به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز رئیس مجلس دوازدهم امروز در نطق پیش از دستور خود با ایراد سخنانی که علی الظاهر مخاطب آن معاون غیرقانونی راهبردی پزشکیان یعنی محمدجواد ظریف بود، اظهار داشت: «افرادی که به نحوی کارگزار نظام محسوب می‌شوند باید در اظهارنظرهای خود دقت کنند تا پیامی که به دشمن منتقل می‌شود منافع ملی را به خطر نیندازد. طرح مسائل و اختلافات داخلی در محیط‌های بین‌المللی تضعیف یکپارچگی ملت ایران در برابر دشمنان خارجی محسوب می‌شود و برداشت موضع ضعف از نظام مقتدر ایران باعث خطای محاسباتی رئیس جمهور جدید آمریکا و افزایش فشارهای اقتصادی بیشتر بر کشور می‌شود. همانگونه که انتخاب همین رویه در دوره قبل نه تنها هیچ گشایشی در پی نداشت، بلکه منجر به خروج آمریکا از برجام و ترور شخصیت عزیز ملی ما شهید سلیمانی شد.»
حمله ظاهراً لفظی محمدباقر قالی باف، اگرچه واکنشی به طرح مسائل کاملاً بی ربط و خارج از چارچوب اختیارات ظریف در اجلاس داووس بوده اما جالب اینجاست که رئیس پارلمان در همین نطق کوتاه نیز با بکار بردن عنوان «کارگزار» برای ظریف، به نوعی بر حضور غیرقانونی و اصرار لجوجانه بر استفاده از وی در دولت وفاق بازان نیز صحه گذاشته است!
از سوی دیگر، کیست که نداند، بی تفاوتی، شانه خالی کردن از اجرای قانون و همراهی با دولت چهاردهم به بهانه تحقق «وفاق» در ارکان مختلف حاکمیت از جانب سردمداران قوه مقننه، موجب شده تا قانون گریزی همچون محمدجواد ظریف، کماکان بدون ذره ای واهمه از برخورد و پیگیرد، به عنوان نماینده ایران در رویدادهای بین المللی حاضر شود و باورهای ضاله و انحرافی خود را در قالب مواضع جمهوری اسلامی به گوش جهانیان برساند!
حقیقتاً اگر محمدباقر قالی باف به عنوان رئیس نهاد قانونگذاری، به فصل الخطاب بودن قانون در کشور و حراست از جایگاه مجلس شورای اسلامی اعتقاد داشت، به جای محکوم کردن خزعبل گویی های پهلوان پنبه دیپلماسی صرفاً در حرف، در عمل نشان می داد که بر طبق قانون، حاکمیت جمهوری اسلامی جای حضور غربگداهایی همچون ظریف نیست و دولت موظف است تا خود را از لوث وجود چنین آلودگی هایی پالایش کند.
