طرح اشغال غزه با هماهنگی آمریکا تدوین شده است.
به گزارش روزنامه الاخبار، روزنامه عبری اسرائیل هیوم فاش کرد که طرح اشغال غزه از قبل با هماهنگی و مشورت میان آمریکا و اسرائیل بر اساس ملاحظات و محدودیت‌هایی تدوین شده بود و واشنگتن حمایت کامل سیاسی و نظامی را از این طرح به عمل می‌آورد. مقامات آمریکایی هم تایید می‌کنند که حمایت آمریکا از اسرائیل در غزه ادامه دارد و علی رغم وجود تردیدهایی در مورد توانایی تل‌آویو برای انتقال ایمن یک میلیون غیرنظامی به جنوب غزه و آماده‌سازی فضای کافی جهت اسکان آنها، واشنگتن چراغ سبز برای گسترش سیطره(اشغال) نظامی اسرائیل بر غزه را داده است.
در بیانیه‌ای که بعد از جلسه کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی توسط دفتر نخست وزیری این رژیم منتشر شد، آمده است که کابینه امنیتی طرح نتانیاهو برای درهم کوبیدن حماس را تصویب کرده است؛ اما به دلایل قانونی و بین‌المللی مربوط به مسئولیت در قبال غیرنظامیان، از استفاده از اصطلاح «اشغال» اجتناب کرده و به جای آن از واژه «کنترل» استفاده می‌کند.
یک مقام ارشد صهیونیست در گفتگو با روزنامه عبری یدیعوت آحارانوت فاش کرد که نباید به بازی با کلمات توجه داشته باشیم و ما در واقع در مورد اشغال کامل غزه حرف می‌زنیم.
جزئیات طرح صهیونیست‌ها برای اشغال غزه
بر اساس اطلاعات موجود، این طرح بعد از تصویب به تدریج به شکل زیر اجرا خواهد شد:
-فراخواندن غیرنظامیان فلسطینی برای حرکت به سمت جنوب و اردوگاه‌های مرکزی.
-محاصره کامل شهر غزه.
-عملیات پاکسازی گسترده در داخل محله‌ها.
-تخلیه کامل شهر غزه در روز 7 اکتبر 2025 که دومین سالگرد طوفان الاقصی است.
-اعمال محاصره بر رزمندگان حماس در شهر غزه؛ به طوری که نیروهای اسرائیلی در داخل شهر مستقر شده و به طور کامل بر آنجا سیطره پیدا کنند. این امر تقریباً 5 ماه طول خواهد کشید و مستلزم مشارکت 5 تا 6 تیپ از نیروهای ویژه اسرائیلی است.
-در طول جلسه کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی، ایال زامیر، رئیس ستاد ارتش این رژیم پیش از تصمیم گیری برای اشغال نوار غزه، به وزرا در مورد فرسودگی شدید یگان‌های ذخیره ارتش و فقدان هرگونه راهکاری برای انتقال یک میلیون غیرنظامی فلسطینی به جنوب نوار غزه هشدار داده و تاکید کرد که اسرائیل در حال از دست دادن مشروعیت بین‌المللی خود است.
در نتیجه کابینه رژیم اشغالگر پنج هدف را بیان کرد که بعد از تحقق آنها جنگ پایان می‌یابد:
-خلع سلاح کامل حماس.
-بازگشت همه اسرای اسرائیلی از غزه، چه زنده و چه مرده.
-برچیدن زیرساخت‌های حماس.
-اعمال کنترل امنیتی اسرائیل در نوار غزه.
-ایجاد یک دولت غیرنظامی جایگزین که اعضای آن نه به حماس وابسته باشند نه تشکیلات خودگردان فلسطین.
اما مهمترین سوالی که ناظران مطرح می‌کنند این است که طرح اشغال غزه چه زمانی و با چه سرعتی اجرا خواهد شد و چه تحولاتی در طول این روند از نظر سیاسی و بین‌المللی رخ خواهد داد؟ همچنین روز بعد از اشغال کامل غزه چگونه خواهد بود؟
طرحی برای حذف فلسطینی‌ها از نقشه غزه
در اینجا باید به چند نکته برجسته در مورد طرح رژیم صهیونیستی برای اشغال نوار غزه اشاره کنیم:
-این طرح صرفاً یک پروژه برای بقای سیاسی نتانیاهو نیست و واقعیت از این ملاحظات فراتر رفته و اکنون یک طرح نظامی برای اشغال غزه و طراحی مجدد نقشه آن وجود دارد؛ نقشه‌ای که اثری از فلسطینی‌ها در آن نباشد.
-این تصمیم بیانگر انتقال اسرائیل از سیاست جنگ‌های موقت یا حملات با هدف فشار بر طرف مقابل برای کسب امتیاز بوده و صهیونیست‌ها مستقیماً و علناً درباره اشغال نوار غزه حرف می‌زنند که نشان دهنده تمایل آنها به تغییر اساسی در چشم انداز امنیتی و سیاسی است.
-مصاحبه‌های اخیر نتانیاهو با رسانه‌ها در مورد منطقه حائل نشان می‌دهد که هدف از اشغال غزه یک هدف نظامی نیست، بلکه به طور بالقوه هدفی جغرافیایی و مربوط به شهرک سازی است و در را برای بازسازی جمعیتی یا جابجایی جمعیت غزه باز می‌کند.
-اختلاف داخلی آشکاری میان نهادهای سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی وجود دارد و تنش میان نتانیاهو و زامیر همراه با تهدید فرماندهان نظامی به احتمال استعفای آنها، شکاف خطرناکی را میا ن این دو نهاد آشکار می‌سازد؛ نهادهایی که تا همین اواخر در چارچوب قواعد بازی و حکمرانی، همسو بودند.
به عبارت دیگر، تشکیلات نظامی و سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی در حال از دست دادن نقش برجسته خود به عنوان آژانس‌ها و نهادهای حرفه‌ای هستند و نهاد سیاسی اسرائیل بر همه آنها مسلط شده است. در همین حال راس هرم سیاسی رژیم صهیونیستی طبق دستور کار شخصی خود عمل می‌کند؛ حتی اگر تصمیمات آن به امنیت و منافع این رژیم آسیب بزند. این شکاف‌ها انسجام میان نهاد سیاسی و نظامی اسرائیل را بیش از پیش تضعیف می‌کند.
-اشغال نوار غزه هرگونه امکان از سرگیری یک روند سیاسی با فلسطینی‌ها را از بین می‌برد و به ایده «راهکار دو دولتی» برای همیشه پایان می‌دهد.
-رژیم صهیونیستی بعد از اشغال نوار غزه احتمالاً با انتقادات بین‌المللی مانند محکومیت گسترده در سازمان ملل، اتحادیه اروپا و کشورهای عربی مواجه خواهد شد که می‌تواند منجر به طرح شکایت‌های جدیدی علیه آن در دیوان کیفری بین المللی شورای امنیت شود. اما در هر صورت هیچ یک از محکومیت‌ها و فشارهای بین‌المللی به هیچ وجه برای متقاعد کردن رژیم صهیونیستی به تغییر برنامه‌هایی که با حمایت آمریکایی‌ها تصویب کرده، کافی نخواهد بود و آمریکایی‌ها همچنان به ارائه مصونیت برای اسرائیل ادامه خواهند داد.
همچنین کشورهای اروپایی می‌توانند صرفاً به صدور بیانیه اکتفا کنند یا اقداماتی انجام دهند که شاید اسرائیل را ناراحت کند، اما بر تصمیمات آن تاثیر نخواهد گذاشت؛ همانند اتفاقی که در چندین مقطع در طول جنگ غزه و قبل از آن رخ داده است و انتظار می‌رود مواضع محکوم کننده به یک روال روزمره تبدیل گردد.
-اشغال نوار غزه می‌تواند بر روند عادی سازی رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی تاثیر منفی بگذارد، اما طبق محتمل‌ترین سناریوها روند کنونی عادی‌سازی را خراب نخواهد کرد؛ حتی اگر سایر کشورهایی که در مسیر پیوستن به قطار سازش با این رژیم هستند را در میان افکار عمومی تحت فشار قرار دهد. در این میان عادی‌سازی با عربستان سعودی و دیگر کشورهای عربی برای اسرائیل یک هدف بلند نیست که بر سایر برنامه‌های آن تاثیر بگذارد و تل‌آویو به این نتیجه رسیده، کشورهای عربی که تاسیس یک کشور فلسطینی را به عنوان بهای عادی سازی روابط با اسرائیل تعیین می‌کنند و بعد از آن عقب نشینی کرده و به شروط سطح پایین تری همچون صرف پایان دادن به جنگ علیه غزه متوسل می‌شوند، می‌توانند به سادگی در ازای شرطی مانند بهبود وضعیت آوارگان فلسطینی در غزه در ازای اشغال این باریکه توسط اسرائیل نیز تن بدهند.