صراط: رئيس جمهور به مناسبت روز دانشجو، با حضور در دانشگاه علوم پزشکي ايران، مطالبي را بيان فرمودند که قابل تأمل است؛ 1- آقاي رئيس جمهور در اين ديدار فرمودند: «قبول دارم دانشجو بايد معتقد و ديده بان ناظر باشد و نظارت کند و اگر هم نگذاشتند دانشجو، جايي انتقاد کند، بيايند نسبت به دولت انتقاد کنند چون فعلاً ديوار دولت از همه ديوارها کوتاه تر است.» رئيس جمهور در حالي اين مطلب را بيان مي کند که سخنراني برخي منتقدان وي در دانشگاه در سالروز 16 آذر توسط رؤساي دانشگاه لغو شده و حتي بسيج دانشجويي که قرار بود در همين نشست، نقد خود از عملکرد دولت را بيان کند، به دليل برگزاري يک سويه مراسم، از بيان آن خودداري کردند.
رئيس جمهور مي فرمايد دانشجويان، دولت را نقد کنند. خب، وقتي دانشجويان منتقد را به جلسه راه ندادند، چطور نقد کنند؟ فضاي امنيتي موجود در دانشگاه و حاکم بر همين نشست باعث شد نمايندگان پنج تشکل دانشجويي از اظهار نظر مقابل رئيس جمهور انصراف دهند.
2- رئيس جمهور در اين نشست بار ديگر به منتقدان دولت حمله کردند و گفتند: «لازم نيست عده اي تازه به دوران رسيده نگران ارزش هاي انقلاب باشند.» ايشان که در سخنان قبلي خود، منتقدان را با کلماتي چون «بي سواد»، «ناآگاه به مسائل جهان»، «بي شناسنامه»، «برويد به جهنم» و... نواخته بود، اين بار با عبارت «تازه به دوران رسيده ها» ارزش نقد و نقادي دولت را از نگاه خود، آن هم در دانشگاه، مهد نقد و نقادي، نشان دادند.
3- آقاي روحاني در اين نشست بار ديگر بر طبل واگرايي دولت و مجلس کوبيده و از گزينه هاي معرفي شده از سوي خود که از طرف نمايندگان با رأي عدم اعتماد رو به رو شده بودند، دفاع کردند و گفتند: «امروز آقاي دکتر فرهادي همان راه را ادامه خواهد داد.» آقاي رئيس جمهور در سفر به استان گلستان هم گفته بودند: «اگر لازم بود پنجاه وزير معرفي مي کردم و از راه خود برنمي گردم.»
سئوال اين است؛ آيا اين گونه سخن گفتن با تدبير و عقلانيت و قانون گرايي سازگار است؟ سازوکار انتخاب وزير در قانون اساسي مشخص است. نخبگان طراح قانون اساسي آن را تدبير کرده اند. براي ورود به اين تدبير، لباس لجاجت و يکدندگي پوشيدن چه معنايي مي دهد؟ اينکه همان رويه رئيس دولت دهم در اواخر کارش است. بي احترامي به رأي ملت با ادب و آداب دموکراسي نمي خواند.
4- روز 16 آذر، روز روشنگري در مورد جنايات آمريکاست، روز تجليل از شهدايي است که 61 سال پيش هنگام ورود نيکسون به تهران، مظلومانه فدا شدند. روز تجليل از سه قطره خون و روز تجليل از مبارزات جنبش دانشجويي عليه امپرياليسم آمريکاست. در اين روز بزرگ، فرصت خوبي بود که رئيس جمهور از سنگ اندازي آمريکا در رسيدن به توافق هسته اي سخن بگويد. فرصت خوبي بود که جواب لات بازي کري در مسقط داده شده و نقض عهد و پيمان آمريکا در توافق ژنو، رونمايي شود. سکوت در برابر جنايات آمريکا و بي مهري به انقلابيون و آنها را با واژه «تازه به دوران رسيده ها» خطاب کردن و پايين کشيدن کرکره نقد در دانشگاه چه معنايي مي دهد؟ اين رفتار با سوگند رياست جمهوري چه نسبتي دارد؟ رئيس جمهور در مجلس شوراي اسلامي در محضر نمايندگان ملت سوگند ياد کرده است از آزادي، حرمت و حريت اشخاص و حقوقي که قانون اساسي براي ملت شناخته، حمايت کند. پس چگونه است هر از چندي با تيغ بي مهري، مجلس را مي نوازد؟
5- در ابتداي سخنان رئيس جمهور، عده اي با شعارهاي موهن از سران فتنه دفاع کردند. اين حکايت از نوعي برنامه ريزي از قبل در دفاع از فتنه دارد. رئيس جمهور بايد پاسخ فتنه گران را صريح مي داد. او بايد مي گفت سران فتنه مرتکب قتل شده اند. اين قتل ها شاکي خصوصي دارد و دولت نمي تواند به نمايندگي از اولياي دم، کسي را ببخشد. سران فتنه ميلياردها تومان خسارت مادي به کشور وارد کردند. سران فتنه امنيت و اقتدار ملي را در برابر گرگ هاي درنده منطقه و جهان به خطر انداختند و تا مرز «محاربه» و «بغي» پيش رفتند. او بايد مي گفت پيام همين فتنه گران به غرب و آمريکا بود که تحريم ها تشديد شد و حقوق ملت ايران را زير پا له کردند. سران فتنه با سرويس هاي امنيتي آمريکا و انگليس و رژيم صهيونيستي در آشوب آفريني خياباني مشارکت کردند. آنها دست در دست منافقين و سلطنت طلب ها و بهائيان، شعارهاي ساختارشکنانه دادند و فرياد زدند؛ «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است». آنها دنبال جمهوري ايراني بودند و صريحاً از جمهوري اسلامي تبري جستند. آيا رئيس جمهور نبايد از ملت و نظام مظلوم ما در برابر فتنه گران دفاع کند؟!
ملت ما فراموش نمي کند که در فتنه 88 در سالروز 16 آذر، عده اي خائن و تبهکار، تمثال مبارک امام (ره) را در دانشگاه آتش زدند و شعار دادند؛ «نه شرقي، نه غربي، دولت سبز ملي»! حالا برخي از همان روسياهان با پررويي در همين نشست به نفع سران فتنه شعار مي دهند. آيا سکوت رئيس جمهور در برابر اين جماعت، نوعي تدبير معطوف به عقلانيت است؟
6- مشروح سخنان رئيس جمهور از شبکه خبر پخش شد. کساني در برابر سخنان رئيس جمهور ابراز احساسات مي کردند و شعارهاي موهن مي دادند. مشخص بود در همين نشست گزينشي، خيلي ها به خاطر حريم دانشگاه و حرمت رئيس جمهور، سکوت کردند. حتي در برخي مطالب درست رئيس جمهور هم که حضار، کف و سوت مي زدند، آنها واکنشي نشان نمي دادند. همين عدم واکنش، حرف ها
براي رئيس جمهور دارد. آيا رئيس جمهور ادراک درستي از اين واکنش دارد؟ پيام اين واکنش، دعوت رئيس جمهور به اعتدال و پرهيز از افراطي گري است. اين کمترين حرفي بود که برخي از حاضرين مي توانستند به رئيس جمهور بگويند.
7- رئيس جمهور در اين نشست بدون اينکه مناسبتي داشته باشد، از مهندس بازرگان به نيکي ياد کرد، که با تشويق همان فتنه گران رو به رو شد. حال آنکه امام خميني (ره) در نامه مشهور خود به وزير وقت کشور در بهمن 66 فرمودند: «اگر نهضت آزادي سر کار مي ماندند، سيلي اي به اسلام مي زدند که تا قرن ها سر بلند نمي کرد.» امام (ره) در همان نامه، منافقين را فرزندان عزيز مهندس بازرگان توصيف کردند و فرمودند: «ضرر گروهک نهضت آزادي از گروهک هاي ديگر و حتي منافقين، اين فرزندان عزيز مهندس بازرگان، بيشتر و بالاتر است.»نبايد تلقي از سخنان رئيس جمهور بشود که او از همه چيز سخن گفت الا جنايات آمريکا و يا از همه چيز، بد گفت الا مظالم آمريکا. اگر در 16 آذر از ستم استکبار جهاني عليه ملت نگوييم، پس کي بگوييم؟
رئيس جمهور مي فرمايد دانشجويان، دولت را نقد کنند. خب، وقتي دانشجويان منتقد را به جلسه راه ندادند، چطور نقد کنند؟ فضاي امنيتي موجود در دانشگاه و حاکم بر همين نشست باعث شد نمايندگان پنج تشکل دانشجويي از اظهار نظر مقابل رئيس جمهور انصراف دهند.
2- رئيس جمهور در اين نشست بار ديگر به منتقدان دولت حمله کردند و گفتند: «لازم نيست عده اي تازه به دوران رسيده نگران ارزش هاي انقلاب باشند.» ايشان که در سخنان قبلي خود، منتقدان را با کلماتي چون «بي سواد»، «ناآگاه به مسائل جهان»، «بي شناسنامه»، «برويد به جهنم» و... نواخته بود، اين بار با عبارت «تازه به دوران رسيده ها» ارزش نقد و نقادي دولت را از نگاه خود، آن هم در دانشگاه، مهد نقد و نقادي، نشان دادند.
3- آقاي روحاني در اين نشست بار ديگر بر طبل واگرايي دولت و مجلس کوبيده و از گزينه هاي معرفي شده از سوي خود که از طرف نمايندگان با رأي عدم اعتماد رو به رو شده بودند، دفاع کردند و گفتند: «امروز آقاي دکتر فرهادي همان راه را ادامه خواهد داد.» آقاي رئيس جمهور در سفر به استان گلستان هم گفته بودند: «اگر لازم بود پنجاه وزير معرفي مي کردم و از راه خود برنمي گردم.»
سئوال اين است؛ آيا اين گونه سخن گفتن با تدبير و عقلانيت و قانون گرايي سازگار است؟ سازوکار انتخاب وزير در قانون اساسي مشخص است. نخبگان طراح قانون اساسي آن را تدبير کرده اند. براي ورود به اين تدبير، لباس لجاجت و يکدندگي پوشيدن چه معنايي مي دهد؟ اينکه همان رويه رئيس دولت دهم در اواخر کارش است. بي احترامي به رأي ملت با ادب و آداب دموکراسي نمي خواند.
4- روز 16 آذر، روز روشنگري در مورد جنايات آمريکاست، روز تجليل از شهدايي است که 61 سال پيش هنگام ورود نيکسون به تهران، مظلومانه فدا شدند. روز تجليل از سه قطره خون و روز تجليل از مبارزات جنبش دانشجويي عليه امپرياليسم آمريکاست. در اين روز بزرگ، فرصت خوبي بود که رئيس جمهور از سنگ اندازي آمريکا در رسيدن به توافق هسته اي سخن بگويد. فرصت خوبي بود که جواب لات بازي کري در مسقط داده شده و نقض عهد و پيمان آمريکا در توافق ژنو، رونمايي شود. سکوت در برابر جنايات آمريکا و بي مهري به انقلابيون و آنها را با واژه «تازه به دوران رسيده ها» خطاب کردن و پايين کشيدن کرکره نقد در دانشگاه چه معنايي مي دهد؟ اين رفتار با سوگند رياست جمهوري چه نسبتي دارد؟ رئيس جمهور در مجلس شوراي اسلامي در محضر نمايندگان ملت سوگند ياد کرده است از آزادي، حرمت و حريت اشخاص و حقوقي که قانون اساسي براي ملت شناخته، حمايت کند. پس چگونه است هر از چندي با تيغ بي مهري، مجلس را مي نوازد؟
5- در ابتداي سخنان رئيس جمهور، عده اي با شعارهاي موهن از سران فتنه دفاع کردند. اين حکايت از نوعي برنامه ريزي از قبل در دفاع از فتنه دارد. رئيس جمهور بايد پاسخ فتنه گران را صريح مي داد. او بايد مي گفت سران فتنه مرتکب قتل شده اند. اين قتل ها شاکي خصوصي دارد و دولت نمي تواند به نمايندگي از اولياي دم، کسي را ببخشد. سران فتنه ميلياردها تومان خسارت مادي به کشور وارد کردند. سران فتنه امنيت و اقتدار ملي را در برابر گرگ هاي درنده منطقه و جهان به خطر انداختند و تا مرز «محاربه» و «بغي» پيش رفتند. او بايد مي گفت پيام همين فتنه گران به غرب و آمريکا بود که تحريم ها تشديد شد و حقوق ملت ايران را زير پا له کردند. سران فتنه با سرويس هاي امنيتي آمريکا و انگليس و رژيم صهيونيستي در آشوب آفريني خياباني مشارکت کردند. آنها دست در دست منافقين و سلطنت طلب ها و بهائيان، شعارهاي ساختارشکنانه دادند و فرياد زدند؛ «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است». آنها دنبال جمهوري ايراني بودند و صريحاً از جمهوري اسلامي تبري جستند. آيا رئيس جمهور نبايد از ملت و نظام مظلوم ما در برابر فتنه گران دفاع کند؟!
ملت ما فراموش نمي کند که در فتنه 88 در سالروز 16 آذر، عده اي خائن و تبهکار، تمثال مبارک امام (ره) را در دانشگاه آتش زدند و شعار دادند؛ «نه شرقي، نه غربي، دولت سبز ملي»! حالا برخي از همان روسياهان با پررويي در همين نشست به نفع سران فتنه شعار مي دهند. آيا سکوت رئيس جمهور در برابر اين جماعت، نوعي تدبير معطوف به عقلانيت است؟
6- مشروح سخنان رئيس جمهور از شبکه خبر پخش شد. کساني در برابر سخنان رئيس جمهور ابراز احساسات مي کردند و شعارهاي موهن مي دادند. مشخص بود در همين نشست گزينشي، خيلي ها به خاطر حريم دانشگاه و حرمت رئيس جمهور، سکوت کردند. حتي در برخي مطالب درست رئيس جمهور هم که حضار، کف و سوت مي زدند، آنها واکنشي نشان نمي دادند. همين عدم واکنش، حرف ها
براي رئيس جمهور دارد. آيا رئيس جمهور ادراک درستي از اين واکنش دارد؟ پيام اين واکنش، دعوت رئيس جمهور به اعتدال و پرهيز از افراطي گري است. اين کمترين حرفي بود که برخي از حاضرين مي توانستند به رئيس جمهور بگويند.
7- رئيس جمهور در اين نشست بدون اينکه مناسبتي داشته باشد، از مهندس بازرگان به نيکي ياد کرد، که با تشويق همان فتنه گران رو به رو شد. حال آنکه امام خميني (ره) در نامه مشهور خود به وزير وقت کشور در بهمن 66 فرمودند: «اگر نهضت آزادي سر کار مي ماندند، سيلي اي به اسلام مي زدند که تا قرن ها سر بلند نمي کرد.» امام (ره) در همان نامه، منافقين را فرزندان عزيز مهندس بازرگان توصيف کردند و فرمودند: «ضرر گروهک نهضت آزادي از گروهک هاي ديگر و حتي منافقين، اين فرزندان عزيز مهندس بازرگان، بيشتر و بالاتر است.»نبايد تلقي از سخنان رئيس جمهور بشود که او از همه چيز سخن گفت الا جنايات آمريکا و يا از همه چيز، بد گفت الا مظالم آمريکا. اگر در 16 آذر از ستم استکبار جهاني عليه ملت نگوييم، پس کي بگوييم؟