هدیه تندیس کوروش به منتظری
ابراهيم يزدي، حبيب پيمان، عبدالفتاح سلطاني، تقي رحماني، محمدعلي دادخواه و نرگس محمدي تحت عنوان كانون مدافعان حقوق بشر (راه اندازي شده از سوي آمريكا و با وساطت عبادي) براي تشويق منتظري به فعاليت هاي ضدانقلابي، در خانه وي حضور يافتند و تنديسي به شكل استوانه كوروش به وي هديه كردند. آنچه در اين ميان جالب به نظر مي رسد گستاخي يكي از حاضران در دفاع از تروريست هاي منافقي بود كه با بمبگذاري و ترور وحشيانه 7تير، 72 تن از مقامات ارشد و چهره هاي سياسي كشور از جمله حجت الاسلام محمد منتظري-پسر منتظري- را به شهادت رساندند. و علناً به اين جنايت افتخار هم كردند. عبدالفتاح سلطاني كه از مهره هاي مورد اعتماد رسانه ها و محافل ضدانقلاب به شمار مي رود به منتظري گفت: بنا گذاشتيم خدمت رسيده و از شما كه از قديم الايام در راستاي تحقق حقوق بشر فعال بوده ايد و حتي از حقوق كساني كه گفته مي شود فرزند شما را به شهادت رسانده اند، دفاع كرديد، تقدير و تشكر كنيم و به طور مرسوم يك جايزه را تقديم نماييم.
گفته مي شود منتظري به اعتبار قرار گرفتن در خدمت گروهك هاي نفاق با نگراني فرزندش شهيد محمد مواجه بود اما متقابلاً به جاي دوري از منافقين به فرزندش اهانت و هتاكي مي كرد.
منتظري هم در اين ملاقات مدعي حمايت از حقوق آشوبگران و كتك خوردن آنها شد بي آنكه به اين جريان محارب- كه به آتش زدن مساجد و ساختمان هاي دولتي و املاك و وسايل نقليه عمومي و شخصي، و كشتن شهروندان بي گناه از جمله مادر و كودكي مقابل مهدكودك و... مبادرت كردند- كوچك ترين اعتراضي بكند. منافقين در دهه اول انقلاب نيز با بهره گيري از حمايت هاي مشابه توانستند بهترين فرزندان ملت- از نخبگان و مسئولان تا شهروندان عادي- را قتل عام كنند و به ميزان زيادي پوشش امنيتي براي جنايت و ترور داشته باشند.
نهضت آزادي، جنبش مسلمانان مبارز، منافقين و... از جمله گروهك هايي هستند كه از ديرباز و به وسيله برخي اعضاي باند مهدي هاشمي معدوم، نفوذ گسترده اي- در حد هدايت بيت آقاي منتظري- داشته و به همين دليل هم بر خلاف مشي اصلي معارضه با روحانيت و فقاهت، ارادت خاصي به نامبرده پيدا كرده اند. اخيراً محسن مخملباف هم كه علناً در خدمت جنگ فرهنگي -رواني ناتوي فرهنگي غرب عليه اسلام و انقلاب قرار گرفته، جايزه دريافتي را به منتظري تقديم كرد.
محافل سياستگذار ناتوي فرهنگي و جنگ نرم در غرب، از ميان اعطاي جايزه و تشويق به عنوان شيوه اي براي هدايت و شرطي كردن افراد در راستاي سياست هاي ضدايراني خود بهره مي گيرند. رخنه درون روحانيت شيعه و ضربه از درون به اين جايگاه نافذ و قدرتمند، سياست تدوين شده اي است كه سازمان سيا از 30 سال پيش (بنابر اذعان دكتر مايكل برانت رئيس اسبق بخش شيعه شناسي در CIA) در دستور كار قرار داده است.
