صدای اهالی سینما بالاخره! بلند شد

"صراط" - سرویس فرهنگی / خانه سینما شاید کمی بی برنامه و با سرعت منحل شد شاید هم دیر منحل شد! انتظار ملت در زمان فتنه از خانه سینما این بود که در کنار مردمی بایستند که در جنگ تنها بودند، در دفاع تنها بودند و ایضا در جنگ داخلی فتنه! کسی از نخبگان سینمایی و به اصطلاح فرهنگی هواداری شان را که نکرد هیچ، در صف همه آنها که به ریش ارزش های شان می خندیدند، ایستاند و آب هم از آب تکان نخورد! نه! این خانه بر آب استوار نبود بر دشتی از بی وطنی و بی غیرتی شناور بود.

شاید بهتر بود این عزم راسخی که امروز در میان بزرگان سینما دیده می شود در سختی های جگرسوز فرهنگی و سیاسی نیز دیده می شد. آن گاه که فریادهای ملتی از بی فرهنگی اهل فرهنگ و هنر بلند بود دریغ از یک نامه سرگشاده که از این طرف به  آن طرف نوشته شود!

آن گاه که سینماگران و موزیسین ها با شال های بلند و منقش به آرم فتنه از این سر سن به آن سر سن جشنواره فجر انقلاب!! خرامان خرامان می رفتند و به ریش مردم درد کشیده و شهید داده ایران می خندیدند صدایی در حمایت از آرمان های بر زمین افتاده سینمای انقلاب شنیده نشد.

چطور شده است امروز خانه ای که همه عزم اش را برای براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به کار بست اما به لطف خدا پیروز نشد و به هر دلیلی تعطیل شده است همه اهالی فرهنگ مدارش ندای وا ارزش ها سر می دهند اما برای دخترکانی که به بهانه هنرمندی، کرور کرور فرهنگ این کشور کهن را به باد می سپردند، ندایی سر داده نشد؟!

به قول معروف آن سکوت این خفقان را هم می طلبد! قومی که به دنبال اصلاح امور خویش نیستند حتما کسی باید برای آنها بزرگ تری کند و بلکه ملت صدای داد شان را بشنوند!

الله اکبر! ما صدایی را که ۳۰ سال است به نیستی گرویده است شنیدیم آن هم در اعتراض به بسته شدن لانه و گرنه کسی نگران آتشی که دود و گرمایش تا صدها فرسخ آن طرف تر نیز دیده می شود، نبوده و نیست. واقعا این نگرانی تشکیلاتی و هدفمند از چیست؟!

ملتی در عجبند از شنیدن صدایی که تصور می شد اصلا وجود ندارد! امتی انگشت تحیر به دهان گرفته اند از بلند شدن نوایی که تصور می کردیم جز به فرمان آمریکا و اسرائیل بلند نمی شود! نکند این بار هم لورآل پاریس خرج نامه ها و صداهای اهالی فرهنگ را متقبل شده است یا شاید هم هالیوود راسا با مادام و موسیو های ایرانی وارد مذاکره شده است!

ما این هم صدایی ارزشی ها و بی فرهنگ های سینمایی را به فال نیک بگیریم یا نه مهم نیست...ما خوشحالیم که شما هنوز علائم حیات دارید و از کسی که داد می زند "من زنده ام، دفن ام نکنید!" انتظار می رود آلودگی ها را از پیکرش پاک کند! در برابر بدی های روزافزون سکوت نکند و گاهی هم پشت ملت اش دربیاید! ولله وطن پرستی هنوز در آمریکا هم خواهان دارد! بالله غیرت هنوز هم صفتی پسندیده و نیکو در میان ایرانیان شمرده می شود. یا علی مددی! در فکر خانه نباشی گناه نیست، فکر یار کن که خانمان برانداز است!