ویروس نفرت در آمریکا چگونه قربانی می‌گیرد؟

اپیزود جدید سریال ناتمام تیراندازی ها در آمریکا این بار 16 مارس (26 اسفند) در ایالت جورجیای آمریکا جان 8 نفر از جمله 6 زن آسیایی تبار را گرفت. این کشتار، ششمین قتل عام در سال 2021 و مرگبارترین جنایت از زمان حادثه «دیتون» محسوب می شود که در آگوست 2019 به کشته شدن 9 نفر منجر شد.

پیش از این «جو بایدن»، رئیس جمهور ایالات متحده  تفاهم نامه ای را امضا کرد که به طور خاص از تمام ادارات و سازمان های دولت فدرال خواسته بود اقدامات مناسب را برای مبارزه و جلوگیری از تبعیض نژادی علیه آمریکایی های آسیایی تبار انجام دهند. پایان هفته گذشته، اعتراضات علیه تنفر از آسیایی تباران در «نیویورک»، «سیاتل»، «سانفرانسیسکو» و دیگر شهرهای ایالات متحده برپا شد. تظاهرات کنندگان شعار «نفرت ویروس است» سر دادند. با وجود تمام این موارد، تنفر نژادی و قتل بازهم در ایالت جورجیا رخ داد.

همزمان با افزایش شمار مبتلایان قطعی به ویروس کرونا در ایالات متحده، جنایت علیه آسیایی تباران نیز روند صعودی داشته است. از سال گذشته میلادی جنایات ناشی از تنفر و حملات نژادپرستانه علیه آمریکایی های آسیایی تبار به طور پیوسته مشاهده شده است. بر اساس گزارش سازمان «توقف نفرت از آمریکایی های آسیایی تبار» که مقر آن در ایالات متحده قرار دارد و 16 مارس منتشر شد، از مارس 2020 سراسر آمریکا شاهد نزدیک به 3800 مورد «جنایت ناشی از نفرت» علیه آمریکایی های آسیایی تبار بوده و این در حالی است که گزارش های ثبت شده فقط بخش کوچکی از حوادث نفرت آمیزی است که رخ داده اند.

محیط زندگی آسیایی ها بار دیگر به سوژه ای داغ در ایالات متحده تبدیل گشته و باعث شده کاربران با هشتگ "Asian Lives Matter" (زندگی  آسیایی تباران مهم است) به بحث درباره آن در شبکه اجتماعی توییتر بپردازند. وب سایت نشریه آمریکایی «نیوزویک» در 17مارس (27 اسفند) گزارش داد که پس از تیراندازی در جورجیا، هشتگ «زندگی آسیایی تباران مهم است» در شبکه های اجتماعی استفاده شد. بسیاری از کاربران توییتر برای ابراز خشم از تیراندازی یا همدردی با قربانیان، از  این هشتگ یا عبارت در توییت های خود استفاده کردند.

وزارت امور خارجه کره جنوبی روز چهارشنبه تأیید کرد که 4 نفر از 8 قربانی تیراندازی اخیر در ایالت جورجیا، کره ای تبار بودند. روزنامه «کره هرالد» گزارش داد که افزایش حملات علیه آمریکایی های آسیایی تبار در ماه های اخیر به گسترش اپیدمی کرونا و اظهارات نژادپرستانه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا و دیگر مقامات این کشور مربوط است.

برخی از سیاستبازان آمریکایی چین را مقصر وقوع و گسترش اپیدمی کرونا در این کشور دانسته و به این ترتیب تنفر و انتقاد مردم از چین را تحریک کردند.

 آنها از آسیب ها علیه گروه های آسیایی تبار به دلیل انگ زدن به چین آگاهند، اما به دلیل منافع سیاسی عمداً تفرقه و تقابل ایجاد می کنند و حتی به ایجاد تبعیض نژادی بیشتر پرداخته اند. در نتیجه این نفرت پراکنی ها، اقلیت های آسیایی تبار ضمن روبرو شدن با تهدید ویروس کرونا باید با آسیب های ناشی از تبعیض نژادی نیز مقابله کنند.

حوادث تیراندازی در ایالات متحده در حال حاضر به بالاترین سطح رسیده و مردم اعتماد خود را به نظم اجتماعی از دست داده اند.

آمار تکان دهنده نشان می دهد در سال 2020، بیش از 41 هزار و 500 نفر در ایالات متحده جان خود را در حوادث تیراندازی از دست داده اند یعنی به طور میانگین بیش از 110 نفر در روز! در مجموع 592 تیراندازی دسته جمعی در آمریکا رخ داد که به طور متوسط ​​بیش از 1.6 مورد در روز بود.

مرگ روح و روان از مرگ جسمی غم انگیزتر است. مردم آمریکا در قبال سریال ناتمام تیراندازی ها دیگر بی حس شده اند. با نگاهی به رسانه ها می توان متوجه شد دیگر توجه خاصی به خطر تیراندازی های معمولی وجود ندارد. حتی اگر یک تیراندازی بزرگ روی دهد، مقامات آمریکایی طبق عادت خود خشم و اندوه خود را ابراز می کنند و دوباره همه چیز به همان روال قبل باز می گردد و ترسناک ترین موضوع این است که هیچ امیدی به تغییر وجود ندارد.

آمریکا خود را به اصطلاح حامی و پشتیبان حقوق بشر می داند و به طور معمول کشورهای دیگر را به «نقض حقوق بشر» متهم می کند. واقعیتی که مقامات آمریکایی از آن فرار می کنند این است که کشورشان سال های سال است که در باتلاق خشونت ناشی از آزادی سلاح و نژادپرستی گرفتار شده است. ایالات متحده ای که حتی قادر نیست اساسی ترین حق بشر یعنی حق بقای اقلیت های ملی را تامین کند، پس چگونه به خود جرات می دهد درباره حقوق بشر اظهار نظر کند؟

به طور خلاصه باید گفت اگر آمریکا فکری به حال «حلقه بسته» تبعیض نژادی سیستماتیک نکند، درمان این فاجعه یک رویای خام بیش نخواهد بود.