به گزارش پایگاه خبری صراط به نقل از میزان، سرپرست جوان فدراسیون بوکس این روزها شرایط سختی را سپری می‌کند و در حال اتخاذ تصمیمات احساسی و عجولانه‌ای است که شاید در آینده نزدیک به او و مجموعه بوکس لطمه بزند.
تشکیل شورای فنی به خودی خود کار بدی نیست، اما تمام تصمیمات این شورا از حدود یک ماه قبل توسط خبرنگار میزان پیش‌بینی شد و تک تک آن‌ها هم به حقیقت پیوست.
این موضوع نشان می‌دهد حرکات بعدی این تیم هم قابل پیش‌بینی است و بهتر است سرپرست کم تجربه و مشاوران احساساتی‌اش با تامل بیشتری درخصوص مسائل مختلف تصمیم‌گیری کنند.
روز گذشته با تصمیم شورای فنی حسین نُهرودی به عنوان تک کاندیدای سرمربیگری تیم ملی به این عنوان دست یافت. پیشکسوت نام آشنا و قابل احترام بوکس ایران که در ظاهر احترام همه را حفظ می‌کند و شخصیت دوست داشتنی دارد حالا برای چندمین بار سرمربی شد تا با دوستانش امور را در اختیار بگیرد.
نهرودی که به دلیل مشکلات قلبی و زانو به سختی راه می‌رود در وهله نخست باید به فکر حفظ سلامت جسمی خود باشد چون استرس رشته مهیجی مثل بوکس برای وی که چند ماه قبل هم با مشکل قلبی مواجه شده بود زیاد خوب نیست و از همین رو در وهله اول امیدواریم این پیشکسوت توانایی جسمی هدایت بوکسورها را داشته باشد و پس از آن برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم.
از سوی دیگر نهرودی که سنی از او گذشته و محبوب دل اهالی ورزش خصوصا بوکس است، چه زمانی می‌خواهد فضا را به جوانترها بدهد؟ چرا از سرمایه بزرگی مثل او نباید در اتاق فکر استفاده کرد؟
نکته دیگر اینجاست که چه زمانی می‌خواهیم به مربیان جوانتر اعتماد کنیم؟ مگر نتایج تیم ملی با استکی بد بود که حالا تصمیم به تغییر کادرفنی گرفته شده است؟ چرا کار به دست امثال علی مظاهری، امید رشید و احسان روزبهانی سپرده نمی شود؟ اگر قرار است از مربی ایرانی استفاده کنیم تا چه زمانی می‌خواهیم از مربیانی که افتخارشان اجرای حرکت پرچم و روی دست راه رفتن است بهره ببریم؟ چرا باید از کسانی که کاغذ قرعه‌های بوکسورهای ایرانی را در دست‌شان می‌گرفتند و دور فدراسیون می‌دویدند تا ثابت کنند تیم استکی قرعه خوبی داشته و شانسی مدال گرفته، الان در کنار نهرودی حضور داشته باشند؟
اصلا چه کسی این را گفته که سرمایه‌های جوان نمی‌توانند سرمربی تیم ملی شوند؟ چرا از تجربیات امثال علیرضا استکی و اکبر احدی در تصمیمات مهم و کلان استفاده نشود؟
بی تردید این تصمیم اشتباه علاوه بر نسل‌کشی در بین مربیان و کم انگیزه کردن آن‌ها، تاثیرات منفی زیادی هم در عملکرد تیم ملی خواهد داشت و چهره محبوب و دوست داشتنی نهرودی را هم کمی خاکستری می‌کند چون طبیعتا بوکسورهای جوان با شخصی که بیش از ۵۰ سال از آن‌ها بزرگتر است، راحت نیستند و حیف است تیمی که استکی با خون دل ساخته بود و تاریخ‌ساز شد با تصمیمات عجیب برخی خراب شود.
