صراط: یکی از پرسش های مهمی که رسانه های جریان اصلاح طلب طی هفته های گذشته آن را مطرح نموده و در تلاش هستند در پاسخ به آن، به چینه بندی مفهومی، القایی و کارکردی در سپهر سیاسی کشور بپردازند، آن است که«مختصات صف بندی سیاسی سال 93 چه بوده و منازعات کنشگران سیاسی نامی، حول چه محورهایی شکل خواهد گرفت؟».
بررسی های صورت گرفته در این زمینه نشان می دهد که رسانه های جریان اصلاح طلب با تقسیم بندی نحله های سیاسی موجود در کشور به دو بخش اصولگرایان و تحول خواهان به ارزیابی سوال ذکر شده در محورهای مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی کرده اند.
نقطه نظرات اصلاح طلبان در این زمینه و با توجه به نقسیم بندی گفته شده عبارت است از:
1- مجموعه اصولگرایان:
بررسی مطالب و گفته های جریان اصلاح طلب نشان می دهد که تلاش برای ایجاد انشقاق میان اصولگرایان یکی از مهمترین گزینه های این جریان می باشد.تاکید بر راست سنتی و راست رادیکال مهمترین دوگانه هایی هستند که مورد تاکید قرار گرفته و کوشش می شود این خط در سال 93 نیز مورد پیگیری قرار گیرد.
همچنین تجدیدنظرطلبان کوشش دارند تا در حوزه سیاست خارجی به ویژه مذکرات هسته ای تاکید کنند که رادیکال چون بر این باور است که حصول نتیجه از مذکرات باعث بازسازی حوزه اقتصاد خواهد شد لذا خواهند کوشید بدون توجه به منافع ملی و ترجیح دادن مصالح حزبی و جناحی، به سمت توقف مذاکرات یا کاهش دستاوردهای آن حرکت کنند.
به باور اصلاح طلبان درحوزه اقتصاد نیز هدف گذاری راست رادیکال نشانه رفتن پاشنه آشیل دولت یعنی گرانی و بیکاری است.این جریان تصریح می کند که اصولگرایان افراطی درصددند نا بسامانی اقتصادی و سقوط شاخص ها را مورد سوء استفاده جناحی قرار دهند و تهدید کشور از ناحیه ضعف های اقتصادی را به فرصتی برای منتقدان دولت روحانی تبدیل کنند و با دامن زدن به توقعات اقتصادی مردم، دولت را به اتهام ناتوانی در ارتقای وضع معاش خانوارها، رو به روی جامعه قرار دهند.بر این اساس از سال 93، تیم اقتصادی دولت آماج های ثابت انتقاد خواهند بود.
جریان تجدیدنظرطلب همچنین در زمینه فضای سیاسی و فرهنگی نیز این گونه تحلیل می کند که این فضا، خط قرمز تندروهاست و تا حد توان، دست و پای دولت را برای برقراری چنین گشایشی خواهند بست.عناصر برجسته این جریان تاکید می کنند که از منظر تندروها،، گشودن دریچه های آزادی های سیاسی و فرهنگی، جز افزایش انزوای اجتماعی آنان پیامدی دیگری را نخواهد داشت و بر وزن و اعتبار تنها رقبای آنان خواهد افزود لذا آنان از تغییر وضعیت فضای سیاسی و فرهنگی ممانعت کرده و فرآیندی را پی ریزی خواهند کرد که امید حامیان دولت را به یاس تبدیل کرده و آنان را به جبهه منتقدان روحانی سوق دهند.
اصلاح طلبان در این میان ضمن تقسیم بندی اصولگرایان و با تهاجمی خواندن رویه آنچه که آنان راست سنتی می خوانند رویه ای دیگری را به منظور القای شکاف در این جریان برای راست سنتی ترسیم می کنند.
به باور تجدیدنظر طلبان، بخش معتدل و راست سنتی اصولگرایان که تاکنون، تاوان سنگین حمایت از احمدی نژاد و تندروهای هم جناح را پرداخته اند، محتاط تر می شوند.این بخش در تهاجم به دیپلماسی هسته ای به دشواری همصدای تندروها خواهند شد، در رودرو قرار دادن اقتصادی مردم و دولت، مردد خواهند بود زیرا تبعات کنترل ناپذیر دامن زدن به نارضایتی را برای منافع ملی درک می کنند.اما در همکاری با تندروها برای بسته ماندن قفل محدودسازی سیاسی و فرهنگی، تردید حداقلی خواهند داشت.
2- تحول خواهان:
بررسی کنش ها، مطالب و اظهارات جریان اصلاح طلب نشان می دهد که این جریان به دنبال شکل دهی غیر رسمی به یک جبهه ضد گفتمان اصولگرایی تحت عنوان «جبهه تحول خواهان» است.
در منظومه فکری این جریان، مهم ترین و عاجل ترین اقدام در این جبهه می بایست تاکید و ابرام بر حفظ ائتلاف شکل گرفته پیش از انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری می باشد.
عناصر برجسته این جریان تاکید دارند تا نباید اضلاع این ائتلاف در تله بدبینی ای که اصولگرایان برای آنان پهن کرده گرفتار آمده و نمی بایست علیه هم بیان و نظری داشته باشند که محصول آن ترک برداشتن ائتلاف مزبور باشد.
اصلاح طلبان همچنین ضمن تاکید بر جدی گرفتن حوزه اجتماعی تاکید دارند که گسل جدی میان آنان و دولت فضای سیاسی و فرهنگی خواهد بود، جایی که روحانی در آن وعده های بسیار داده و اصولگرایان نیز در این حوزه مقاومت زیادی دارند.
جریان تجدیدنظر طلب تصریح دارد که این جریان گرچه محذورات دولت را درک می کند امل در صورت طولانی شدن زمان گشایش نسبی، آنگاه حتی راهبران اصلاح طلب نیز نسبت به توجیه بدنه اجتماعی مطالبه گر خویش با مشکل مواجه خواهند شد.
این جریان همچنین تصریح می کنند گره کار در این حوزه زمانی کورتر خواهد شد که برخی از مدیران دولتی در این حوزه جملاتی را بر زبان بیاورند که یادآور فضای پیش از 24 خرداد 92 باشد.
با توجه به مطالب گفته شده باید تصریح کرد که:
1- جریان تجدید نظر طلب سال 93 را به دلیل آن که سالی منتهی به سال انتخابات مجلس شورای اسلامی است مهم تفسیر کرده و درصدد بهره گیری مناسب از این سال می باشد.
2- این جریان در صدد است تا در برابر اصولگرایان راهبرد انشقاق را در قبال آن دنبال کرده و به دوگانه سازی راست سنتی- راست رادیکال این جبهه را با تجزیه حتی حداقلی در نزد افکار عمومی مواجه سازد.
3- جریان تجدیدنظر طلب می کوشد تا یک نوع اصولگرا هراسی ایجاد کرده و روحانی و دولت وی را به سمت خود متمایل سازد.
4- جریان فوق تلاش دارد تا یک جبهه غیر رسمی را در برابر گفتمان اصولگرایی ساماندهی کند.
5- اصلاح طلبان می کوشند تا زمین بازی خود را سپهر اجتماعی – فرهنگی تعریف کرده و به بازسازی خود و خلق قدرت اجتماعی در این حوزه ها بپردازند.
6- این جریان همچنین با خطاب قرار دادن رئیس جمهور و مدیران وی در حال گوشزد کردن این نکنه هستند که در صورت عدم گشایش سیاسی- فرهنگی هیچ تضمینی برای بسیج اجتماعی حامیانشان به سود روحانی وجود نخواهد داشت.