صراط: وحید جلیلی کارشناس مسائل فرهنگی در سی و هشتمین نشست سراسری جنبش عدالتخواه دانشجویی طی سخنانی با موضوع « عدالتخواهی و چالش یاس» گفت: در عین اینکه در نظام اسلامی شعار و عنوان عدالت هست و این آرمان مهم بعد دینی و ملکوتی را باید به دوش بکشد، اما صرف نام و عنوان کفایت نمی‌کند، باید بیشتر تلاش کرد در مقام عمل و تحقق و در نسبت با واقعیت امروز باید پجایگاه عدالت را مشخص کرد تا تکلیف معلوم شود.
به گزارش فارس، وی ادامه داد: ما باید دقت کنیم که امروز اگر می‌خواهیم بحث عدالت و قسط را مطرح کنیم فرقش با ده سال پیش چیست؟
جلیلی تصریح کرد: برای تحقق آرمانی مثل آرمان عدالت نیاز به شجاعت است و صد البته برای تحقق آرمان عدالت و هیچ آرمان دیگری شجاعت به تنهایی کافی نیست، شرط لازم هست اما کافی نیست.
این فعال فرهنگی یادآور شد: باید حواسمان باشد که نقطه قوت‌مان به ضعف تبدیل نشود، اگر مزیت را در مسیر درست استفاده کردیم مزیت می‌ماند وگرنه موجب نقص‌هایی خواهد شد که ما را در دنبال کردن اهداف مان ناکام خواهد گذاشت.
وی گفت: اگر دوگانه‌های توهمی در ذهن ما شکل گرفت این دوگانه‌های توهمی ممکن است ما را در میدان واقعیت زمین‌گیر کند.
جلیلی تاکید کرد: مبارزه با راحت طلبی جمع نمی‌شود، اگر بخواهیم مبارزه کنیم باید سختی‌های مبارزه را به جان بخریم که بخشی از مبارزه هم سختی‌ها و مصلحت اندیشی‌هاست.
وی اظهار داشت: قرار نیست که ما در مسیر مبارزه صرفا منفعت شخصی حتی اخروی را در نظر بگیریم، قرار است ما بیشترین ضربه را به دشمن بزنیم، حق نداریم شخصی بیاندیشیم.
این فعال فرهنگی با بیان اینکه امروز در حوزه عدالتخواهی هم با مجموعه موانعی روبه رو هستیم، افزود: در این رابطه اولا حتما باید آن شجاعت و آن تعلقاتی که ممکن است انسان را در مسیر زمین گیر کند مراقبت و نگهبانی کرد.
وی تصریح کرد: در ثانی از آنجا که ما در دنیا زندگی می‌کنیم و محکوم به رعایت قواعد این دنیا هستیم و طبق اراده الهی سنت‌هایی در جهان برقرار است، باید تلاش کنیم تا حداکثر توان خود را برای ضربه زدن به جبهه دشمن استفاده کنیم. در این میدان محاسبه کردن نه تنها حرام نیست بلکه واجب است و اگر خلاف این باشد ما به تکلیف خود عمل نکردیم.
جلیلی تصریح کرد: امروز جامعه ایران در آستانه چهلمین سال انقلاب خودش در حوزه ظلم ستیزی و عدالتخواهی با چه چالش‌هایی مواجه است. از چه موانع طبیعی باید عبور کند؟ آیا ما برای رسیدن به عدالت امروز در جمهوری اسلامی ایران با مانع مواجه هستیم؟
وی گفت: بله حتما موانعی هست، جنگ حق و باطل همزاد بشر هستند و همیشه هم خواهد بود اما اگر موانع نباشد آیا عدالت محقق خواهد شد؟ مشکل اصلی امروز در جامعه ما چیست؟
جلیلی تاکید کرد: دهه شصت دوران طلایی جنبش دانشجویی است. در دهه شصت برای موفقیت چه کردند؟ تظاهرات کردند؟ تحصن کردند؟ بیانیه نوشتند؟ لانه جاسوسی اشغال کردند؟ در دهه شصت برای تحقق آرمان عدالت چه حرکتی انجام دادند؟
وی گفت: علاوه بر آنکه همه این کارها را انجام دادند با وجود اینکه رئیس جمهور این کشور کسی در تراز شهید رجایی بود و کسی نمی‌توانست وی را متهم به بی توجهی به مستضعفین کند، در آن شرایط که فضای کلی جامعه عدالتخواهی بود و فضای کلی دولت هم در اختیار رجایی‌ها و فیاض بخش‌ها و عباسپورها بود، جنبش دانشجویی صرفا به مطالبه گری کفایت نکرد.
جلیلی ادامه داد: دانشجویان جریان عظیمی به نام جهاد سازندگی تشکیل دادند، نهضت سواد آموزی را همین فعالان آمران خواه دانشجویی تشکیل دادند، برای تحقق آرمان عدالت حرکت کردند و در مسیر حرکت به یکسری موانع و یکسری مفسدین برخوردند، اما نکته اول این است که حرکت کنیم.
وی اضافه کرد: امروز در جامعه وضعیتی داریم که اگر عدالت مطلوب ما بود آن را بررسی کنیم که چقدر محصول ظهور و تثبیت موانع و چقدر محصول شکوفا نکردن قابلیت هایی بوده که شکوفا نشده است. امروز جامعه ما به شدت تحت بمباران انواع و اقسام جریان‌های معطوف به یاس است، حزب اللهی و سلطنت طلب مسابقه گذاشتند که چه کسی از همه ناامیدتر است.
این فعال فرهنگی یادآور شد: عادت کرده‌اید که صرفا زشتی و فساد و تباهی را ببینید به حدی که اگر صحنه زیبایی هم ببیند نه تنها به شوق نمی‌آیید بلکه منزجر هم می‌شوید، خوبی‌ها را باید سردست گرفت و ترویج کرد. این هم یکی از ابزارهای مبارزه است.
جلیلی تصریح کرد: وقتی کار آقای آل هاشم را سر دست می‌گیریم یعنی باید این گونه بود، این فشار روانی روی کسانی که از ارزش‌ها دور شدند ایجاد می کند. یکی از ظلم‌ها همین هست که مثبت‌ها و آدم‌های خوب و عادل را نبینیم و مطرح نکنیم.
وی ادامه داد: اگر ما می‌خواهیم امروز جریان عدالتخواهی تازه گردانی شود نیازمند این هستیم که امواج امید و انرژی به آن تزریق شود، شاید قدرت آن برای یقه گرفتن از ظالم بیشتر شود.
جلیلی اظهار داشت: اگر امر به معروف دوش به دوش هم نباشد و ما در مبارزه با آسیب‌ها و آفت‌ها و مفسدین، داشته‌ها و نعمت‌ها و آدم‌های سالم‌مان را به صحنه نیاوریم شکست خواهیم خورد. اگر مفسدین قوی هستند پس لشکر خود را به صحنه بیاوریم.