صراط: حبیب‌الله کاسه‌ساز، بازیگر، تهیه کننده، کارگردان و از مدیران سینمای ایران پس از پنج ماه تحمل یک دوره بیماری سرطان معده صبح روز 28 تیرماه در بیمارستان بقیه‌الله تهران در 55 سالگی چشم از دنیا فرو بست. مراسم تشییع پیکر این سینماگر روز جمعه 30 تیرماه برگزار شد.
روزنامه فرهیختگان نوشت: نام کاسه‌ساز تداعی‌گر تولید فیلم‌های دفاع مقدسی است. فیلم‌هایی که این روزها در سینمای ایران کمتر دیده می‌شود.
کارناوال مرگ، ریسمان باز، اخراجی‌ها، پروانه‌ای در مه، کنار رودخانه، مزرعه پدری و... از جمله کارهایی هستند که کاسه‌ساز آنها را تولید کرده است. به غیر از آثار تولیدی این هنرمند، او نقش بسزایی در تولید دیگر آثار دفاع مقدسی مطرح سینمای ایران داشت.
ازجمله این فیلم‌ها، «آژانس شیشه‌ای» حاتمی‌کیاست. کاسه‌ساز در حالی که همه اعضای شورای پروانه ساخت مخالف تولید این فیلم بودند، مسئولیت مجوز پروانه ساخت را شخصا به‌عنوان مدیرکل به عهده گرفت.
مراسم بدرقه این سینماگر، با حضور اهالی سینما و مسئولانی چون محسن مومنی‌شریف رئیس حوزه هنری، علیرضا رضاداد، مسعود جعفری‌جوزانی، مسعود اطیابی، انسیه شاه‌حسینی، حسینعلی لیالستانی، اردلان شجاع‌کاوه، ضیاءالدین دری، امیرحسین شریفی، مسعود ده‌نمکی، فخرالدین صدیق‌شریف، پرویز شیخ‌طادی، محمدمهدی عسگرپور، محمد علی باشه‌آهنگر، سیروس الوند، محمد حیدریان، حیدر خلیلی، علی سرتیپی، هاشم میرزاخانی، حبیب ایل‌بیگی، حبیب اسماعیلی، حبیب‌الله بهمنی و همچنین غلامرضا منتظری رئیس سازمان بسیج هنرمندان در خانه سینما دو برگزار شد.
اجرای این مراسم را سیدجواد هاشمی برعهده داشت.
در تمام مدت زمان اجرا اشک بر صورتش جاری بود اما زمان را مغتنم شمرد و حیف می‌دانست که حاضران ناگفته در مورد کاسه‌ساز مجلس را ترک کنند. او تک تک دوستان و کسانی را که همکاری یا دوستی نزدیکی با کاسه‌ساز داشتند دعوت کرد تا پشت میکروفن بایستند و یادی از این بزرگوار تازه از دست رفته کنند.
در میان حضار،مسعود جعفری جوزانی ، مسعود ده نمکی و محمد مهدی عسگر پور که همکاری و آشنایی نزدیکی با کاسه‌ساز داشتند در مورد این مرحوم سخن گفتند.
کاسه‌ساز سیاسی بازی نمی‌کرد
مسعود جعفری جوزانی روی سرمان آتیش می‌بارید. یکسری جوان به دانشگاه‌ها آمدند. آن روزها من درس می‌دادم. حبیب‌الله کاسه‌ساز را آن جا دیدم. آن زمان آنها یک گروه بودند و همه چیزشان درباره جنگ بود.
حبیب آن زمان قد علم کرده بود و می‌خواست هنر را علمی بفهمد. حبیب درس می خواند و با تمام وجود کار می‌کرد. زمان گذشت و سال‌ها بعد او تهیه‌کننده سریال «در چشم باد» شد. ذره‌ای از آن انرژی و اعتقادی که در دوران دانشجویی در او دیده بودم کم نشده بود و با تمام وجودش تلاش می‌کرد.
کاسه ساز با اینکه دوستان زیادی داشت اما دوستانش خط بندی نشده بودند. از یک چیز که رنج می‌برم آن اینکه چرا آن روز دسته بندی و روحیه رزمندگان را تضعیف می‌کردند. من این مساله را در سوسنگرد دیدم.
اما امروز همه حق را مال خودشان می‌دانند و سعی می‌کنند حق دیگری را هم به نفع خودشان قبضه کنند. من نمی‌فهمم چرا جناح بندی سیاسی زده‌ها و سیاست بازی‌ها وارد سینمای ایران شده است.
کاسه‌ساز را به این دلیل دوست داشتم که در تمام درگیری‌هایی که در سینما مد شده بود بدون اینکه حس کند لطمه‌ای به او بخورد حرکت می‌کرد و در صف قرار می‌گرفت و گاهی هم وصله‌ای به او زده می‌شد ولی با تمام وجودش ترسی از این ها نداشت، همت می‌کرد که این دو دستگی را بردارد و خط‌شکنی کند. اتفاقات متعددی که بر سرش آمد و رنج‌هایی که برد به این خاطر بود که در صف قرار می‌گرفت. کاسه‌ساز همه شور بود، عشق بود و سینما. همه عشق بود برای ملت و کشورش. من فکر می‌کنم حبیب‌الله کاسه‌ساز را باید برای این محسناتش ستایش کرد.
نسل جوان، دفاع مقدس را با آثار کاسه‌ساز می‌شناسند
مسعود اطیابی حبیب‌الله کاسه‌ساز از پایه‌گذاران سینمای دفاع مقدس است و خودش هم جزء رزمندگان دفاع مقدس بوده است. نگاه و اهمیت خاصی به سینمای دفاع مقدس داشت و تا آخرین روز زندگی‌اش این نگاه را حفظ کرد. البته به این معنا نبود که سینمای اجتماعی و مفرح برای مردم را کنار گذاشته باشد. سال‌هایی را برای این گونه فیلم‌ها تجربه کرد.
اما نگاه ویژه‌اش دفاع مقدس بود که چه به‌عنوان تهیه‌کننده و چه به‌عنوان مسئولی که بود حامی این ژانر بود. به لحاظ شخصیت هم انسانی همیشه خنده‌رو و صبور بود. واقعیت این است که من از او نسبت به هیچ یک از همکاران یا دوستانش یا نزدیکان غیبتی نشنیده‌ام. اگر هم کسی در مورد شخصی حرفی می‌زد سعی می کرد با لبخند عبور کند.
اینها ویژگی‌های این شخصیت بود که در این دوره و زمانه خیلی کم یافت می‌شود. به نظر می‌رسد که ما یک همکار خوبی را خیلی زود از دست داده‌ایم که می‌توانست خیلی تاثیر‌گذار باشد.
برخی از آثار ماندگار سینمای ایران حاصل زحمت کاسه‌ساز در زمان مدیریتش بر انجمن سینمای دفاع مقدس است.
اگر حوزه دفاع مقدس در سینما هنوز مانده است حاصل تلاش آدم‌هایی مانند کاسه‌ساز است. آن چیزی که نسل جدید از رزمندگان اسلام در آن سال‌ها می‌دانند بخش عمده‌اش مربوط به فیلم‌هایی می‌شود که او ساخته‌اند. اگر بخواهیم حافظه تاریخی در مورد دفاع مقدس داشته باشیم بخش عمده‌اش مربوط به همین فیلم‌ها و آثاری است که کاسه‌ساز برای تولید آنها پیشقدم و جلودار بود.
کاسه ساز محصول انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است
محمدمهدی عسگرپور امروز وداع می‌کنیم با عزیزی که همگی به نیکی از او یاد می‌کنیم. فردی مومن، راستگو، سخت‌کوش، درست کار. تقریبا همه اهالی حوزه فرهنگ و هنر خاطره خوبی از او دارند. سابقه آشنایی من با این عزیز به اواخر دهه 60 بر می‌گردد.
آن زمان من اولین فیلمم را می‌خواستم بسازم و او هم اولین حضورش در سینما و در حوزه تولید بود. برای شناخت کاسه‌ساز و دوستان دیگر هم نسل‌شان که تعدادشان هم زیاد نبود، باید بدانیم که از کدام ظرف این عزیزان وارد فرهنگ و هنر شدند. ظرف حوزه دفاع مقدس و انقلاب عزیزانی را وارد فرهنگ کرد که این عزیزان تمام کارهایشان را با اعتقاد انجام می‌دادند. تمام رفتارهایشان را با همین فرهنگ باید ترجمه کرد.
امشب عزیزانی به استقبال از وی خواهند آمد ازجمله برادر شهیدشان و شهدای دیگری که زمان دفاع مقدس یار و عزیزش بودند.
کاسه‌ساز سرمایه بزرگی برای سینمای ایران بود
نرگس آبیار مرحوم کاسه‌ساز بیشتر در حوزه سینمای جنگ فعالیت داشت که این حوزه فشار زیادی از لحاظ پروداکشن، تولید و سرمایه‌گذاری برای این تهیه‌کننده به وجود می‌آورد و حوزه پر ریسکی محسوب می‌شود. به همین دلیل حضور یک تهیه‌کننده در این عرصه نشان‌دهنده تعهد و عرق میهنی و ملی وی است.
مرحوم کاسه‌ساز گام‌های مهمی در این عرصه برداشت و جایشان در بین ما خالی است. ما سرمایه مهمی را از دست داده‌ایم. چند سالی است که آثار تازه‌ای با نگاهی نو به سینمای جنگ ساخته می‌شود. امیدوارم تهیه‌کنندگانی جسور وارد این عرصه شوند و اگرچه جای کاسه‌ساز برای همیشه نزد ما خالی است اما به نوعی راه او را بروند. آثار ماندگاری از مرحوم کاسه‌ساز به یادگار مانده و اگرچه بین ما نیست اما همیشه درسینمای ما زنده است، روحش شاد.
روزنامه فرهیختگان نوشت: نام کاسه‌ساز تداعی‌گر تولید فیلم‌های دفاع مقدسی است. فیلم‌هایی که این روزها در سینمای ایران کمتر دیده می‌شود.
کارناوال مرگ، ریسمان باز، اخراجی‌ها، پروانه‌ای در مه، کنار رودخانه، مزرعه پدری و... از جمله کارهایی هستند که کاسه‌ساز آنها را تولید کرده است. به غیر از آثار تولیدی این هنرمند، او نقش بسزایی در تولید دیگر آثار دفاع مقدسی مطرح سینمای ایران داشت.
ازجمله این فیلم‌ها، «آژانس شیشه‌ای» حاتمی‌کیاست. کاسه‌ساز در حالی که همه اعضای شورای پروانه ساخت مخالف تولید این فیلم بودند، مسئولیت مجوز پروانه ساخت را شخصا به‌عنوان مدیرکل به عهده گرفت.
مراسم بدرقه این سینماگر، با حضور اهالی سینما و مسئولانی چون محسن مومنی‌شریف رئیس حوزه هنری، علیرضا رضاداد، مسعود جعفری‌جوزانی، مسعود اطیابی، انسیه شاه‌حسینی، حسینعلی لیالستانی، اردلان شجاع‌کاوه، ضیاءالدین دری، امیرحسین شریفی، مسعود ده‌نمکی، فخرالدین صدیق‌شریف، پرویز شیخ‌طادی، محمدمهدی عسگرپور، محمد علی باشه‌آهنگر، سیروس الوند، محمد حیدریان، حیدر خلیلی، علی سرتیپی، هاشم میرزاخانی، حبیب ایل‌بیگی، حبیب اسماعیلی، حبیب‌الله بهمنی و همچنین غلامرضا منتظری رئیس سازمان بسیج هنرمندان در خانه سینما دو برگزار شد.
اجرای این مراسم را سیدجواد هاشمی برعهده داشت.
در تمام مدت زمان اجرا اشک بر صورتش جاری بود اما زمان را مغتنم شمرد و حیف می‌دانست که حاضران ناگفته در مورد کاسه‌ساز مجلس را ترک کنند. او تک تک دوستان و کسانی را که همکاری یا دوستی نزدیکی با کاسه‌ساز داشتند دعوت کرد تا پشت میکروفن بایستند و یادی از این بزرگوار تازه از دست رفته کنند.
در میان حضار،مسعود جعفری جوزانی ، مسعود ده نمکی و محمد مهدی عسگر پور که همکاری و آشنایی نزدیکی با کاسه‌ساز داشتند در مورد این مرحوم سخن گفتند.
کاسه‌ساز سیاسی بازی نمی‌کرد
مسعود جعفری جوزانی روی سرمان آتیش می‌بارید. یکسری جوان به دانشگاه‌ها آمدند. آن روزها من درس می‌دادم. حبیب‌الله کاسه‌ساز را آن جا دیدم. آن زمان آنها یک گروه بودند و همه چیزشان درباره جنگ بود.
حبیب آن زمان قد علم کرده بود و می‌خواست هنر را علمی بفهمد. حبیب درس می خواند و با تمام وجود کار می‌کرد. زمان گذشت و سال‌ها بعد او تهیه‌کننده سریال «در چشم باد» شد. ذره‌ای از آن انرژی و اعتقادی که در دوران دانشجویی در او دیده بودم کم نشده بود و با تمام وجودش تلاش می‌کرد.
کاسه ساز با اینکه دوستان زیادی داشت اما دوستانش خط بندی نشده بودند. از یک چیز که رنج می‌برم آن اینکه چرا آن روز دسته بندی و روحیه رزمندگان را تضعیف می‌کردند. من این مساله را در سوسنگرد دیدم.
اما امروز همه حق را مال خودشان می‌دانند و سعی می‌کنند حق دیگری را هم به نفع خودشان قبضه کنند. من نمی‌فهمم چرا جناح بندی سیاسی زده‌ها و سیاست بازی‌ها وارد سینمای ایران شده است.
کاسه‌ساز را به این دلیل دوست داشتم که در تمام درگیری‌هایی که در سینما مد شده بود بدون اینکه حس کند لطمه‌ای به او بخورد حرکت می‌کرد و در صف قرار می‌گرفت و گاهی هم وصله‌ای به او زده می‌شد ولی با تمام وجودش ترسی از این ها نداشت، همت می‌کرد که این دو دستگی را بردارد و خط‌شکنی کند. اتفاقات متعددی که بر سرش آمد و رنج‌هایی که برد به این خاطر بود که در صف قرار می‌گرفت. کاسه‌ساز همه شور بود، عشق بود و سینما. همه عشق بود برای ملت و کشورش. من فکر می‌کنم حبیب‌الله کاسه‌ساز را باید برای این محسناتش ستایش کرد.
نسل جوان، دفاع مقدس را با آثار کاسه‌ساز می‌شناسند
مسعود اطیابی حبیب‌الله کاسه‌ساز از پایه‌گذاران سینمای دفاع مقدس است و خودش هم جزء رزمندگان دفاع مقدس بوده است. نگاه و اهمیت خاصی به سینمای دفاع مقدس داشت و تا آخرین روز زندگی‌اش این نگاه را حفظ کرد. البته به این معنا نبود که سینمای اجتماعی و مفرح برای مردم را کنار گذاشته باشد. سال‌هایی را برای این گونه فیلم‌ها تجربه کرد.
اما نگاه ویژه‌اش دفاع مقدس بود که چه به‌عنوان تهیه‌کننده و چه به‌عنوان مسئولی که بود حامی این ژانر بود. به لحاظ شخصیت هم انسانی همیشه خنده‌رو و صبور بود. واقعیت این است که من از او نسبت به هیچ یک از همکاران یا دوستانش یا نزدیکان غیبتی نشنیده‌ام. اگر هم کسی در مورد شخصی حرفی می‌زد سعی می کرد با لبخند عبور کند.
اینها ویژگی‌های این شخصیت بود که در این دوره و زمانه خیلی کم یافت می‌شود. به نظر می‌رسد که ما یک همکار خوبی را خیلی زود از دست داده‌ایم که می‌توانست خیلی تاثیر‌گذار باشد.
برخی از آثار ماندگار سینمای ایران حاصل زحمت کاسه‌ساز در زمان مدیریتش بر انجمن سینمای دفاع مقدس است.
اگر حوزه دفاع مقدس در سینما هنوز مانده است حاصل تلاش آدم‌هایی مانند کاسه‌ساز است. آن چیزی که نسل جدید از رزمندگان اسلام در آن سال‌ها می‌دانند بخش عمده‌اش مربوط به فیلم‌هایی می‌شود که او ساخته‌اند. اگر بخواهیم حافظه تاریخی در مورد دفاع مقدس داشته باشیم بخش عمده‌اش مربوط به همین فیلم‌ها و آثاری است که کاسه‌ساز برای تولید آنها پیشقدم و جلودار بود.
کاسه ساز محصول انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است
محمدمهدی عسگرپور امروز وداع می‌کنیم با عزیزی که همگی به نیکی از او یاد می‌کنیم. فردی مومن، راستگو، سخت‌کوش، درست کار. تقریبا همه اهالی حوزه فرهنگ و هنر خاطره خوبی از او دارند. سابقه آشنایی من با این عزیز به اواخر دهه 60 بر می‌گردد.
آن زمان من اولین فیلمم را می‌خواستم بسازم و او هم اولین حضورش در سینما و در حوزه تولید بود. برای شناخت کاسه‌ساز و دوستان دیگر هم نسل‌شان که تعدادشان هم زیاد نبود، باید بدانیم که از کدام ظرف این عزیزان وارد فرهنگ و هنر شدند. ظرف حوزه دفاع مقدس و انقلاب عزیزانی را وارد فرهنگ کرد که این عزیزان تمام کارهایشان را با اعتقاد انجام می‌دادند. تمام رفتارهایشان را با همین فرهنگ باید ترجمه کرد.
امشب عزیزانی به استقبال از وی خواهند آمد ازجمله برادر شهیدشان و شهدای دیگری که زمان دفاع مقدس یار و عزیزش بودند.
کاسه‌ساز سرمایه بزرگی برای سینمای ایران بود
نرگس آبیار مرحوم کاسه‌ساز بیشتر در حوزه سینمای جنگ فعالیت داشت که این حوزه فشار زیادی از لحاظ پروداکشن، تولید و سرمایه‌گذاری برای این تهیه‌کننده به وجود می‌آورد و حوزه پر ریسکی محسوب می‌شود. به همین دلیل حضور یک تهیه‌کننده در این عرصه نشان‌دهنده تعهد و عرق میهنی و ملی وی است.
مرحوم کاسه‌ساز گام‌های مهمی در این عرصه برداشت و جایشان در بین ما خالی است. ما سرمایه مهمی را از دست داده‌ایم. چند سالی است که آثار تازه‌ای با نگاهی نو به سینمای جنگ ساخته می‌شود. امیدوارم تهیه‌کنندگانی جسور وارد این عرصه شوند و اگرچه جای کاسه‌ساز برای همیشه نزد ما خالی است اما به نوعی راه او را بروند. آثار ماندگاری از مرحوم کاسه‌ساز به یادگار مانده و اگرچه بین ما نیست اما همیشه درسینمای ما زنده است، روحش شاد.