسته‌ای ایران از منظر کمبود نگاه کنید این حقیقت که جلوی دسترسی ایران به فن‌آوری‌ها گرفته می‌شد. تلاش کردیم به هر فن‌آوری که در دسترس‌مان قرار داشت دسترسی پیدا کنیم یا از آن استفاده کنیم و این فن‌آوری در دسترس‌مان بود. سایر فن‌آوری‌ها نبودند. ما سرمایه‌گذاری‌های زیادی هم از نظر سرمایه انسانی و هم از نظر منابع مادی داشتیم و تقریبا به انتهای مسیر راه‌اندازی این راکتور تحقیقاتی رسیده‌ایم. بنابراین دیگر برای اینکه کسی بیاید و به ما بگوید که نگرانی‌هایی دارد که نمی‌توان آن را رفع کرد، دیر شده است. ما باید راه‌حل‌هایی را پیدا کنیم. ما معتقدیم که راه‌حل‌های علمی برای این مسأله وجود دارد و به گفت‌وگو درباره آنها تمایل داریم، ولی این یکی از مسائل دشوارتر خواهد بود.
ظریف در پاسخ به اینکه "آیا شما حاضرید سطحی از غنی‌سازی را که تنها برای تأسیساتی است که ایران ساخته است، قبول کنید؟" گفت: ما قصد داریم اقداماتی را که اطمینان می‌دهد برنامه‌مان منحصرا صلح‌آمیز باقی خواهد ماند بپذیریم، ولی تصمیم‌گیری درباره باقی آن باید در مذاکراتی با حسن‌نیت انجام شود. ما قصد ساخت سلاح یا مواد شکافت‌پذیر نداریم. ما این را به نفع خود و یا در چارچوب دکترین امنیتی‌مان نمی‌دانیم.
وزیر امور خارجه در پاسخ به اینکه "چشم‌انداز اینکه ایران بخشی از مذاکرات ژنو درباره سوریه باشد چگونه است؟" گفت: اگر ایران بدون پیش شرط دعوت شود، بخشی از مذاکرات خواهد بود. من فکر می‌کنم آنها اگر علاقه‌ای به داشتن کمک در یافتن راه‌حلی برای تراژدی سوریه داشته باشند تصمیم می‌گیرند ایران را دعوت کنند و یا اینکه تصمیم می‌گیرند ایران را دعوت نکنند که در این صورت خودشان ضرر خواهند کرد. ایران معتقد است که آنچه در سوریه اتفاق می‌افتد می‌تواند تأثیر گسترده‌ای روی آینده منطقه‌ای ما و فراتر از آن داشته باشد. از آنجا که ما معتقدیم اگر تفرقه‌های فرقه‌ای که برخی افراد درتلاشند به آن در سوریه دامن بزنند به یک مسأله بزرگ تبدیل شود، حد و مرزی نخواهد داشت. از مرزهای سوریه فراتر خواهد رفت. از مرزهای این منطقه فراتر خواهد رفت. تأثیر آن را روی خیابان‌های اروپا و آمریکا نیز خواهید دید.
وی در پاسخ به اینکه "آیا شما یا سایر دیپلمات‌های ایرانی درباره موضع ایران در قبال سوریه با دیپلمات‌های آمریکایی صحبت کرده‌اید؟" گفت: نه، نکردیم، غیر از یک اشاره بسیار بسیار کوتاه در اولین ملاقاتم با جان کری (وزیر امور خارجه آمریکا).
ظریف در پاسخ به اینکه "فکر می‌کنید این امکان وجود داشته باشد که طرف‌های مختلف بحران سوریه و افراد خارج از این درگیری بتوانند نقطه مشترکی پیدا کنند؟" گفت: تصمیم‌گیری درباره آن بر عهده سوری‌ها است، ما فقط می‌توانیم کمک کنیم. ما فقط می‌توانیم تسهیل بخشیم و من فکر می‌کنم ایران مانعی بر سر رسیدن به یک راه‌حل سیاسی در سوریه نباشد. ما به کمک به این روند در یک مسیر صلح‌آمیز علاقمندیم. ما معتقدیم که یک راه‌حل نظامی در سوریه وجود ندارد و باید یک راه‌حل سیاسی برای سوریه پیدا کرد. اگر می‌خواهید مانع یک خلاء و عواقبی که درباره‌اش صحبت می‌کنیم شوید، یعنی اگر می‌خواهید از افراط‌گرایی در این منطقه اجتناب کنید، اگر می‌خواهید مانع این شوید که سوریه به خاستگاهی برای افراط‌گرایانی تبدیل شود که از سوریه به عنوان سکوی حمله به سایر کشورها استفاده می‌کنند، چه لبنان، چه عراق، چه اردن، عربستان و حتی ترکیه، این کشورها در برابر موجی از افراط‌گرایی قرار خواهند گرفت که از سوریه نشأت می‌گیرد و تداوم این تراژدی در سوریه تنها می‌تواند جایگاهی برای تولد افراط‌گرایانی باشد که از آن به عنوان یک توجیه استفاده می‌کنند، فضایی برای یارگیری به منظور انجام همان فعالیت‌ها در سایر قسمت‌های این منطقه.