* چون خواستیم، توانستیم
سالها قبل وقتی تقویم را نگاه می‌کردیم و برای بیستم فروردین دنبال مناسبتی می‌گشتیم، فقط به سالروز قطع رابطه سیاسی ایران و آمریکا، شهادت هنرمند بسیجی (سید مرتضی آوینی) و روز هنر اسلامی برمی‌خوردیم، اما به همت جوانان غیور ایرانی که با وجود تمامی ترفندهای استکبار جهانی، به‌خوبی فعل خواستن را صرف کردند، از چند سال پیش رخداد میمون و بسیار غرورآفرین پیوستن ایران اسلامی به باشگاه هسته‌ای جهان با عنوان روز ملی فناوری هسته‌ای در تقویم‌ها به ثبت رسید.
ماجرا از این قرار بود که 20 فروردین سال 1385، خبر دستیابی ایران به فناوری غنی‌سازی اورانیوم و راه اندازی یک زنجیره کامل غنی‌سازی در نطنز در رسانه‌های ایران و جهان اعلام شد. در پی این خبر، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، به پاس قدردانی از تلاش‌های افتخارآمیز دانشمندان جوان ایران اسلامی، بیستم فروردین‌ماه، مقارن با تکمیل چرخه سوخت هسته‌ای در تقویم رسمی ایرانیان، روز ملی فناوری هسته‌ای نام گرفت.
بی‌تردید 20 فروردین، یادآور روز ملی فناوری هسته‌ای و اعلام بومی شدن دانش هسته‌ای در ایران اسلامی و مجهز شدن سرزمین ایران به انرژی هسته‌ای و در واقع روز بزرگ تحقق شعار «ما می‌توانیم» است.
اکنون ایران اسلامی، به جمع اعضای کم‌شمار باشگاه کشورهای اتمی پیوسته و تاریخ برای همیشه، این افتخار بزرگ را به همراه خواهد داشت؛ همان تاریخی که پس از چند سالی توسط تاریخ نویسان و سیاست‌مداران، از امید ایران و دشمن‌تراشی‌های بسیاری از کشورها خواهند نوشت؛ از تحریم اقتصادی و تحمل ایرانیان، جلوگیری از فناوری هسته‌ای و تلاش ایرانیان برای رسیدن به حق مسلّم خود!
کنت والتز از اندیشمندان برجسته حوزه روابط بین‌الملل معتقد است هرچند کشورهای بزرگ و دارای قدرت هسته‌ای به انحای مختلف نباید اجازه دهند تا کشورهای دیگر به این فناوری دست پیدا کنند، اما باید به‌صراحت اذعان کرد چنان‌چه دولت و ملتی مصرانه، فناوری هسته‌ای را بخواهند، بدان دست خواهند یافت و هیچ قدرتی نمی‌تواند مانع آن شود.
گفته این دانشمند غربی در حقیقت مؤید این نکته مهم است که دستیابی به فناوری هسته‌ای، مانند هر دانش دیگری مستلزم خودباوری و اعتماد به نفس ملی است.
باید گفت اگر کشوری واقعاً بخواهد که به قله‌های پیشرفت و دانش برسد، به یقین در این مسیر هیچ مانعی نمی‌تواند مزاحم شود. خوشبختانه ما ایرانی‌ها در طول تاریخ ثابت کرده‌ایم که هرجا خواسته‌ایم، توانسته‌ایم قله‌های موفقیت را فتح کنیم.
* برخوردهای دوگانه و تبعیض‌آمیز غرب
دستیابی به فناوری هسته‌ای و پیشرفته، جزو حقوق مسلّم کشورهای عضو پیمان عدم گسترش سلاحهای هسته‌ای است. براساس این پیمان، کشورهایی که دارای فناوری پیشرفته هسته‌ای‌اند، موظف‌اند به دیگر کشورهای عضو در دستیابی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی کمک کنند. در قبال این کمک، کشورهای مورد نظر متعهد می‌شوند؛ از هرگونه تلاش برای رسیدن به سلاح اتمی صرف‌نظر نمایند.
اگر به گذشته‌ای نه چندان دور نگاهی بیفکنیم، در خواهیم یافت که با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سال 57 اگرچه آمریکا در ایران پایگاه خود را از دست داد، اما هیچ‌گاه دخالت‌ها و توطئه‌های این کشور امپریالیستی علیه جمهوری اسلامی ایران قطع نشد.
جالب توجه این‌که تلاش سران آمریکا و کشورهای غربی برای جلوگیری از دستیابی ایران به فناوری هسته‌ای با توجیه برخورداری از منابع نفتی و گازی در حالی ادامه داشته و دارد که چهار دهه پیش، ایران اولویت یک در خاورمیانه برای استفاده از این فناوری معرفی شده بود و آلمان نیز نیروگاه بوشهر را تقریباً به نیمه رسانده بود.
توطئه‌های آمریکا علیه ایران تا آنجا ادامه یافت که در 20 فروردین 1359 دولت‌مردان این کشور رابطه سیاسی خود را با ایران قطع و دست به توطئه‌های نافرجامی علیه انقلاب اسلامی ازجمله حمله نظامی طبس، کودتای پادگان شهید نوژه، جنگ تحمیلی و تحریم اقتصادی زدند و آمریکا با توجه به نفوذ خود در رسانه‌های جهانی، همیشه ایران را متهم کرده که در فکر ساخت سلاحهای کشتار جمعی است، اما همگان می‌دانند آمریکایی‌ها بوده‌اند که دشمنان ایران را به این‌گونه سلاح‌ها تجهیز و آنان را در به‌کار بردن آن علیه ایران تحریک کردند. در خصوص مخالفت‌های آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیل و برخی کشورهای غربی با فعالیت‌های هسته‌ای، کارشناسان بر این عقیده‌اند که آمریکا در این‌باره، برخورد دوگانه و تبعیض‌آمیز دارد و کشورهای غربی دارای انرژی هسته‌ای، دانش مربوط به غنی‌سازی اورانیوم را در انحصار خود قرار داده‌اند.
* شهید شهریاری راه میانبر را رفت
رئیس سازمان انرژی اتمی کشور دکتر صالحی در مورد نقش شهید شهریاری در پیشرفت صنعت هسته‌ای می‌گوید: زمانی که بحث تولید صفحات سوخت 20 درصد مطرح شد، نیاز به محاسباتی بسیاری پیچیده داشتیم که فقط شهید شهریاری می‌توانست این امور را انجام دهد و الحمدالله وی این‌کار را بدون هیچ چشم‌داشتی انجام داد، ضمن این‌که دانشمندان فراوانی را در کنار خود در حین انجام تحقیقات این مسأله تربیت کرد تا پس از حیاتش راهش را ادامه دهند. شهید شهریاری توانایی داشت که فاصله جمهوری اسلامی ایران را با قوی‌ترین کشورهای هسته‌ای کم کند.
سعید جلیلی، دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی، در رابطه با دستاورد بزرگ شهید شهریاری در مورد غنی‌سازی 20 درصدی می‌گوید: در دوره‌ای ما به سوخت 20 درصد برای برخی از بیماران خاصمان که حدود 850 نفر بودند احتیاج داشتیم. طبق مقررات آژانس، نامه دادیم و دستیابی به این سوخت را خواستار شدیم. به‌جای این‌که مسیر را برای ما در این زمینه تسهیل کنند، وقتی مطرح شد، نگاه استکباری وقتی احساس کرد موضوعی برای اهرم فشار به‌دست آورده است، شروع به شرط و شروط گذاشتن کرد. با اتکا به حضور چنین دانشمندانی در جلسه گفتیم که خودمان می‌سازیم؛ اما به ما ریشخند زدند و احساس کردند که ما حرف خلاف واقعی می‌زنیم.
اما این‌کار را شهید شهریاری و همکارانشان در مدت کوتاهی با تولید صفحه سوخت انجام دادند و موجبات تعجب طرف غربی در مذاکرات شد.
* پیشرفتهای علمی ایران کابوسی دهشتناک برای غرب
فناوری هسته‌ای دربرگیرنده بسیاری از علوم مهندسی و پایه است و در حال حاضر، منحصراً در اختیار تعداد کمی از کشورهای جهان است. اهمیت کسب این فناوری موجب جهش علمی در همه زمینه‌های علمی و صنعتی در کشورمان شده است؛ جهشی که البته در آینده به امید خداوند بیش از پیش آن را مشاهده خواهیم کرد و بر ایرانی بودن خویش بیش از این‌ها خواهیم بالید.
جمهوری اسلامی ایران، 20 فروردین‌ماه 1385 برابر با 9 آوریل 2007 از طریق افتتاح پروژه راه‌اندازی دومین مجموعه جدید سانتریفیوژهای تأسیسات هسته‌ای نطنز با ورود به مرحله صنعتی غنی‌سازی اورانیوم، به بزرگ‌ترین دستاورد تاریخ خود دست‌یافت.
این خبر در حالی موج شور و شعف حاصل از سربلندی و پیروزی را به رگ‌های کشور تزریق کرد که سخنگوی کاخ سفید در مقابل این توانمندی ایرانیان، آنان را تهدید به منزوی‌تر شدن در جامعه جهانی و اعمال تحریم‌های بیشتر سیاسی و اقتصادی کشورشان کرد. وزیر امور خارجه بریتانیا این پیروزی ملت ایران را نادیده گرفتن خواست جامعه جهانی قلمداد کرد و وزیر امور خارجه فرانسه اعلام کرد، اگر این روند ادامه یابد، باید تحریم‌های سخت‌تری بر ایران اعمال شود.
رسیدن به این مرحله از دانش روز با وجود محاصره شدید اقتصادی از سوی غرب، نمایانگر اراده ملت همیشه سربلند ایران برای فتح قله‌های علمی و رسیدن به استقلال بی‌قید و شرط است.
واقعیت این است که کشورهای قدرتمند جهان، هرگز سربلندی و استقلال ایران را خواهان نبوده، نگاهی اجمالی به تاریخ گذشته نشان می‌دهد، هرگاه ملت ایران دست بر زانوهای خود زده و آماده انجام دادن تحولی عظیم گردیده، آن‌ها با شدت در مقابل ایران صف کشیده‌اند.
باور دستیابی کشوری از منطقه خاورمیانه با وجود تحریم‌های طولانی‌مدت به چرخه کامل سوخت هسته‌ای، آن‌هم با تکیه بر همت دانشمندان جوان داخلی، برای غرب تبدیل به کابوسی دهشتناک شده است؛ تا جایی‌که برای توقف فعالیت‌های غنی‌سازی ایران، قطعنامه‌های مختلفی را در شورای امنیت سازمان ملل تصویب کردند.
با وجود تمام این تلاش‌های نافرجام قدرتمندان جهان، ملت ایران همچون دوران مبارزه با استبداد ستم‌شاهی و هشت سال دفاع مقدس، بر سر خواسته‌های خود پافشاری خواهد کرد تا به آنچه حق مسلّم مردم و سرزمینش است، دست‌یابد. ملت همیشه در صحنه ایران، اثبات کرد که اراده راسخ ملی ایرانیان در زمینه علوم پیشرفته روز دنیا نیز به ثمر خواهد نشست و حیات توأم با عزت، نتیجه شیرین پافشاری بر خواسته‌های به‌حق ایرانیان است.
* نقش جریانات غیرهمسو در تعطیلی فعالیت‌های هسته‌ای
تا وقوع انقلاب اسلامی در فوریه 1979، راکتور شماره یک بوشهر به میزان 85 درصد و احداث راکتور شماره دو نیز 65 درصد پیشرفت فیزیکی داشتند.
با پیروزی انقلاب، دولت موقت به ریاست مهدی بازرگان و انتصاب دکتر فریدون از فعالان نهضت آزادی، به ریاست سازمان انرژی اتمی ایران، عملیات ساخت نیروگاه بوشهر، به‌عنوان بزرگ‌ترین پروژه اجرایی هسته‌ای خاورمیانه در زمان خود، را متوقف کرد و بسیاری از برنامه‌های هسته‌ای دیگر را به تعطیلی کشاند.
* لزوم ایستادگی در پاسداری از حقوق ملی
شکی نیست که اگر کشور ما امروز از فناوری هسته‌ای چشم‌پوشی کند، در آینده که فرآیندهای هسته‌ای حرف اصلی تأمین انرژی جهان را خواهد زد، فرسنگ‌ها از دانش نوین و تأمین انرژی در عرصه جهانی فاصله خواهد گرفت و از آنجا که در سال‌های اخیر، مصرف سوخت در کشور ما به بیش از سه برابر افزایش یافته است، پیش‌بینی شده که در ظرف 30 تا 40 سال آینده اگر واردکننده نفت نباشیم، صادرکننده آن نیز نخواهیم بود.
به این ترتیب اگر کشور ما امروز از انرژی هسته‌ای بهره‌مند نشود، فردا نخواهد توانست انرژی مورد نیاز خود را تأمین کند و هر کشوری که نتواند انرژی مورد نیاز خود را تأمین کند، کشوری شکست‌خورده خواهد بود که استقلال و عزت دینی و ملی خود را به پای کشورهای پیشرفته مولد انرژی قربانی خواهد کرد و همان‌گونه که مقام معظم رهبری فرمودند: «ما از انرژی هسته‌ای دست نخواهیم کشید؛ چراکه پیشرفت کشور در همه زمینه‌های علمی، یک حلقه به هم پیوسته است و در آینده، دانش هسته‌ای کانون توسعه علمی و پیشرفت شگرف کشورها را رقم خواهد زد و ما نباید از کاروان حرکت علمی جهان عقب بمانیم.»
بنابراین، لازم است همه ملت و تمام مسؤولان نه تنها از فناوری هسته‌ای بلکه از کلیه پیشرفتهای کشور در زمینه‌های مختلف پاسداری کرده در برابر زیاده‌خواهی‌ها دشمنان اسلام و انقلاب به‌ویژه نظام جنایتکار آمریکا با تمام قوت و قدرت بایستند و از هیچ‌گونه تهدید تو خالی به‌اصطلاح ابرقدرت‌های در حال سقوط و فروپاشی نهراسند و به وعده‌های الهی امیدوار باشند، که خداوند تضمین کرده هرکس در راه حق و اسلام ناب عمل کند، او را یاری و دشمن را نابود خواهد کرد. ان‌شاءالله.
********
فرازهایی از فرمایشات مقام معظم رهبری(مدظله العالی):
فناوری هسته‌ای؛ دلیلی بر توان ما در پیشرفت اقتصادی با اتکای به داخل
* فناوری هسته‌ای؛ نماد پیشرفت یک کشور
اگر ما آن عقب‌نشینی‌ها (در مسائل هسته‌ای مقابل دشمن) را، آن انعطافها را ادامه می‌دادیم، امروز از پیشرفت هسته‌ای که هیچ خبری نبود، به این نشاط علمی هم که در چند سال اخیر در کشور وجود پیدا کرده - این حرکت علمی، این جوانها، این ابتکارات، اختراعات، پیشرفتهای گوناگون در بخشهای مختلف - قطعاً لطمه می‌خورد، چون اولاً نسبت به هر یک از آن‌ها ممکن بود یک بهانه‌ای بیاورند، ثانیاً حرکت هسته‌ای و صنعت هسته‌ای، نماد پیشرفت یک کشور است.(3/5/1391)
* پیشرفت هسته‌ای با اتکای به خود
من مقاله‌ای را می‌خواندم که از یک روزنامه آمریکائی نقل کردند که همین دو سه روزه منتشر شده. می‌گوید ایران در مسأله هسته‌ای یک استثناء است. چین به مسأله هسته‌ای رسید، از کی گرفت؟ پاکستان رسید، از کی گرفت؟ هند رسید، از کی گرفت؟ ایران از کی گرفت؟ آن مقاله می‌نویسد: از هیچ‌کس. این در شرایطی بود که هم تحریم بود و امکانات پیشرفت هسته‌ای به او نمی‌دادند و هم با او مبارزه می‌کردند؛ مثل همین ویروس رایانه‌ای که داخل تشکیلات ما فرستادند. دانشمندان ما، جوانهای ما در مقابل این‌ها ایستادند، پیش رفتند و نقشه دشمن را خنثی کردند.
او حتّی به ترور دانشمندان هسته‌ای ما اشاره می‌کند. این‌ها چیزهایی است که دشمنان ما دارند می‌گویند.(16/5/1390)
* استعداد فوق‌العاده ایران
ملتی که هیچ‌کس به او کمک نمی‌کند، درهای محصولات صنعتی و پیشرفتهای فناوری را به روی او می‌بندند، بعد نسل دوم و سوم و چهارم سانتریفیوژ را خودش تولید می‌کند! همه دارندگان قوای هسته‌ای و صنعت هسته‌ای در دنیا مبهوت می‌مانند. این‌ها (را) از (چه کسی) یاد گرفتند؟ ملتی که از لحاظ علوم زیستی هیچ‌کس به او کمک نکرده، ناگهان نگاه می‌کنند می‌بینند از سلولهای بنیادی، حیوان تولیدی به‌وجود می‌آورد. در دنیا چند تا کشور این‌را دارند؟ هفت تا، هشت تا، نه تا کشور. در بین این همه کشورها، این همه مدعیان، ناگهان از ردیف دویستم - مثلا فرض کنید - می‌آید به ردیف هشتم قرار می‌گیرد. این حاکی از چیست؟ حاکی از استعداد فوق‌العاده نیست؟! در اول جنگ، ما نمی‌دانستیم آر.پی.جی چیست، نه داشتیم، نه بلد بودیم، نه جزو سلاحهای سازمانی ما بود، حالا بعد از گذشت چند سال، با تحریم، کشور ما موشک سجیل می‌سازد، موشک ماهواره‌بر می‌سازد، دنیا هم همین‌طور وا می‌ایستد، با تعجب نگاه می‌کند. اول هم انکار کردند؛ گفتند بیخود می‌گویند، دروغ می‌گویند، نمی‌توانند؛ بعد دیدند خیر، هست. در همه بخشها همین‌جور است. این‌ها معنایش چیست؟ معنایش این است که این جوان خیلی با استعداد است، این ملت خیلی پرظرفیت است، این نیروی انسانی خیلی با ارزش و نازنین است، از این باید استفاده کرد. پس ما می‌توانیم.(8/2/1389)
* فناوری هسته‌ای ثابت کرد
اگر بیست سال پیش در این کشور کسی می‌گفت که یک روزی جوانهای ایرانی خواهند توانست خودشان بدون این‌که رفته باشند جایی آموزش دیده باشند، از آموزشهای پراکنده و با فعالیت و ابتکار ذهنی خودشان می‌توانند سانتریفیوژ درست کنند و اورانیوم را در مسیر غنی‌شدن قرار دهند و از اورانیوم، انرژی برق تولید کنند، در بین هزار نفر، یک نفر باور نمی‌کرد. اولین کسانی هم که رد می‌کردند، متخصصین و درس‌خوانده‌ها بودند. می‌گفتند: آقا! نمی‌شود، مگر چنین‌چیزی ممکن است؟! مگر کشک است؟! ملت ایران ثابت کرد که می‌تواند. در همه زمینه‌ها این‌گونه است. این یکی بروز کرده است، در دنیا گل کرده است. در همه رشته‌ها، این ملت این استعداد را دارد، این شوق را هم دارد، این گستاخی و شجاعت را هم دارد که وارد این میدانها شود.(12/2/1387)
* گواهی بر توان ما در پیشرفت اقتصادی
ممکن است کسی بگوید اگر تحریم نبود، از این ظرفیّتها می‌توانستید خوب استفاده کنید، امّا (چون) تحریم هست، نمی‌توانید از این ظرفیّتها استفاده کنید؛ این خطا است؛ این حرف، درست نیست. ما در بسیاری از مسائل دیگر هم در عین تحریم توانسته‌ایم به نقطه‌های بسیار برجسته و بالا دست پیدا کنیم؛ یک مثال آن، تولید علم است؛ یک مثال آن، صنعت و فناوری است؛ در این‌ها ما تحریم بودیم، الان هم تحریم هستیم. در مورد دانشهای پیشرفته و روز، الان هم درهای مراکز علمی مهم بِه‌روز دنیا به روی دانشمند ایرانی و دانشجوی ایرانی بسته است، امّا درعین‌حال، ما در نانو پیشرفت کردیم، در هسته‌ای پیشرفت کردیم، در سلّولهای بنیادی پیشرفت کردیم، در صنایع دفاعی پیشرفت کردیم، در صنایع پهپاد و موشک، به کوری چشم دشمن پیشرفت کردیم، چرا در اقتصاد نتوانیم پیشرفت کنیم؟! ما که در این سر صحنه‌ها و عرصه‌های گوناگون این همه موّفقیّت به‌دست آوردیم، در اقتصاد هم اگر عزممان را جزم کنیم و دست به دست هم بدهیم، می‌توانیم اقتصاد را شکوفا کنیم.(1/1/1393)
* پیشرفت اقتصادی با تکیه به دیگران؟!!!
بعضی می‌خواهند مشکلات را با کمک دیگران، با تکیه به دیگران، با رشوه‌دادن به دیگران، با تذلّل در مقابل دیگران حل کنند؛ بعضی‌ها هم نه، می‌خواهند مشکلات را با نیروی خودشان، با توان داخلی خودشان حل کنند - اعتقادمان این است که باید به تقویت ساخت درونی نظام اهمّیّت بدهیم؛ این اساس کار است. از درون، خودمان را باید تقویت کنیم. تقویت درونی با اندیشه کامل، با نگاه عاقلانه و خردمندانه چیزی است ممکن؛ چه به‌وسیله پیشرفت علمی، چه به‌وسیله ساخت و مدیریّت درست اقتصادی.(14/6/1392)
چشممان به دست دشمن نباشد که کِی این تحریم را برمی‌دارد، کِی فلان نقطه را موافقت می‌کند؛ به درک! نگاه کنیم ببینیم خودمان چه‌کار می‌توانیم بکنیم.(1/1/1393)
* پیشرفت اقتصادی با تکیه به درون
علاج مشکلات کشور، پیمودن راه اقتصاد مقاومتی است، یعنی تکیه به درون. چشم را ندوزیم به دست دیگران. تا وقتی‌که ما چشممان به دست دیگران باشد، دنبال این باشیم که کدام مقدار از تحریمها کم شد، کدام مقدار چنین شد، فلان حرف را فلان مسؤول آمریکایی گفت یا نگفت - تا وقتی دنبال این حرفها باشیم - به جایی نمی‌رسیم.(28/11/1392)
ایران اسلامی با استعدادهای سرشار معنوی و مادی و ذخائر و منابع غنی و متنوع و زیرساخت‌های گسترده و مهم‌تر از همه، برخورداری از نیروی انسانی متعهد و کارآمد و دارای عزم راسخ برای پیشرفت، اگر از الگوی اقتصادی بومی و علمی برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی که همان اقتصاد مقاومتی است، پیروی کند، نه تنها بر همه مشکلات اقتصادی فائق می‌آید و دشمن را که با تحمیل یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار در برابر این ملت بزرگ صف‌آرایی کرده، به شکست و عقب‌نشینی وا می‌دارد، بلکه خواهد توانست در جهانی که مخاطرات و بی‌اطمینانی‌های ناشی از تحولات خارج از اختیار، مانند بحران‌های مالی، اقتصادی، سیاسی و... در آن رو به افزایش است، با حفظ دستاوردهای کشور در زمینه‌های مختلف و تداوم پیشرفت و تحقق آرمان‌ها و اصول قانون اساسی و سند چشم‌انداز بیست‌ساله، اقتصاد متکی به دانش و فناوری، عدالت‌بنیان، درون‌زا و برون‌گرا، پویا و پیشرو را محقق سازد و الگویی الهام‌بخش از نظام اقتصادی اسلام را عینیت بخشد.(29/11/1392)
* عزم و اقدام و جدیت و استمرار
ملت ایران بدون‌تردید وضع مادی و اقتصادی خود را اصلاح خواهد کرد و این مهم به عزم و تصمیم به کار در همه طبقات جامعه، همکاری با دولت و حمایت از مسؤولین کشور، شجاعت در اقدام و تأثیر نپذیرفتن از سیاستهای خارجی و تبلیغات بیگانه نیازمند است و نه ارتباط با آمریکا و رفتن زیر بار زورگویانی که سالها تجربه ارتباط با آن‌ها را داریم.(12/8/1377)
اگر سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، به طور جدی پیگیری و اجرا شوند، امید زیادی وجود دارد که رونق اقتصادی و اصلاح پایه‌های اقتصادی کشور در میان‌مدت محقق و بخشی از مشکلات مردم حل شود. باید روند اجرای سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، به‌صورت یک حرکت مستمر و متوقف نشدنی، تا رسیدن به نتیجه ادامه یابد و هر یک از قوا نیز بر روند کار خود نظارت دقیق داشته باشند.(6/12/1392)