گروه اجتماعی صراط - سه هفته پس از درگذشت اکبر هاشمی رفسنجانی، شورای شهر تهران هنوز درگیر طرح نامگذاری یکی از معابر شهر به نام اوست.
به گزارش صراط، اخیرا یک فوریت این طرح تصویب شده و سه عضو اصلاح طلب شورا، سه معبر مهم و پرتردد را برای این کار پیشنهاد داده‌اند. این سه پیشنهاد عبارتند از: خیابان انقلاب، بلوار کشاورز و بزرگراه رسالت.
اینکه چنین طرحی چقدر ضرورت و چقدر فوریت دارد، مدنظر این نوشته نیست، آنچه مورد توجه است، اشکالات موجود در پیشنهادهایی است که برای این نامگذاری مطرح شده است. ظاهرا اعضای اصلاح طلب شورا، هیچ قصدی برای اینکه یک معبر جدید که هنوز افتتاح نشده را به نام مرحوم هاشمی کند، ندارند. بنابراین دایره انتخاب به "تغییرنام" محدود شده نه "نامگذاری اولیه".
اما درمورد پیشنهادهای مطرح شده نیز این طور برمی‌آید که قصد این افراد، تغییرنام یکی از معابری است که خود از نمادهای انقلاب به شمار می روند و این موضوع منطقی نیست. به طور مثال، محسن سرخو در جلسه غیرعلنی شورای شهر با این استدلال که مرحوم هاشمی از انقلابیون نسل اول به شمار می رود و نقش مهمی هم پس از انقلاب داشته، پیشنهاد داده خیابان انقلاب به نام او تغییر کند.
این استدلال پر از تناقض است؛ چراکه اگر منظور این نماینده شورا، حفظ نام انقلاب باشد، چرا باید خودِ نام انقلاب از خیابان مذکور برداشته شود؟ از این گذشته، این خیابان در دوران ستمشاهی نام دیگری – خیابان شاه رضا – داشت و تغییرنام آن، خود از خاطرات و نمادهای انقلاب اسلامی به شمار می رود.
پیشنهاد غلامرضا انصاری برای تغییر نام بلوار کشاورز به نام مرحوم هاشمی هم با همین اشکال مواجه است؛ چراکه خود بلوار کشاور که از بلوارهای قدیمی شهر به شمار می رود هم پیش از انقلاب نام دیگری - بلوار الیزابت – داشت و تغییرنام این بلوار به برای زنده نگاه داشتن یک قشر موثر در انقلاب یعنی "کشاورز" آن هم در کنار خیابان "کارگر" هم خود به تاریخ انقلاب اسلامی الصاق شده است.
در این میان، پیشنهاد احمد حکیمی پور یعنی خیابان رسالت، اندکی منطقی تر است؛ اما مشکل اینجاست که ادامه این خیابان نیز سال ها قبل به نام شهید آیت الله حکیم شده و تغییرنام بخش دیگری از آن چندان منطقی نیست.
اشکال دیگری که در هر سه این پیشنهادها مشترک است، جاافتاده بودن نام آنهاست. به بیان دیگر، مردم به نام هر سه پیشنهاد فوق، عادت کرده اند و تغییرنام آنها هم باعث سردرگمی خواهد شد و هم ممکن است از سوی شهروندان پذیرفته نشده و به همان نام قبلی خوانده شود.
حالا كه اعضاي شوراي شهر ضرورت خياباني كردن نام هاشمي را تشخيص داده اند، به نظر می رسد اقدام منطقی تر، آن است که یکی از معابر نوساز به نام مرحوم هاشمی شود نه آنکه نام خیابان های قدیمی که خود آنها نماد انقلاب بوده اند را به بهانه انقلاب تغییر دهیم.
به گزارش صراط، اخیرا یک فوریت این طرح تصویب شده و سه عضو اصلاح طلب شورا، سه معبر مهم و پرتردد را برای این کار پیشنهاد داده‌اند. این سه پیشنهاد عبارتند از: خیابان انقلاب، بلوار کشاورز و بزرگراه رسالت.
اینکه چنین طرحی چقدر ضرورت و چقدر فوریت دارد، مدنظر این نوشته نیست، آنچه مورد توجه است، اشکالات موجود در پیشنهادهایی است که برای این نامگذاری مطرح شده است. ظاهرا اعضای اصلاح طلب شورا، هیچ قصدی برای اینکه یک معبر جدید که هنوز افتتاح نشده را به نام مرحوم هاشمی کند، ندارند. بنابراین دایره انتخاب به "تغییرنام" محدود شده نه "نامگذاری اولیه".
اما درمورد پیشنهادهای مطرح شده نیز این طور برمی‌آید که قصد این افراد، تغییرنام یکی از معابری است که خود از نمادهای انقلاب به شمار می روند و این موضوع منطقی نیست. به طور مثال، محسن سرخو در جلسه غیرعلنی شورای شهر با این استدلال که مرحوم هاشمی از انقلابیون نسل اول به شمار می رود و نقش مهمی هم پس از انقلاب داشته، پیشنهاد داده خیابان انقلاب به نام او تغییر کند.
این استدلال پر از تناقض است؛ چراکه اگر منظور این نماینده شورا، حفظ نام انقلاب باشد، چرا باید خودِ نام انقلاب از خیابان مذکور برداشته شود؟ از این گذشته، این خیابان در دوران ستمشاهی نام دیگری – خیابان شاه رضا – داشت و تغییرنام آن، خود از خاطرات و نمادهای انقلاب اسلامی به شمار می رود.
در این میان، پیشنهاد احمد حکیمی پور یعنی خیابان رسالت، اندکی منطقی تر است؛ اما مشکل اینجاست که ادامه این خیابان نیز سال ها قبل به نام شهید آیت الله حکیم شده و تغییرنام بخش دیگری از آن چندان منطقی نیست.
اشکال دیگری که در هر سه این پیشنهادها مشترک است، جاافتاده بودن نام آنهاست. به بیان دیگر، مردم به نام هر سه پیشنهاد فوق، عادت کرده اند و تغییرنام آنها هم باعث سردرگمی خواهد شد و هم ممکن است از سوی شهروندان پذیرفته نشده و به همان نام قبلی خوانده شود.
حالا كه اعضاي شوراي شهر ضرورت خياباني كردن نام هاشمي را تشخيص داده اند، به نظر می رسد اقدام منطقی تر، آن است که یکی از معابر نوساز به نام مرحوم هاشمی شود نه آنکه نام خیابان های قدیمی که خود آنها نماد انقلاب بوده اند را به بهانه انقلاب تغییر دهیم.
