به گزارش صراط به نقل از تابناک: در شرایطی که روابط ایران و عربستان طی ماه های اخیر به دلایل
مختلف یکی از پر تنش ترین دوره های خود را سپری می کند، دعوت ملک عبدالله،
پادشاه عربستان سعودی از محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری ایران برای سفر به
این کشور، امری جالب توجه بوده است. اما جالب تر از آن، دلیل این دعوت،
یعنی برگزاری اجلاس اضطراری سران کشورهای اسلامی است که از وجود برنامه
هایی از سوی عربستان حکایت دارد.
روز گذشته رسانه های رسمی عربستان سعودی اعلام کردند که سفیر این کشور در تهران، دعوت نامه ای را که از سوی ملک عبدالله، پادشاه این کشور برای محمود احمدی نژاد ارسال شده بود، به اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر رئیس جمهور تحویل داده است.
محتوای نامه ارسال شده، دعوت از رئیس جمهوری کشورمان برای شرکت در اجلاس اضطراری سران کشورهای عضو اجلاس همکاری اسلامی است که قرار است روزهای چهاردهم و پانزدهم اوت در شهر مکه برگزار شود.
این در حالی است که از یک سو محتوای این اجلاس اضطراری و اصولاً دلیل برگزاری چنین اجلاسی به طور دقیق مشخص نیست و از سوی دیگر، زمان برگزاری آن (در آستانه اجلاس عدم تعهد در ایران) بسیار شک برانگیز است.
در رابطه با محتوا، دولت سعودی تنها به بیاناتی کلی اکتفا و اعلام کرده که هدف و دستور کار اصلی این اجلاس، «تقویت وحدت و یکپارچگی امت اسلامی» است. اما علاوه بر این، اعلام شده که بحران سوریه و نیز کشتار مسلمانان در میانمار در صدر دستور کار این اجلاس قرار دارد.
اما آنچه بیش از هر چیز دیگری برگزاری این اجلاس اضطراری را مهم جلوه می دهد، زمان برگزاری آن در آستانه اجلاس عدم تعهد در ایران است. با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای اسلامی عضو جنبش عدم تعهد نیز هستند و قرار است در زمانی نزدیک به همین تاریخ در تهران با یکدیگر دیدار کنند، بی تردید اقدام دولت سعودی دربردارنده اهدافی خاص است.
در تحلیل این امر، می توان گفت مهمترین هدف سعودی ها، کم اهمیت جلوه دادن اجلاس عدم تعهد از طریق برگزاری اجلاسی بدیل برای آن است. بر این اساس، دولت سعودی قصد دارد با دور هم جمع کردن سران کشورهای اسلامی، در عمل اجلاس تهران را کم اهمیت یا بی اهمیت جلوه دهد.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه طبق اعلام دولت عربستان، یکی از دستور کارهای این نشست را موضوع سوریه تشکیل می دهد و با توجه به اختلاف شدید مواضع ایران و عربستان در این موضوع، یکی دیگر از اهداف سعودی ها می تواند اعمال فشار بر ایران در این زمینه و یا حداقل خارج کردن این موضوع از دستور کار اجلاس تهران باشد تا به این ترتیب، ابتکار عمل در مسئله سوریه از دست ایران خارج شود.
به این ترتیب، می توان گفت هدف نهایی این اجلاس نه تنها همبستگی و یکپارچگی امت اسلامی نیست، بلکه در عمل تفرقه اندازی به سبک سعودی و استفاده از موقعیت برای دسترسی به اهداف حاکمان این کشور به شمار می رود.
روز گذشته رسانه های رسمی عربستان سعودی اعلام کردند که سفیر این کشور در تهران، دعوت نامه ای را که از سوی ملک عبدالله، پادشاه این کشور برای محمود احمدی نژاد ارسال شده بود، به اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر رئیس جمهور تحویل داده است.
محتوای نامه ارسال شده، دعوت از رئیس جمهوری کشورمان برای شرکت در اجلاس اضطراری سران کشورهای عضو اجلاس همکاری اسلامی است که قرار است روزهای چهاردهم و پانزدهم اوت در شهر مکه برگزار شود.
این در حالی است که از یک سو محتوای این اجلاس اضطراری و اصولاً دلیل برگزاری چنین اجلاسی به طور دقیق مشخص نیست و از سوی دیگر، زمان برگزاری آن (در آستانه اجلاس عدم تعهد در ایران) بسیار شک برانگیز است.
در رابطه با محتوا، دولت سعودی تنها به بیاناتی کلی اکتفا و اعلام کرده که هدف و دستور کار اصلی این اجلاس، «تقویت وحدت و یکپارچگی امت اسلامی» است. اما علاوه بر این، اعلام شده که بحران سوریه و نیز کشتار مسلمانان در میانمار در صدر دستور کار این اجلاس قرار دارد.
اما آنچه بیش از هر چیز دیگری برگزاری این اجلاس اضطراری را مهم جلوه می دهد، زمان برگزاری آن در آستانه اجلاس عدم تعهد در ایران است. با توجه به اینکه بسیاری از کشورهای اسلامی عضو جنبش عدم تعهد نیز هستند و قرار است در زمانی نزدیک به همین تاریخ در تهران با یکدیگر دیدار کنند، بی تردید اقدام دولت سعودی دربردارنده اهدافی خاص است.
در تحلیل این امر، می توان گفت مهمترین هدف سعودی ها، کم اهمیت جلوه دادن اجلاس عدم تعهد از طریق برگزاری اجلاسی بدیل برای آن است. بر این اساس، دولت سعودی قصد دارد با دور هم جمع کردن سران کشورهای اسلامی، در عمل اجلاس تهران را کم اهمیت یا بی اهمیت جلوه دهد.
از سوی دیگر، با توجه به اینکه طبق اعلام دولت عربستان، یکی از دستور کارهای این نشست را موضوع سوریه تشکیل می دهد و با توجه به اختلاف شدید مواضع ایران و عربستان در این موضوع، یکی دیگر از اهداف سعودی ها می تواند اعمال فشار بر ایران در این زمینه و یا حداقل خارج کردن این موضوع از دستور کار اجلاس تهران باشد تا به این ترتیب، ابتکار عمل در مسئله سوریه از دست ایران خارج شود.
به این ترتیب، می توان گفت هدف نهایی این اجلاس نه تنها همبستگی و یکپارچگی امت اسلامی نیست، بلکه در عمل تفرقه اندازی به سبک سعودی و استفاده از موقعیت برای دسترسی به اهداف حاکمان این کشور به شمار می رود.
لذا لازم است که هیچ بهانه ای دست انها ندهیم وبارفتن به مکه مجبورشان کنیم دراجلاس تهران شرکت کنند تا جلوی همه کشورهای عدم تعهد بتوانیم " پته" انها وسیاستهای خائنانه ای که نسبت به سوریه وفلسطین درپیش گرفته اند را روی اب بریزیم.