گروه سیاسی صراط - حسن روحانی اخیرا در دو نامه و پیام جداگانه که اولی مربوط به نقض دوباره برجام توسط آمریکا می شد و دومی به اعدام شیخ نمر توسط آل سعود، ادبیات عجیبی به کار گرفت که عملا خاصیت دستور و پیام از جایگاه رییس جمهور را نداشت.
به گزارش گروه سیاسی صراط، روحانی در نامه اول پس از تهدید آمریکا به تحریم های جدید، خطاب به وزیر دفاع، به وی دستورهایی درباره برنامه موشکی کشورمان داد. نکته قابل تامل در این نامه آن بود که ظاهرا دولت آمریکا تحریم های جدید اعلام شده را لغو نکرده و صرفا اجرای آنها را به تاخیر انداخته است. در این شرایط، انتظار از دولت تدبیر و امید، با توجه به نامه رهبر معظم انقلاب درباره نحوه اجرای برجام و همچنین مصوبه مجلس در این زمینه، توقف برجام بود نه صرفا یک تهدید.
طرفه آنکه ظاهرا همین نامه، خیال مقامات آمریکایی را راحت کرد که ایران قصد توقف برجام را ندارد!
اما دومین متن منتشرشده از سوی روحانی در روزهای اخیر، به پیام او در پی اعدام شیخ نمر توسط آل سعود مربوط می شود. روحانی در این پیام، بیش از آنکه این اعدام را محکوم کرده باشد، اقدام معترضان در سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد را مورد انتقاد قرار داده.
این پیام عجیب هم در شرایطی صادر شد که بسیاری، ادبیات آن را در شان جایگاه رییس جمهور نمی دانستند. چرا که رییس جمهور می توانست در پیامی، اقدام آل سعود را محکوم کند و در دستورهای جداگانه ای، مقابله با اقدامات افراطی معترضان و حفاظت از اماکن دیپلماتیک عربستان را از مسئولان بخواهد.
عدم رعایت این موارد در نامه و پیام اخیر روحانی، عملا تاثیر اجرایی اولی و شانیت مقام ریاست جمهوری در دومی را زیر سوال برد.
به گزارش گروه سیاسی صراط، روحانی در نامه اول پس از تهدید آمریکا به تحریم های جدید، خطاب به وزیر دفاع، به وی دستورهایی درباره برنامه موشکی کشورمان داد. نکته قابل تامل در این نامه آن بود که ظاهرا دولت آمریکا تحریم های جدید اعلام شده را لغو نکرده و صرفا اجرای آنها را به تاخیر انداخته است. در این شرایط، انتظار از دولت تدبیر و امید، با توجه به نامه رهبر معظم انقلاب درباره نحوه اجرای برجام و همچنین مصوبه مجلس در این زمینه، توقف برجام بود نه صرفا یک تهدید.
طرفه آنکه ظاهرا همین نامه، خیال مقامات آمریکایی را راحت کرد که ایران قصد توقف برجام را ندارد!
اما دومین متن منتشرشده از سوی روحانی در روزهای اخیر، به پیام او در پی اعدام شیخ نمر توسط آل سعود مربوط می شود. روحانی در این پیام، بیش از آنکه این اعدام را محکوم کرده باشد، اقدام معترضان در سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این کشور در مشهد را مورد انتقاد قرار داده.
این پیام عجیب هم در شرایطی صادر شد که بسیاری، ادبیات آن را در شان جایگاه رییس جمهور نمی دانستند. چرا که رییس جمهور می توانست در پیامی، اقدام آل سعود را محکوم کند و در دستورهای جداگانه ای، مقابله با اقدامات افراطی معترضان و حفاظت از اماکن دیپلماتیک عربستان را از مسئولان بخواهد.
عدم رعایت این موارد در نامه و پیام اخیر روحانی، عملا تاثیر اجرایی اولی و شانیت مقام ریاست جمهوری در دومی را زیر سوال برد.
ننگ بر شما افراطیون که هم خون شهید نمر را پایمال کردید و هم باعث سرافکندگی نظام شدید.