‫پشت پرده چوبین،حنا، باخانمان و...‬+عکس

۱.مادر، یادآور سرزمین مادری است که زادگاه نیکان یهودیان،«ارض موعود» است،(اگر بپذیریم یهودیان موجود از همان اجداد هستند،زیرا برخی پژوهشگران شک دارند که یهودیان امروزی از نژاد اسباط دوازده گانه هستند) و چون زادگاه اولیهٔ جنین دوران کودکی افراد، مادر است. پس مادر، نماد یادآوری مکان اولیهٔ شکل گیری قبیله های بنی اسرائیل است که یا در «مصر» بوده یا در «فلسطین» از نیل تا فرات. از همین رو یهودیان، اسرائیل را مادر قوم خود می‌دانند و معرفی می‌کنند.

۲.هر داوزده سبط و نوهٔ حضرت یعقوب (ع) که بنی اسرائیل نامیده می‌شوند، از چهار مادر و یک پدر به وجود آمدند: راحیل و لیه دختران لابان و دو کنیز این بانو.

از این رو مادر در تشخص بخشی ویژه به هر قبیله، نقش به سزایی داشته و می دانیم که قبیله گرایی و حفظ نسبت خانوادگی، هنوز هم در میان یهودیان از جایگاه ویژه ای برخوردار است. افزون بر این،  مادر تحکیم بخش فضای خانواده است و در میان بنی اسرائیل، هر مجموعه ای را که از یک مادر بودند، یک کلان می‌نامیدند. برای همین مادر در نژاد عبرانی بسیار اهمیت دارد.
در پویانمایی‌های بسیاری که همراهان صهیون در «ژاپن» ساخته‌اند،این درون مایه با خصوصیات تفکر یهودی _ صهیونیستی به وفور تکرار می‌شود.

بررسی تعامل صهیونیسم با سینمای ژاپن در ترویج این اسطوره‌ها بسیار تأمل بر انگیز است، البته اسطوره‌ها و سنن و فرهنگ ژاپنی کاملاً از اساطیر و فرهنگ غربی متمایز اند، مثلاً احترام فراوان به امپراتور و تا حد خدا بالا بردن او، فرهنگ سامورایی، تن دادن به کشته شدن و تسلیم نشدن، احترام به والدین،آداب بودایی و شینتویی و تائویی و.. مضامینی کاملاً ژاپنی_شرقی هستند که به وفور در سینمای ژاپن و انیمیشن های ژاپنی تکرار می‌شوند.
اما وقتی که در سینمای ژاپن عناصری چون سرزمین موعود،قوم برگزیده،آوارگی و سپس رسیدن به دامان مادر،فرهنگ یونانی و رومی و ..که مضامینی کاملا غربی _صهیونیستی هستند، در کنار هم و با ترکیب خاصی تکرار می‌شوند،باید مطمئن شد که این آثار به صورت سفارشی ساخته شده‌اند.

«ژاپن» پس از بمباران اتمی «ناکازاکی» و «هیروشیما»، در جنگ دوم جهانی تسلیم آمریکا شد و سپس آمریکایی‌های سرمایه دار که به طور سنتی،صهیونیست‌های آمریکا تعداد زیادی از آن‌ها را تشکیل می‌دادند،در ژاپن سرمایه گذاری‌های گسترده ای کردند تا ژاپن را تبدیل به دژ سیاسی _ اقتصادی آمریکا در منطقهٔ آسیای شرقی و جنوب شرقی کنند و این اتفاق افتاد،به گونه ای که هم اکنون حدود هفتاد درصد ثروت ژاپن،آمریکایی_صهیونیستی است و حتی امنیت ژاپن را هنوز هم بعد از گذشت شصت سال از جنگ جهانی دوم و تسلیم کامل ژاپن به آمریکا ، ارتش آمریکا تأمین می‌کند و پایگاه های نظامی در این کشور دارد و به این ترتیب توانسته است مهم‌ترین رقیب خود در منطقه، یعنی چین را تحت کنترل داشته باشد و از جهتی بازار پر تراکم جنوب شرق آسیا را برای خود تضمین کند.
به این صورت سیاستمداران غرب گرا زمام امور ژاپن را در نیم قرن اخیر در دست داشته‌اند و هنرمندان و عوامل سینما هم از این روند غالب، مستثنا نبوده‌اند و با رویکرد وابستگی به آمریکا و تمدن مادی و صهیونی آنگلوساکسون به فیلم سازی روی آورده‌اند.

نفوذ فکری صهیونیست‌ها در ژاپن و صنعت سینمایی‌اش،تنها به این سخن بسنده می‌کنیم که داستان‌های غربی با تولید انبوه ژاپنی ولی گسترش اندیشه غربی در شرکت‌های سینمایی ژاپنی مستقر در ژاپن یا هالیوود ساخته و با کمک شرکت‌های بزرگ آمریکایی_هالیوودی،جهانی شدند.
نویسنده زیرک آمریکایی کتاب «آمریکای بدون نقاب، پیشین» در بخشی از کتاب خود به این نکته اشاره می‌کند که: از اواسط دههٔ ۸۰ میلادی ، ژاپنی‌ها شروع به خرید تعدادی از استدیوهای هالیوودی کردند،ولی بعد از گذشت یک دهه،هنوز هم مدیران یهودی و صهیونیست باقی مانده‌اند و ژاپنی‌ها مترسکی بیش نیستند،مثل کمپانی ژاپنی Mitsushita که MCA_universal آن را خرید،ولی روسای آن،همان صهیونیست‌های سابق اند.(لوواسرمن،سدشینبرگ،تام پولک)