به گزارش صراط به نقل از خبرآنلاین، یکی از نمونه‌های این فناوری‌های رباتیک در دارپا (سازمان تحقیقات پروژه‌های پیشرفته دفاعی آمریکا) با نام RoboBee دنبال می‌شود. دستگاهی که وزنی کمتر از یک دهم گرم دارد و بال‌هایش همانند بال زدن یک حشره واقعی با فرکانس بسیار بالا نوسان می‌کنند. در این ربات میکروسکوپی محرک‌های پیزوالکتریک، برق را به حرکت بال‌ها تبدیل می‌کنند.
این فناوری می‌تواند به‌عنوان سکوی شناسایی وارد مناطقی شود که حتی هواپیماهای کوچک هم نمی‌توانند. این ربات‌ها می‌توانند به تنهایی یا به‌صورت دسته‌ای (سوارم) وارد ساختمان‌های رهاشده، تونل‌ها یا مناطق ممنوعه شوند و اطلاعات حیاتی جمع‌آوری کنند.
ربات‌های کوچکی به شکل ماهی یا عروس دریایی
در کنار پرنده‌های میکروسکوپی، توسعه‌دهندگان به ربات‌های زیردریایی روی آورده‌اند. یکی از جالب‌ترین نمونه‌ها، ربات عروس دریایی (Robo-Jellyfish) است. این ربات‌ها به‌دنبال تقلید حرکت نرم و آرام عروس‌های دریایی طراحی شده‌اند تا در سواحل، بنادر و فضاهای زیرآب حرکتی آرام و بدون جلب توجه داشته باشند. چنین ربات‌هایی می‌توانند به‌عنوان ابزار جاسوسی یا نظارتی در اقیانوس‌ها، بنادر دشمن یا نواحی ساحلی استفاده شوند، بدون آنکه توجه انسان‌ها را تحریک کنند.
مدل‌های الهام گرفته از سوسک
در دانشگاه برکلی، رباتی به نام DASH (Dynamic Autonomous Sprawled Hexapod) طراحی کرده‌اند که روی زمین حرکت می‌کند و شبیه سوسک است. ایده آن از توانایی سوسک در مقاومت و بقا در شرایط سخت آمده است. DASH توانایی عبور از سطح ناهموار، دوام در برابر فشار یا لرزش را نشان داده است. ویژگی‌هایی که برای فعالیت در مناطق جنگی یا پسازفاجعه حیاتی هستند.
حشره‌ربات‌ها
یکی از مفاهیم جنجالی‌تر، پدیده‌ای به نام حشره‌ربات (Cyborg Insect) به معنای وارد کردن تراشه‌ها یا کنترل‌کننده‌های کوچک به بدن حشره زنده است. دانشمندان بعضی‌وقت‌ها لاروهایی مانند شپشک یا پروانه را به میکروکنترلرهایی مجهز می‌کنند، به‌گونه‌ای که وقتی کامل رشد می‌کند، بتوان کنترل عضلات یا شاخک‌هایش را از راه دور انجام داد. اگرچه این فناوری ممکن است در آینده به ابزار جاسوسی خارق‌العاده تبدیل شود، اما سوالات اخلاقی و زیست‌محیطی عمیقی را نیز پیش می‌کشد.
در دنیای امروز اهمیت ریزربات‌ها روز افزون است و در گوشه گوشه دنیا پروژه‌های متنوعی در دست توسعه است. در چرایی اهمیت یافتن این موضوع می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
شناسایی و جاسوسی مخفیانه: ربات‌هایی با مقیاس کوچک قادر به نفوذ به نقاطی می‌شوند که انسان یا ابزارهای متداول قادر به آن نیستند.
ردپای اندک: با توجه به اندازه‌ی بسیار کوچک، رهگیری و پیدا کردن آن‌ها بسیار سخت است.
توان عملیاتی گسترده: اگر تکنولوژی بتواند مقیاس‌پذیری خوبی داشته باشد، میلیون‌ها و حتی میلیاردها ربات کوچک می‌توانند وارد میدان شوند.
البته که چالش‌های بسیاری در مسیر توسعه این فناوری وجود دارد. تأمین انرژی مناسب در مقیاس میکروسکوپی، کنترل خودکار دقیق، مقاومت در شرایط محیطی و تضمین امنیت ارتباط ربات‌ها از جمله مشکلات فنی بزرگی هستند که باید حل شوند.