به گزارش صراط به نقل از ایسنا، یک مجسمه خاکسپاری «بی‌همتا» از یک مرد مصر باستان که احتمالاً نامش «مِسی» (Messi) بوده است و او را در حالی نشان می‌دهد که ایستاده، در کنار همسر کوچک‌اندامش و دختر بسیار کوچک‌ترش که یک غاز در دست دارد، در گورستان «سقاره» کشف شد.
«لایوساینس» نوشت، پژوهشگران در مقاله‌ای که ۱۳ مه در ژورنال «باستان‌شناسی مصر» منتشر شد، نوشتند این مجسمه که کمی بیش از ۱۰۳ سانتی‌متر ارتفاع دارد و از سنگ آهک ساخته شده است، «شخصیت اصلی را به شکل یک نجیب‌زاده در حال ایستاده با پای چپی که جلو گذاشته شده است، نشان می‌دهد که نماد جوانی، سرزندگی و قدرت است». این مجسمه همچنین «زنی که به‌احتمال زیاد همسر اوست، در مقیاسی کوچک‌تر که در حال زانو زدن است و پای راست او را گرفته است، نشان می‌دهد» و پشت پای چپ او نیز «دختری که احتمالا فرزندش است، نقش بسته است». پژوهشگران نوشتند که این دختر غازی را در دست چپش گرفته «که منقارش باز است و به‌طور بصری، صدای غاز را تداعی می‌کند.»
باستان‌شناسان این مجسمه را در سال ۲۰۲۱ میلادی در «سقاره» کشف کردند، محوطه‌ای وسیع که مصریان باستان هزاران سال مردگان خود را در آن به خاک می‌سپردند.
این مجسمه هیچ کتیبه‌ای ندارد، اما بر اساس طراحی‌اش به دودمان پنجم (حدود ۲۴۶۵ تا ۲۳۲۳ پیش از میلاد) بازمی‌گردد که همزمان با دوره‌ای است که اهرام در مصر ساخته می‌شدند. (آخرین هرم سلطنتی را شاه «احمس یکم» ساخت که بین سال‌های ۱۵۵۰ تا ۱۵۲۵ پیش از میلاد حکومت کرد. پس از آن، پادشاهان مصر در دره پادشاهان نزدیک تبس باستان دفن می‌شدند.)
«زاهی حواس»، وزیر پیشین آثار باستانی مصر و نویسنده اصلی مقاله‌ای که درباره این کشف منتشر شده است، در ایمیلی به «لایو ساینس» گفت: «من مجسمه را زیر شن پیدا کردم و در نزدیکی آن دریچه کاذبی بود که نام «مِسی» بر آن حک شده بود.» درهای کاذب معمولا در مقبره‌های مصری کشف می‌شوند و مصریان معتقد بودند که روح مردگان می‌تواند از طریق آن‌ها وارد و خارج شود. «مسی» می‌تواند اشاره‌ای به نام همین نجیب‌زاده باشد.
به گفته «حواس»، این مجسمه ممکن است نماد «ارتباط با خانواده باشد و نشان دهد که آن‌ها در زندگی پس از مرگ، همان‌طور که در زندگی کنار هم بودند، دوباره با هم متحد می‌شوند.» او افزود: «تصویر دختر با یک غاز، بازتابی از زندگی روزمره است و همان کارکردی را دارد که معمولا در صحنه‌های مصورشده روی دیوار مقبره‌ها دیده می‌شود.»
در مورد اندازه بزرگ‌تر «مسی» در مقایسه با زن و دخترش، در هنر مصر باستان اندازه معمولا با اهمیت بود. برای مثال، شاهان و صاحبان مقبره اغلب بزرگ‌تر از اطرافیانشان به تصویر کشیده می‌شدند.
«حواس» گفت: «کشف این مجسمه در زمینه هنر مصر باستان بی‌همتاست». او این پژوهش را همراه با سارا عبده، رئیس بخش مجسمه‌سازی، شکل‌گیری معماری و مرمت در دانشگاه بنها (در مصر) نوشته است. این مجسمه «از دیگر تندیس‌های خانوادگی شناخته‌شده از پادشاهی کهن متمایز است؛ زیرا همه شخصیت‌ها به صورت تماماً سه‌بعدی تراشیده شده‌اند، به‌جز دختر که در حالت نقش‌برجسته بالا نشان داده شده است.»
این باستان‌شناس مصری با بیان این‌که «این انتخاب هنری چشمگیر، این مجسمه را به تنها نمونه شناخته‌شده از نوع خود در پادشاهی کهن بدل می‌کند» افزود: «غیرمعمول است در مجسمه‌ای مصری متعلق به آن دوران، نمایش سه‌بعدی با نقش‌برجسته ترکیب شده باشد.»
