ایرانیان از مغول ها هیچ خاطره خوبی ندارند، بهترین تعبیر در مورد حمله چنگیزخان(تموچین) و یاران درنده خویش همان بود که مورخی نوشت:« آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»! اما مغولستان شاید در نتیجه همان جنایت هاست که هیچوقت "کشور” نشد و بیشتر به بیغوله ای نیمه آباد در برهوت شبیه ماند!
مغولستان تنها با روسیه و چین مرز دارد و با وجودی‌که نوزدهمین کشور بزرگ جهان از نظر مساحت است با جمعیت ۲ میلیون و ۷۵۰ هزار نفری اما کم‌تراکم‌ترین کشور جهان از نظر جمعیت به‌شمار می‌آید.مغولستان دارای اقتصاد کشاورزی بوده، و صادرات آن شامل: گندم، جو، سیب زمینی، اسب و گاو است. ذخایر زیرزمینی آن نفت، سنگ آهن، طلا، مس و روی (قلع) است. مس یکی از کالاهای اصلی صادرات میباشد.
این کشور کمتر ناشناخته و گم شده در جغرافیا اما بکر و پر از مناظری است که بیشتر به کار فیلم های سینمایی می آید. این عکس زیبا از اسب های پونی را "دن تارمی” برای نشنال جئوگرافیا گرفته است.