به گزارش سرویس وبلاگ صراط، یکی از نویسنده وبلاگ بسیج شیراز در آخرین به روز رسانی وبلاگ خود نوشته است:
امام باقر(ع) می فرمایند : به راستی كه _گاه باشد _بنده ای از خداوند حاجتی را در خواست می كند و _در آن مورد_ قصد خداوند آن است كه تازمانی نزدیك یا تا درنگی اندك ، حاجت اورا برآورده سازد. پس در این فاصله آن بنده مرتكب گناهی می شود ، پس خداوند تبارك و تعالی به فرشته خود می فرماید : "حاجتش را برآورده مساز و او را محروم گردان. زیرا او با گناه خویش ، خود را در معرض خشم من قرار داد و مستوجب بی بهرگی از رحمت من گشت."
امام باقر(ع) می فرمایند : به راستی كه _گاه باشد _بنده ای از خداوند حاجتی را در خواست می كند و _در آن مورد_ قصد خداوند آن است كه تازمانی نزدیك یا تا درنگی اندك ، حاجت اورا برآورده سازد. پس در این فاصله آن بنده مرتكب گناهی می شود ، پس خداوند تبارك و تعالی به فرشته خود می فرماید : "حاجتش را برآورده مساز و او را محروم گردان. زیرا او با گناه خویش ، خود را در معرض خشم من قرار داد و مستوجب بی بهرگی از رحمت من گشت."
فكرشو بكنید !
ما حاجت های زیادی داشتیم كه برآورده نشدن و در بهترین حالت ، با انصاف تمام
گفتیم :" خدا نخواست " . غافل
از اینكه...
صرفنظر از مواردی كه این جمله براشون صدق میكنه ، برای بقیه موارد ، خودمون خیلی پیش فعال(!) تشریف
داشتیم.
فكرشو بكنید !
از اونجایی كه حاجت های ما تمومی ندارن و لحظه به لحظه شكل می گیرن ، این
امید وجود داره كه عمری داشته باشیم كه در هیچ لحظه ای از اون، گناه اتفاق
نیفته!!! (امید به برآورده شدن حاجات ، معجزه میكنه!)