به گزارش صراط به نقل از فارس، آیین پایانی نشست شورای عالی قرآن با حضور جمعی از فعالان قرآن کریم و همچنین خانواده شهید حسین سلامی در حسینیه الزهرا(س) برگزار شد.
در این برنامه دختر شهید سلامی طی سخنانی ضمن تسلیت ایام شهادت حضرت زهرا گفت: این جلسه برای من بسیار دلنشین بود و نواهای قرآنی من را یاد نوای قرآن پدر انداخت.
وی ادامه داد: ما هر روز صبح با صدای زیبای قرآن ایشان از خواب بیدار می‌شدیم، معمولا قبل از اذان صبح بیدار می‌شدند، نماز شب می‌خواندند و نماز می‌خواندند و یک جز قرآن می‌خواندند و لباس سبز پاسداری برتن می‌کردند و در حال خواندن زیارت عاشورا خانه را ترک می‌کردند و در ماشین هم سوره حمد را ۴۱ مرتبه تلاوت می‌کردند و اذکار قرآنی از دهانشان نمی‌افتاد. به این اعمال بسیار مقید بودند و هیچگاه این کار را ترک نمی‌کردند.
فرزند شهید سلامی ادامه داد: محافظانش می‌گفتند ایشان به هیچ وجه اجازه نمی‌دادند که از خط ویژه تردد کنند و برای جلوگیری از تأخیر در رسیدن ذکر می‌گفتند و به محافظان می‌گفتند که آن شا الله به موقع می‌رسیم.
وی با بیان اینکه پدر قرآن را در جبهه حفظ کردند، گفت: بعد از انتصاب ایشان به فرماندهی کل سپاه اولین کار ایشان این بود که تنها یک ماه بعد قرارگاه قرآنی نور را تشکیل دادند. اولویت ایشان قرآن بود و اولین اقدام برای قرآن بود و برای افتتاح ساختمان قرارگاه قرآنی نور همه فرماندهان را فراخواندند، این قدر ایشان برای قرآن شان قائل بودند.
خانم سلامی با اشاره به نحوه نامگذاری عملیات وعده صادق گفت: برای نامگذاری عملیات وعده صادق به جای مشورت با افراد و فرماندهان، از قرآن برای عملیات مشورت گرفتند. آیه ۵۴ سوره مریم شامل: وَ اذْکُرْ فِي الْکِتابِ إِسْماعيلَ إِنَّهُ کانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ کانَ رَسُولاً نَبِيًّا آمد و این عملیات، وعده صادق نامگذاری شد.
وی با اشاره به احترام شهید سلامی به اهالی قرآن گفت: اگر در مراسمی قاری قرآنی به تلاوت می‌پرداخت به احترام قاری می‌ایستاد و قاری قرآن را تکریم می‌کرد. شخصیتی بود که تمام معنی مفسر قرآن بود و برای همه امور از آیات قرآن استفاده می‌کرد و قرآن برای او مشاور، همراه، همنشین و فرمانده بود. همیشه قرآن همراهش بود و در همه جای خانه قرآن می‌گذاشتیم که هرگاه می‌خواست به قرآن دسترسی داشته باشد. با قرآن می‌خوابید و با قرآن بر می‌خواست.
خانم سلامی ادامه داد: پدر با موشک و با سلاح نمی‌جنگید با نور قرآن می‌جنگید و قرآن را زندگی می‌کرد و در تمام شئون و رفتار و اخلاق قرآن و دستورات قرآن سرلوحه کارش بود.
فرزند شهید سلامی به توجه پدرش به برنامه محفل اشاره کرد و گفت: ماه رمضان که محفل پخش می‌شد علاقه خاصی به برنامه داشت، اگر منزل بود برنامه را تماشا می‌کرد و اگر برنامه مهمان خاصی داشت من را صدا می‌کرد که بیا و برنامه را ببین. اگر هم منزل نبودند تکرار محفل را می‌دیدند.
وی در پایان گفت: یک قرآنی را آقا به ایشان هدیه داده بودند و پدر آن را خیلی دوست داشت و همیشه از این قرآن مسألت می‌گرفت. هرگاه نزد آقا می‌رفت از پدر می‌پرسیدند که از قرآن بگو و با هم دقایقی از قرآن سخن می‌گفتند.