به گزارش صراط: علیرغم گذشت 50 روز از وقع زلزله آذربایجان شرقی، وضعیت مسکن همچنان دغدغه اصلی زلزلهزدگان منطقه ارسباران بوده و وعده مسولان مبنی بر تحویل مسکن تا قبل فصل سرما زیر خروارها آوار دفن شده است و حالا زلزلهزدگان باید خود را آماده تحمل سوز سرمای منفی 20 درجه زمستانهای منطقه ارسباران یا مهاجرت اجباری از زادگاه خود کنند.
سرما همچنان میداندار وضعیت فعلی منطقه ارسباران بوده و لبخند تلخش بدرقه راه مسئولان ذیربط است.
50 روز پیش زلزلهای به بزرگای 6.4 در مقیاس ریشتر راس ساعت 16:53 شهرستان اهر و به فاصله زمانی 10 دقیقه بعد زلزله دیگری به بزرگای 6.2 در مقیاس ریشتر این شهرستان و شهرهای هریس، ورزقان و روستاهای تابعه را لرزاند که بر اساس آمار رسمی اعلام شده از سوی مسئولان 232 کشته و یک هزار و 382 زخمی حاصل این حادثه بود.
بماند که رقم قطعی از سوی مسئولان مختلف متفاوت بود به طوری که وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در صحن علنی مجلس ضمن ارائه گزارش تعداد کشتهها را 306 نفر اعلام کرد.
به محض وقوع حادثه زلزله اخیر، اکثر مسئولان کشوری و لشگری با حضور در این منطقه وعده و وعیدهای مبنی بر ساختوساز و تهیه مسکن مسکونی تا قبل از شروع فصل سرما دادند ولی بعد از گذشت 50 روز بخش عمدهای از این وعدهها محقق نشده است و امروز و حتی پیش از رسیدن زمستان، سوز سرما در منطقه بیداد میکند.
مهمترین مشکل و دغدغه نه تنها مردم زلزلهزده بلکه کل کشور عدم وجود سرپناهی مطمئن و امن در آستانه فصل سرما است که کماکان وعده و وعیدها در خصوص به سرانجام رساندن این امر، مسئله داغ و روز مردم منطقه ارسباران به شمار میرود.
روستای گوئیج یکی از روستاهای تابعه شهرستان هریس است که روند ساخت و ساز مسکن در آنجا صرفا در حد انجام عملیات فونداسیون بوده و با فرض اینکه از امروز به بعد با توان صددرصد نیز کار کنند قطعا تا آغاز فصل سرما مسکن زلزلهزدگان آماده نخواهد شد چرا که آوار برداری به صورت صددرصد انجام نشده و سایر مراحل ساخت مسکن از قبیل پیکنی ، پیریزی و .... کماکان دست نخوره باقی مانده است.
روستاهای شاملو، سرند، افشرد و پیرداغی نیز از جمله روستاهایی است که ظاهرا ماشین آلات و مصالح ساختمانی در آنها دیده میشود ولی روند ساخت مسکن در مراحل ابتدایی بوده و تا اتمام کار فاصله خیلی زیادی وجود دارد.
ناگفته نماند در کنار دستگاههای اجرایی ساخت و ساز مسکن، اردوهای دانشجویی و اکیپهای داوطلب هلال احمر نیز دیده میشود که پابهپای دستاندرکاران ذیربط به ساخت و ساز مسکن زلزلهزدگان کمک میکنند.
گروه داوطلب هلال احمر استان کرمانشاه از جمله این گروهها بود که در روستای گوئیج به فعالیت مشغول بودند.
روستاهای مرزنق، باجاباج، چوپانلار، چای کندی، زرنگ آباد، زغن آباد، شیخملو از دیگر روستاهایی بود که در مسیر بازدید ما صرفا اسم و رسمی از ساخت مسکن یدک میکشیدند و تا تحویل مسکن به زلزلهزدگان فصل سرما عملا بار و بند خود را از منطقه جمع خواهد کرد.
عدم مدیریت صحیح از جمله مشکلاتی بود که مردم آن را به عنوان دلیل اصلی تاخیر در ساخت و تحویل مسکن به زلزلهزدگان عنوان میکرد.
جمله "روند ساخت مسکن رضایت بخش نیست" بیشترین جملهای بود که از زبان مردم زلزلهزده روستاهای مختلف منطقه ارسباران میشد شنید که نگرانی فصل سرما آنها را به تکرار این جمله وا داشته بود.
منطقه ارسباران به عنوان منطقه کوهستانی شمالغرب کشورمان یکی از سردسیرترین مناطق آذربایجان شرقی به شمار میرود که از هماکنون سوز سرمای شکننده آن مردم را به نگرانی وا داشته است و قطعا تا روزهای آینده وضع موجود از این وخیمتر خواهد شد.
روستاهای دامنآباد، خرمالو، پیریوسفیان و خرمآباد از توابع شهرستان اهر از دیگر روستاهای زلزلهزده هستند که عدم مدیریت صحیح و رسیدگی به موقع روند ساخت و ساز مسکن را به صورت خیلی کند پیش برده است.
رئیس بنیاد مسکن انقلاب اسلامی که مسئولیت تمام مراحل آماده سازی و ساخت مسکن مسکونی برای زلزلهزدگان، پناهگاهی برای احشام و آواربرداری را مجموعه متبوعش عهده دار شده است درحالی سخن از اتمام آوار برداری به صورت کامل میزند که در بسیاری از نقاط دور و نزدیک روستاهای زلزلهزده آوارزلزله کماکان به چشم می خورد که از جمله این روستاها خرمآباد، پیریوسفیان، باجاباج و... است.
در صورتی که طبق وعده هر یک از مسئولین در حوزههای مختلف کمکهای مردمی به زلزلهزدگان طبق برنامهریزی صورت میگرفت قطعا در حال حاضر سرما بازیگردان صحنه زلزله نبود.
در حالی مردم زلزلهزده شهرستان اهر، هریس و ورزقان و روستاهای تابعه با سرمای منطقه کوهستانی آذربایجانشرقی دست و پنجه نرم میکنند که نگرانی عدم توجه کافی مسئولان در ساخت و تحویل مسکن در آستانه فصل زمستان آنها را بیش از پیش نگران کرده است به طوری که معتقدند اگر زلزله ما را نکشت قطعا سرما ما را خواهد کشت.
مسئولان حوزه مربوطه که تجربه مدیریت چند زلزله از جمله زلزله بم را در کارنامه خود را دارند باید با هماهنگی و بدور از هرگونه تک قطبی عمل کردن مهمترین دغدغه خود را رسیدگی به وضعیت زلزلهزدگان از جمله سرپناهی امن و دائم برای ساکنین مناطق بدانند.
یکی از مهمترین دغدغهها و مشکلاتی که روز به روز باعث نگرانی مردم در این مناطق میشود مسئله سرویسهای بهداشتی از جمله حمام برای بانوان است.
اگر در طول 50 روز گذشته در شرایط مختلف قادر بودند به هر طریقی استحمام کرده و به وضعیت بهداشتی خود برسند قطعا در چند روز آینده این کار میسر نخواهد شد چرا که سرمای سخت منطقه کوهستانی آذربایجان اجازه چنین کاری را نداده و در چادر نیز عملا امکانپذیر نخواهد بود.
در پایان پیشنهاد میشود مسئولان قبل از هر کاری اقدام به تهیه حمامهای سیار کرده و آنها را در اختیار روستاهای زلزلهزده قرار دهند تا مردم این مناطق فارغ از مسئله بهداشتی به وضعیت عمومی خود رسیدگی کنند.
مگه همین هلال احمر نبود که اعلام کرد ما به هیچ کمک داخلی و خارجی احتیاج نداریم>
البته درست گفته چون مردم کشورمان از خودمانند مهم نیستند بقیه مهمترند فعلا.