به گزارش صراط به نقل از ایسنا؛ این دستاورد جدید علمی یک شیوه امیدبخش در درمان بیماری
هپاتیت سی به شمار می‌رود که ۱۷۰ میلیون انسان را در سراسر جهان به خود آلوده کرده
است.
این نانوذرات در سطح سلولی عمل کرده و به تخریب مکانیزمی می‌پردازد که پروتئینهای مرتبط با بیماری را تکثیر می‌کنند.
این ویروس توسط ذره‌ای موسوم به نانوزایم تخریب شده که سطح آن از دو جزء زیستی اصلی ساخته شده است. جزء اول یک آنزیم مخرب آر‌ان‌ای پیام‌رسان بوده که دستورهای ژنتیکی پروتئین مرتبط با بیماری را منتقل می‌کند.
جزء دیگر هوش این سیستم یا اولیگونوکلئوتید دی‌ان‌ای بود که ماده و ساختار آنزیم را برای تخریب حامل کد پروتئینی تخریب می‌کند.
گزینه کنونی درمان اصلی بیماران هپاتیت سی که ممکن است به زخم و سیروز کبد منجر شود و هنوز واکسنی برای آن کشف نشده، شامل یک رژیم فرساینده اینترفرون و ریباویرین بوده که نرخ موفقیت آن کمتر از ۵۰ درصد است.
این درمان ترکیبی می‌تواند منجر به عوارض جانبی تضعیف کننده در بیماران شود و حتی برخی از بیماران به دلیل کم‌خونی، افسردگی و خستگی مفرط از ادامه درمان صرف‌نظر می‌کنند.
این شیوه نانودرمانی همچنین با این عوارض جانبی مبارزه کرده است. از آنجایی که این نانوروبات با مکانیزم دفاعی بدن برخورد ندارد، امکان واکنش مخالف تا حد زیادی کاهش می‌یابد.
این در حالیست که محققان از دیگر کاربریهای این درمان نانوئی به دلیل قابلیت هدف قرار دادن هر منطقه مانند تومور‌ها و عفونتهای ویروسی خبر داده‌اند.
فناوریهای نانوذرات در حال حاضر در درمانهای پزشکی بخصوص در آزمایشات ژنتیکی و برای کمک به تعیین نشانه‌های ژنتیکی بیماری مورد استفاده هستند.
محققان اظهار کرده‌اند که این نانوروبات‌ها می‌توانند یک عصر جدید را در پزشکی آغاز کنند چرا که تنها قادر به ورود به سلولهای بیماری و هدف قرار دادن فرایند بیماریهای خاص هستند.
نتایج این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
این نانوذرات در سطح سلولی عمل کرده و به تخریب مکانیزمی می‌پردازد که پروتئینهای مرتبط با بیماری را تکثیر می‌کنند.
این ویروس توسط ذره‌ای موسوم به نانوزایم تخریب شده که سطح آن از دو جزء زیستی اصلی ساخته شده است. جزء اول یک آنزیم مخرب آر‌ان‌ای پیام‌رسان بوده که دستورهای ژنتیکی پروتئین مرتبط با بیماری را منتقل می‌کند.
جزء دیگر هوش این سیستم یا اولیگونوکلئوتید دی‌ان‌ای بود که ماده و ساختار آنزیم را برای تخریب حامل کد پروتئینی تخریب می‌کند.
گزینه کنونی درمان اصلی بیماران هپاتیت سی که ممکن است به زخم و سیروز کبد منجر شود و هنوز واکسنی برای آن کشف نشده، شامل یک رژیم فرساینده اینترفرون و ریباویرین بوده که نرخ موفقیت آن کمتر از ۵۰ درصد است.
این درمان ترکیبی می‌تواند منجر به عوارض جانبی تضعیف کننده در بیماران شود و حتی برخی از بیماران به دلیل کم‌خونی، افسردگی و خستگی مفرط از ادامه درمان صرف‌نظر می‌کنند.
این شیوه نانودرمانی همچنین با این عوارض جانبی مبارزه کرده است. از آنجایی که این نانوروبات با مکانیزم دفاعی بدن برخورد ندارد، امکان واکنش مخالف تا حد زیادی کاهش می‌یابد.
این در حالیست که محققان از دیگر کاربریهای این درمان نانوئی به دلیل قابلیت هدف قرار دادن هر منطقه مانند تومور‌ها و عفونتهای ویروسی خبر داده‌اند.
فناوریهای نانوذرات در حال حاضر در درمانهای پزشکی بخصوص در آزمایشات ژنتیکی و برای کمک به تعیین نشانه‌های ژنتیکی بیماری مورد استفاده هستند.
محققان اظهار کرده‌اند که این نانوروبات‌ها می‌توانند یک عصر جدید را در پزشکی آغاز کنند چرا که تنها قادر به ورود به سلولهای بیماری و هدف قرار دادن فرایند بیماریهای خاص هستند.
نتایج این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.