صراط:گروه اول
با شعار مقاومت به انتخابات آمد. آنها تنها کمی بیش از چهار میلیون از 37
میلیون رای مردم را بدست آوردند. یکی از دستاوردهای این انتخابات شاید
تشخیص میزان رای و وزن این گروه در سپهر سیاست ایران بود.
واکنش
به شکست این گروه در نوع خود جالب توجه بود. این گفتمان که مدعی رسیدن به
پشت خیمه های دشمن با به کارگیری دیپلماسی مقاومت در دوران ظهور است، در
پیامک های خود می نویسند: «به مالک بگو برگرد و به مهدی بگوئید نیاید، مردم
ما تحمل سختی را ندارند»!
اینان
که هم زاد "احمدی‌نژاد"ند و شعارهای انتخاباتی احمدی‌نژاد را باز تولید
کرده بودند، حالا عمده دلیل این شکست را سیاست های غلط اقتصادی احمدی نژاد
می دانند. این گروه شمشیر خود را از هم‌اکنون برای دولت جدید از رو بسته‌اند و در پیامکی آغاز هشت سال دفاع مقدس را به یکدیگر تبریک می‌گویند!
گروه دوم با شعار تحریم در انتخابات شرکت نکردند. این گروه
با این استدلال که شرکت در انتخابات فرمایشی تنها اتلاف وقت است حاضر به
حضور در پای صندوق های رای نشدند. آنها نتیجه اجماع اصلاح طلبان و طیف
میانه رو را نیز به دیده انکار نگریستند و از نامزد آنها حمایت نکردند.
واکنش این گروه پس از اعلام نتایج اما هیچ فرقی با گروه اول نداشت. آنها
با خود برتربینی مردم را «خوش خیال» خواندند و در مقابل امید ایجاد شده در
مردم به طعنه از رئیس جمهور منتخب خواستند که سوراخ های نان سنگگ را نیز
برایشان پر کند، چرا که مربای آلبالو کوفتشان می شود!
البته
میان هر دو گروه بودند، کسانی که پس از اعلام نتایج به اشتباه در تحلیل
های خود اذعان کردند و این به آن معنی نیست که کسانی که رای دادند، نتیجه
انتخابات را از قبل پیش بینی می کردند. این انتخابات همه را متعجب کرد. خرد
جمعي در شرايط كنوني صندوق راي را به عنوان كم هزينه ترين و پرفايده ترين
راه برگزيد و نتيجه گرفت. اما آنچه این روزها بیش از هر چیزی شیرینی این
دستاورد را به کام مردم تلخ می کند، اصرار بر همان تحلیل‌های غلط است.