صراط: این کارگردان سینمای ایران در این متن آورده است: « اولا وفاداری به ارزش‌های انقلاب معنایش این نیست که تولید داخلی را نابود کنیم و زمینه‌ی تسلط بازار سیاه قاچاق ، سرقت و تکثیر غیرقانونی را گسترش بدهیم و زمینه را برای تاراج مخاطبان توسط ماهواره‌هایی که فیلم ها و سریال‌های دوبله شده پخش می‌کنند فراهم کنیم.
دوما وامی که به رضا (پسرش) پرداخت شده در ازای چک و سفته بوده است و در مقایسه با هزینه‌ای که در طول یک سال ونیم گذشته او برای معالجه هنوز به پایان نرسیده و گذران امور زندگی شخصی داشته است، رقم قابل توجهی نیست و من از اول هم با رضا مخالفت کردم و از او خواسته بودم که به این آقایان روی نیاندازد.
سوما ایشان (جمال شورجه) ادعا کرده است که من برای «کلاس هنرپیشگی» 200 میلیون تومان از فارابی گرفته‌ام. خواسته‌ی من این است که ایشان اسناد و مدارک دریافت، چنین وامی را که دروغ محض است، ارایه بکند.
و در پایان باید بگویم که همچنان بر این عقیده هستم که خوب است که من در کنار ایشان و همه‌ی تیم همراه ایشان در این سال‌ها، در حضور ارباب جراید حاضر شویم و درباره‌ی سوابق فعالیت‌ها و درآمدهای خود در طول هشت سال گذشته و سی‌و اندی سال بعد از انقلاب و دارایی‌های امروز خود به ملت شریف گزارش بدهیم.»
در تجمعی که در 24 تیر ماه مقابل خانه سینما برگزار شد،علیرضا داودنژاد سخنرانی اعتراض‌گونه‌ای را نسبت به روند پلمپ خانه سینما داشت و گفت: «نمی‌خواهم بدبینانه حرف بزنم ولی باید فرض کنیم یک جریان نفوذی جاسوس وطن‌فروش و خائن در ایران است که قصد دارد ملت ایران از تولید کالاهای فرهنگی عاجز شود.»
در پی این اعتراض‌ها، جمال شورجه در نامه‌ای نسبت به نوع اعتراض علیرضا داودنژاد مقابل خانه‌ی سینما انتقادهایی را مطرح و اعلام کرد که این کارگردان برای هزینه‌ی درمان پسرش و ساخت فیلم آخرش، کمک‌هایی را از سازمان سینمایی دریافت کرده است.
البته علیرضا داودنژاد این نسبت‌ها را رد کرد و گفته است که اگر کمکی هم انجام شده با چک و سفته بوده است و درباره‌ی «کلاس هنرپیشگی» هم اگر پولی از فارابی گرفتیم،آقای شورجه مدرک ارایه کند.