به گزارش ايسنا، برخي از اين دستورها كه به 16 هزار سال پيش برمي‌گردند بسيار خوشمزه بوده و به نمايش چگونگي تغذيه اقوام نوسنگي انسان از ميوه‌ها و گیاهان در كنار غذاهاي اصلي آنها مي‌پردازند.
در ميان اين دستورهاي غذايي مي‌توان سوسيس فلفلي با خشكبار كاج، نان فلفلي حاوي پنير بز، برگهاي قرمز و تخم باديان رومي و خيار اسکندرانی حاوي خيار ورقه شده با نعنا و سركه را مشاهده كرد.
اين دستورهاي غذايي با توجه به فصل سازمان داده شده و به تركيب منوهايي از عصر سنگي، دوره رومي‌ها و دستورهاي غذايي دوره وايكينگها و قرون وسطی پرداخته‌اند.
اگرچه برخي از اين دستورهاي غذايي بسيار پر کار بوده و نيازمند مواد نامفهومي مانند «ليكوامن» كه نوعي نگهدارنده با تركيب نمك، ماهي، آويشن و آب سيب بوده، است، به ارائه يك چالش جالب براي آن دسته از افرادي كه تحمل مصرف اين گونه غذاها را دارند، مي‌پردازد.
اين دستورهاي غذايي توسط سه پژوهشگر دانماركي بر اساس شواهدي مانند وسایل آشپزی، تصاويري از ساعات غذا خوردن و بررسي استخوان‌ها و مواد يافت شده در ظروف پخت غذاي دوره‌هاي مختلف جمع‌آوري شده است.
در ميان اين دستورهاي 16 هزار ساله مي‌توان دسرهايي از تركيب ميوه و عسل را مشاهده كرد و همچنين حريره كه در تمام فرهنگها ثابت بوده است.
طبق اين كتاب، دستورهاي غذايي رومي بيشتر شامل پخت غذا روي شبكه‌هايي بر روي آتش بوده و در عوض وايكينگها غذاي خود را درون ديگهاي بزرگ بر روي آتش مي‌گذاشتند. همچنين انسانهاي اوليه گوشت يا ديگ غذاي خود را درون گودالهايي از سنگ داغ شده قرار مي‌دادند.
