به گزارش صراط همایون خوشروان پژوهشگر حوزه دریا در گفت‌وگو با فارس در مازندران با اعلام اینکه آنچه از دریای خزر باقی می‌ماند ماسه زارهای خشک است، اظهار کرد: دریای خزر از سال ۱۳۷۴ تاکنون دچار پسروی شده و سطح تراز آن نزدیک به ۲ هزار و ۵۰۰ میلی‌متر کاهش یافته است؛ این در حالی است که سطح تراز آب اقیانوس‌ها به طور متوسط به میزان ۳ میلی‌متر سالانه در حال افزایش است. وی با بیان اینکه سطح نگرانی در مورد کاهش سریع سطح تراز آب دریای خزر طی پنج سال اخیر افزایش یافته است، افزود: سرعت افت سطح تراز آب دریای خزر طی مدت مزبور ۴ تا ۵ برابر نسبت به سال‌های گذشته افزایش یافته است.این پژوهشگر حوزه دریا بیان کرد: میزان کاهش سالانه سطح تراز آب دریای خزر با مقدار تغییرات فصلی سطح تراز آب هم اندازه شده است.
خوشروان تصریح کرد: درصورت تداوم شرایط مزبور سالانه حدود ۳۰ تا ۵۰ سانتی‌متر سطح تراز آب دریای خزر کاهش می‌یابد و رفتار مورفولوژیکی سواحل پیرامون آن بسته به نوع رسوبات پوشش یافته و شیب عمومی ساحل و کاربری‌های انسانی مختلف اعم از بنادر، سازه‌های ساحلی و سایر متفاوت است. وی با اعلام اینکه میزان عقب‌نشینی خط ساحل در سواحل جنوبی دریای خزر در استان‌های ساحلی کشور متفاوت است، گفت: بیشترین عقب‌نشینی در سواحل استان گلستان در حدفاصل بندرترکمن تا گمیشان و استان گیلان در محدوده آستارا تا شفارود اتفاق می‌افتد.این پژوهشگر حوزه دریا اضافه کرد: استان مازندران به‌ویژه در نواحی غربی دارای سواحلی است که شیب در بخش کم ژرفای ساحلی آن نسبتا زیاد است و تاثیر روند کاهش سطح تراز آب دریای خزر بر روی آنها معمولا سبب عقب‌نشینی خط ساحلی با سرعت کم می‌شود.
ماسه‌زارها جای دریا را می‌گیرند
خوشروان ادامه داد: سواحل شرقی استان مازندران از گلوگاه تا بهنمیر بابلسر دارای سرعت بالاتری در ایجاد ساحل ماسه‌ای خشک تحت تاثیر پسروی دریای خزر هستند.وی خاطرنشان کرد: اگرچه دریای خزر با شتاب فزاینده در حال عقب‌نشینی است اما تولید انبوه و رهاسازی آلودگی به سوی آب‌های ساحلی با روند فزاینده‌ای توسط کشورهای حاشیه دریای خزر در حال انجام است. این پژوهشگر حوزه دریا با اشاره به اینکه رودخانه‌های بخش مرکزی استان مازندران مانند سرخ‌رود، بابل‌رود، تلار، تجن و نکارود سالانه عامل حجم وسیعی از آلاینده‌ها به آب‌های ساحلی دریای خزر هستند، افزود: جریان‌های ساحلی غالب در امتداد غرب به شرق عامل مهم انتشار و آلودگی آب‌های ساحلی دریای خزر در بخش شرقی استان مازندران محسوب می‌شوند.
خوشروان اظهار کرد: برای مدیریت بهینه محیط‌زیست آب‌های ساحلی، کنترل آلودگی از مبدا بسیار اهمیت دارد و در کنار آن افزایش سطح آگاهی و دانش مردم در جوامع شهر و روستا برای کاهش تولید آلاینده‌های خطرناک ضروری است. وی گفت: طبقه‌بندی کیفی سواحل شمالی کشور طرح ملی مهمی است که تعریف و اجرای صحیح آن موجب تولید اطلاعات مهمی می‌شود که استفاده صحیح از آن در کاهش آسیب‌پذیری زیست محیطی و فیزیکی مناطق ساحلی دریای خزر اهمیت ویژه‌ای دارد.
