۰۶ دی ۱۳۹۶ - ۱۴:۴۹

عملکرد ترامپ برای چین یک نعمت است

رئیس پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه می‌گوید عملکرد ترامپ برای چین یک نعمت است، چون بسیاری از جنبه‌های ایفای نقش رهبری-محور آمریکا را کاهش می‌دهد و از این لحاظ چین دیگر در معرض چالش مستقیم آمریکا نیست.
کد خبر : ۳۹۵۴۴۷
صراط: کیهان برزگر، رئیس پژوهشکده مطالعات استراتژیک خاورمیانه در نشستی در محل این مرکز پژوهشی با اشاره به  اهمیت و موقعیت چین در نگاه ایران از منظر استراتژیک، گفت: جامعه دانشگاهی و روشنفکری ایرانی یک نگاه انتقادی مثبت و تعاملی به جایگاه چین در عرصه معادلات منطقه‌ای و جهانی دارد. از یک سو، حجم گسترده تبادل اقتصادی و تجاری ایران با چین با یک نگاه انتقادی البته مثبت نگریسته می‌شود؛ از سوی دیگر، اهمیت چین در عرصه سیاسی بین‌المللی به‌خصوص در روابط با غرب و آمریکا و به دنبال آن تلاش برای برقراری تعادل در روابط بین‌المللی ایران از طریق چین مثلا پیوستن ایران به «سازمان همکاری شانگهای» مورد توجه قرار می‌گیرد. 

به گزارش تسنیم برزگر که در این نشست میزبان پروفسور «بینگ بینگ وو» استاد مطالعات خاورمیانه دانشگاه پکن بود، با اشاره به نگاه چین به اهمیت آمریکا در عرصه جهانی و رقابت‌های احتمالی این دو کشور به تشریح سیاست‌های دونالد ترامپ در آمریکا و تأثیر آن بر چین پرداخت؛ برزگر گفت: احتمالا عملکرد رئیس جمهوری آمریکا برای چین یک نعمت است، چون بسیاری از جنبه‌های ایفای نقش رهبری-محور آمریکا را کاهش می‌دهد و از این لحاظ چین دیگر در معرض چالش مستقیم آمریکا نیست. در واقع، سیاست‌های ترامپ بیشتر متمرکز به درون آمریکا است و این برای چین یک فرصت است.

در ادامه دکتر برزگر بحث اهمیت همکاری‌های منطقه‌ای در نگاه چین را مطرح کرد. وی تاکید کرد که نگاه به اهمیت جهانی‌شدن در توسعه و امنیت کشورها دچار تغییر شده است. برخلاف انتظارات، جهانی‌شدن منجر به تقویت مرزهای ملی و افزایش حس تهدید کشورها در عرصه‌های سیاسی و امنیتی گردید. همین مسئله بر نگاه سیاسی آنها به معادلات جهانی تاثیر گذاشت. مفهوم مرکزی جهانی‌شدن یعنی «وابستگی متقابل» و به‌دنبال آن دستیابی به توسعه و امنیت حتی توسط بسیاری از کشورهای غربی مثلا در مورد سیل هجوم پناهندگان به کشورهای اروپایی یا تهدید جهانی داعش و تروریسم از طریق ارتباطات و انتقال مالی و جذب نیرو و غیره به چالش کشیده می‌شود. در کشورهای خاورمیانه یک حس بدبینی به جهانی‌شدن، به خصوص در عرصه سیاسی، رشد می‌کند و بیشتر آنها خواهان پیگیری رویکردهای مستقل ملی و مختص به خود در عرصه اقتصادی و سیاسی و امنیتی و یا به عبارتی استراتژی‌های «نگاه به درون» هستند. اکنون کشورهایی مثل ایران، روسیه، ترکیه و غیره به اهمیت و ظرفیت تبادلات منطقه‌ای و بهره‌برداری از موقعیت ژئوپلتیک خود در ایجاد ثبات و امنیت بیشتر آگاه می‌شوند.